summaryrefslogtreecommitdiffstats
path: root/tde-i18n-pl/docs/kdebase/kdesu/index.docbook
diff options
context:
space:
mode:
Diffstat (limited to 'tde-i18n-pl/docs/kdebase/kdesu/index.docbook')
-rw-r--r--tde-i18n-pl/docs/kdebase/kdesu/index.docbook80
1 files changed, 40 insertions, 40 deletions
diff --git a/tde-i18n-pl/docs/kdebase/kdesu/index.docbook b/tde-i18n-pl/docs/kdebase/kdesu/index.docbook
index b9d14bf13ea..73bae614ef3 100644
--- a/tde-i18n-pl/docs/kdebase/kdesu/index.docbook
+++ b/tde-i18n-pl/docs/kdebase/kdesu/index.docbook
@@ -1,8 +1,8 @@
<?xml version="1.0" ?>
<!DOCTYPE book PUBLIC "-//KDE//DTD DocBook XML V4.2-Based Variant V1.1//EN"
"dtd/kdex.dtd" [
- <!ENTITY kappname "&kdesu;">
- <!ENTITY package "kdebase">
+ <!ENTITY kappname "&tdesu;">
+ <!ENTITY package "tdebase">
<!ENTITY % addindex "IGNORE">
<!ENTITY % Polish "INCLUDE"
> <!-- change language only here -->
@@ -12,7 +12,7 @@
<bookinfo>
<title
->Podręcznik &kdesu;</title>
+>Podręcznik &tdesu;</title>
<authorgroup>
<author
@@ -66,7 +66,7 @@
<abstract
><para
->&kdesu; jest graficzną nakładką dla polecenia &UNIX-dopelniacz; <command
+>&tdesu; jest graficzną nakładką dla polecenia &UNIX-dopelniacz; <command
>su</command
>.</para
></abstract>
@@ -89,14 +89,14 @@
>Wprowadzenie</title>
<para
->Witamy w &kdesu;! &kdesu; jest graficzną nakładką &kde; dla polecenia &UNIX-dopelniacz; <command
+>Witamy w &tdesu;! &tdesu; jest graficzną nakładką &kde; dla polecenia &UNIX-dopelniacz; <command
>su</command
->. Pozwala ona na uruchamianie programów z uprawnieniami innych użytkowników, po podaniu ich hasła. &kdesu; jest nieuprzywilejowanym programem, korzysta z polecenia systemowego <command
+>. Pozwala ona na uruchamianie programów z uprawnieniami innych użytkowników, po podaniu ich hasła. &tdesu; jest nieuprzywilejowanym programem, korzysta z polecenia systemowego <command
>su</command
>.</para>
<para
->&kdesu; ma jedną dodatkową właściwość: może zapamiętywać dla Ciebie hasła. Jeśli używasz tej funkcji, musisz podać hasło tylko raz, dla każdego z uruchamianych poleceń . Zobacz <xref linkend="sec-password-keeping"/> - tam jest więcej informacji na ten temat i analiza bezpieczeństwa.</para>
+>&tdesu; ma jedną dodatkową właściwość: może zapamiętywać dla Ciebie hasła. Jeśli używasz tej funkcji, musisz podać hasło tylko raz, dla każdego z uruchamianych poleceń . Zobacz <xref linkend="sec-password-keeping"/> - tam jest więcej informacji na ten temat i analiza bezpieczeństwa.</para>
<para
>Ten program jest zaprojektowany tak, by uruchamiać go z linii poleceń lub z plików <filename
@@ -107,16 +107,16 @@
</chapter>
-<chapter id="using-kdesu">
+<chapter id="using-tdesu">
<title
->Używanie &kdesu;</title>
+>Używanie &tdesu;</title>
<para
->Używanie &kdesu; jest łatwe. Składnia wygląda następująco:</para>
+>Używanie &tdesu; jest łatwe. Składnia wygląda następująco:</para>
<cmdsynopsis
><command
->kdesu</command
+>tdesu</command
> <group choice="opt"
><option
>-c</option
@@ -190,7 +190,7 @@
> </cmdsynopsis>
<cmdsynopsis
><command
->kdesu</command
+>tdesu</command
> <arg choice="opt"
>wspólne opcje &kde;</arg
> <arg choice="opt"
@@ -212,7 +212,7 @@
><para
>Ten parametr określa program który ma być uruchomiony z uprawnieniami administratora. Musi być on przekazany jako jeden argument. Jeśli więc chcesz uruchomić menedżera plików, wpisujesz w linii poleceń: <userinput
><command
->kdesu <option
+>tdesu <option
>-c <replaceable
>kfm -sw</replaceable
></option
@@ -240,11 +240,11 @@
></term>
<listitem
><para
->Ta opcja umożliwia wydajne używanie of &kdesu; w plikach <filename
+>Ta opcja umożliwia wydajne używanie of &tdesu; w plikach <filename
>.desktop</filename
->. Przekazuje ona &kdesu; polecenie sprawdzenia pliku podanego przez parametr <parameter
+>. Przekazuje ona &tdesu; polecenie sprawdzenia pliku podanego przez parametr <parameter
>plik</parameter
->. Jeśli plik ten może być zapisany przez bieżącego użytkownika, &kdesu; wykona polecenie jako ten właśnie użytkownik. Jeśli bieżący użytkownik nie ma uprawnień do zapisania tego pliku, polecenie jest wykonywane jako użytkownik <parameter
+>. Jeśli plik ten może być zapisany przez bieżącego użytkownika, &tdesu; wykona polecenie jako ten właśnie użytkownik. Jeśli bieżący użytkownik nie ma uprawnień do zapisania tego pliku, polecenie jest wykonywane jako użytkownik <parameter
>użytkownik</parameter
> (domyślnie root).</para>
<para
@@ -257,7 +257,7 @@
>, jest uznawany za absolutną nazwę pliku. W przeciwnym wypadku, przyjmuje się, że jest nazwą jednego z globalnych plików konfiguracyjnych &kde;. Na przykład, aby skonfigurować menedżer logowania &kde; (<application
>kdm</application
>), możesz użyć polecenia <command
->kdesu <option
+>tdesu <option
>-c kdmconfig -f kdmrc</option
></command
></para
@@ -280,7 +280,7 @@
<screen
><userinput
><command
->kdesu</command
+>tdesu</command
> <option
>-i konqueror</option
> <command
@@ -332,7 +332,7 @@
></term>
<listitem
><para
->Zatrzymuje demona kdesu. Patrz <xref linkend="sec-password-keeping"/>.</para
+>Zatrzymuje demona tdesu. Patrz <xref linkend="sec-password-keeping"/>.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
@@ -344,7 +344,7 @@
><para
>Włącza wyjście na terminal. Opcja ta wyłącza przechowywanie hasła. Głównym zastosowaniem powyższego jest znajdowanie błędów (debugowanie) &mdash; jeśli chcesz uruchamiać programy konsoli, użyj lepiej zwykłego polecenia <command
>su</command
-> zamiast &kdesu;.</para
+> zamiast &tdesu;.</para
> </listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
@@ -356,7 +356,7 @@
></term>
<listitem
><para
->Mimo, że najczęstszym zastosowaniem dla &kdesu; jest uruchamianie polecenia jako administrator, możesz podać dowolną nazwę użytkownika i odpowiednie dla niego hasło.</para>
+>Mimo, że najczęstszym zastosowaniem dla &tdesu; jest uruchamianie polecenia jako administrator, możesz podać dowolną nazwę użytkownika i odpowiednie dla niego hasło.</para>
</listitem>
</varlistentry>
@@ -373,12 +373,12 @@
>Uwierzytelnianie X</title>
<para
->Program, który uruchamiasz, będzie działał z identyfikatorem użytkownika root i przez to w zasadzie nie będzie miał dostępu do Twojego ekranu X-ów. &kdesu; omija ten problem poprzez dodawanie ciasteczka identyfikującego dla Twojego ekranu do pliku tymczasowego <filename
+>Program, który uruchamiasz, będzie działał z identyfikatorem użytkownika root i przez to w zasadzie nie będzie miał dostępu do Twojego ekranu X-ów. &tdesu; omija ten problem poprzez dodawanie ciasteczka identyfikującego dla Twojego ekranu do pliku tymczasowego <filename
>.Xauthority</filename
>. Po zakończeniu działania polecenia, plik ten jest usuwany. </para>
<para
->Jeśli nie używasz ciasteczek X, jesteś zdany na siebie. &kdesu; wykryje to ustawienie i nie doda ciasteczka, ale będziesz musiał się upewnić, że użytkownik root ma dostęp do Twojego ekranu.</para>
+>Jeśli nie używasz ciasteczek X, jesteś zdany na siebie. &tdesu; wykryje to ustawienie i nie doda ciasteczka, ale będziesz musiał się upewnić, że użytkownik root ma dostęp do Twojego ekranu.</para>
</sect1>
@@ -389,21 +389,21 @@
></title>
<para
->&kdesu; używa polecenia systemowego <command
+>&tdesu; używa polecenia systemowego <command
>su</command
-> do zmiany uprawnień. W tej części wyjaśnione zostaną szczegóły, jak &kdesu; to robi. </para>
+> do zmiany uprawnień. W tej części wyjaśnione zostaną szczegóły, jak &tdesu; to robi. </para>
<para
>Ponieważ niektóre implementacje polecenia <command
>su</command
> (na przykład ta z Red Hata) nie czytają hasła ze standardowego wejścia (<literal
>stdin</literal
->), &kdesu; tworzy parę pty/tty, a następnie wykonuje <command
+>), &tdesu; tworzy parę pty/tty, a następnie wykonuje <command
>su</command
> ze standardowymi deskryptorami plików podłączonymi do tego tty.</para>
<para
->Aby uruchomić polecenie przekazane przez użytkownika, zamiast domyślnie uruchamianej interaktywnej powłoki, &kdesu; przekazuje polecenie za pomocą opcji <option
+>Aby uruchomić polecenie przekazane przez użytkownika, zamiast domyślnie uruchamianej interaktywnej powłoki, &tdesu; przekazuje polecenie za pomocą opcji <option
>-c</option
> polecenia <command
>su</command
@@ -422,9 +422,9 @@
<para
>Zamiast uruchamiania polecenia użytkownika bezpośrednio poprzez polecenie <command
>su</command
->, &kdesu; uruchamia mały program pośredniczący o nazwie <application
->kdesu_stub</application
->. Ten program (działający jako użytkownik docelowy), pobiera niektóre informacje z &kdesu; poprzez połączenie pty/tty (podłączone do standardowego wejścia i wyjścia) i wówczas uruchamia program użytkownika. Przekazywane są: nazwa ekranu X, ciasteczko uwierzytelniające X (jeśli jest dostępne), zawartość zmiennej <envar
+>, &tdesu; uruchamia mały program pośredniczący o nazwie <application
+>tdesu_stub</application
+>. Ten program (działający jako użytkownik docelowy), pobiera niektóre informacje z &tdesu; poprzez połączenie pty/tty (podłączone do standardowego wejścia i wyjścia) i wówczas uruchamia program użytkownika. Przekazywane są: nazwa ekranu X, ciasteczko uwierzytelniające X (jeśli jest dostępne), zawartość zmiennej <envar
>PATH</envar
> i polecenie do uruchomienia. Powodem, dla którego użyty jest program pośredniczący jest to, że ciasteczko X jest prywatną informacją i nie może być przekazywane w linii polecenia.</para>
@@ -435,7 +435,7 @@
>Sprawdzanie hasła</title>
<para
->&kdesu; sprawdza hasło, które zostało podane i wyświetli komunikat o błędzie, jeśli nie będzie ono poprawne. Sprawdzanie dokonywane jest poprzez uruchomienie prostego programu <filename
+>&tdesu; sprawdza hasło, które zostało podane i wyświetli komunikat o błędzie, jeśli nie będzie ono poprawne. Sprawdzanie dokonywane jest poprzez uruchomienie prostego programu <filename
>/bin/true</filename
>. Jeśli sprawdzenie się powiedzie, hasło uznawane jest za poprawne.</para>
@@ -446,24 +446,24 @@
>Przechowywanie hasła</title>
<para
->Dla twojej wygody, &kdesu; posiada opcję <quote
+>Dla twojej wygody, &tdesu; posiada opcję <quote
>przechowywania haseł</quote
>. Jeśli interesują Cię kwestie bezpieczeństwa, powinieneś przeczytać tę część.</para>
<para
->Pozwalając &kdesu; na zapamiętywanie haseł, otwierasz (małą) lukę w bezpieczeństwie systemu. Oczywiście, &kdesu; nie pozwala komukolwiek innemu poza Tobą na używanie hasła, ale jeśli zostanie to zrobione nieuważnie może obniżyć poziom bezpieczeństwa administratora (użytkownika <systemitem class="username"
+>Pozwalając &tdesu; na zapamiętywanie haseł, otwierasz (małą) lukę w bezpieczeństwie systemu. Oczywiście, &tdesu; nie pozwala komukolwiek innemu poza Tobą na używanie hasła, ale jeśli zostanie to zrobione nieuważnie może obniżyć poziom bezpieczeństwa administratora (użytkownika <systemitem class="username"
>root</systemitem
->) do tego, jaki ma zwykły użytkownik (Ty). Haker, który włamie się na Twoje konto, może zdobyć uprawnienia administratora. &kdesu; próbuje temu zapobiec. Zabezpieczenia jakich używa są, moim zdaniem, wystarczające i są objaśnione poniżej.</para>
+>) do tego, jaki ma zwykły użytkownik (Ty). Haker, który włamie się na Twoje konto, może zdobyć uprawnienia administratora. &tdesu; próbuje temu zapobiec. Zabezpieczenia jakich używa są, moim zdaniem, wystarczające i są objaśnione poniżej.</para>
<para
->&kdesu; używa demona, nazwanego <application
->kdesud</application
+>&tdesu; używa demona, nazwanego <application
+>tdesud</application
>. Demon nasłuchuje na gnieździe &UNIX-dopelniacz; w katalogu <filename
>/tmp</filename
->, oczekując na polecenia. Tryb (uprawnienia) gniazda to 0600 więc tylko Ty jako posiadacz odpowiedniego identyfikatora użytkownika możesz się połączyć. Jeśli włączone jest przechowywanie haseł, &kdesu; wykonuje polecenie poprzez tego demona. Zapisuje polecenie i hasło administratora do gniazda, a następnie demon wykonuje polecenie za pomocą <command
+>, oczekując na polecenia. Tryb (uprawnienia) gniazda to 0600 więc tylko Ty jako posiadacz odpowiedniego identyfikatora użytkownika możesz się połączyć. Jeśli włączone jest przechowywanie haseł, &tdesu; wykonuje polecenie poprzez tego demona. Zapisuje polecenie i hasło administratora do gniazda, a następnie demon wykonuje polecenie za pomocą <command
>su</command
>, jak wyjaśniono wcześniej. Poźniej, polecenie i hasło nie są zapominane, zamiast tego są one przechowywane przez określony przedział czasu. Przedział czasu można określić w module &kcontrolcenter-dopelniacz;. Jeśli pojawi się nastepne żądanie wykonania tego samego polecenia w tym przedziale czasu, nie będzie konieczne powtórne podanie hasła. Aby uchronić demona przed kradzieżą haseł przez włamywaczy (na przykład poprzez dołączenie debuggera), demon jest uruchamiany ze zmianą grupy (SGID) na 'nogroup'. To powinno zabezpieczyć przed uzyskaniem hasła z procesu <application
->kdesud</application
+>tdesud</application
> przez wszystkich zwykłych użytkowników (wliczając Ciebie). Dodatkowo demon ustawia zmienną środowiskową <envar
>DISPLAY</envar
> na wartość którą miała przy uruchomieniu. Jedyną rzeczą którą może zrobić wówczas włamywacz jest uruchomienie programu na Twoim ekranie.</para>
@@ -482,13 +482,13 @@
>Autor</title>
<para
->&kdesu;</para>
+>&tdesu;</para>
<para
>Prawa autorskie (c) 2000 &Geert.Jansen;</para>
<para
->Autorem &kdesu; jest &Geert.Jansen;. Jest w części oparty na &kdesu; w wersji 0.3 autorstwa Pietro Iglio. Pietro i ja ustaliliśmy, że dalej ja będę się opiekował programem.</para>
+>Autorem &tdesu; jest &Geert.Jansen;. Jest w części oparty na &tdesu; w wersji 0.3 autorstwa Pietro Iglio. Pietro i ja ustaliliśmy, że dalej ja będę się opiekował programem.</para>
<para
>Z autorem można skontaktować się pod adresem e-mailowym &Geert.Jansen.mail;. Proszę o informacje na temat wszelkich niedociągnięć, abym mógł je naprawić. Jeśli masz jakieś sugestie, skontaktuj się ze mną.</para>