Przewodnik użytkownika KDE
Przewodnik użytkownika KDE
Następny

Przewodnik użytkownika KDE

Zespół dokumentacji KDE

Polskie tłumaczenie: Adrian Brosz
Polskie tłumaczenie: Robert Gomułka
Polskie tłumaczenie: Marcin Kocur
Polskie tłumaczenie: Krzysztof Lichota
Polskie tłumaczenie: Marta Rybczyńska
Polskie tłumaczenie: Tomasz Sitek
Zmiana 0.0.1 (2004-06-16)

Dozwolone jest kopiowanie, dystrybucja i/lub modyfikacja tego dokumentu na zasadach licencji GNU Free Documentation License, w wersji 1.1 lub dowolnej późniejszej wersji, opublikowanej przez Free Software Foundation; bez Sekcji Niezmiennych, bez Tekstu Początkowego i bez tekstu Końcowego. Kopia tej licencji znajduje się w sekcji zatytułowanej "GNU Free Documentation License".

Ogólne wprowadzenie do KDE

Proszę zgłaszać jakiekolwiek problemy z tym dokumentem do . Najnowsza wersja znajduje się zawsze na stronie http://docs.kde.org/stable/pl/kdebase/userguide/.


Spis treści

I. Wstęp
1. Witamy w Podręczniku użytkownika KDE
Zadania tego podręcznika
Czym ten podręcznik nie jest
Konwencje używane w tym podręczniku
Lokalizacje plików systemowych
Spis treści, czyli „Gdzie czego szukać w Podręczniku użytkownika
II. Pulpit
2. Podstawy
Logowanie do systemu i wylogowywanie
Logowanie w trybie graficznym
Logowanie z linii poleceń
Wylogowywanie
Szukanie pomocy
Podręczniki użytkownika
Pomoc kontekstowa i „Co to jest?
Listy e-mailowe, dyskusyjne i kanał IRC
Więcej informacji
Okna, jak z nimi pracować
Podstawowe operacje na oknach
Zaawansowane zarządzanie oknami
Używanie wielu pulpitów
Menedżer plików
Wstęp
Katalogi
Panel nawigacyjny (zwany również „Paskiem bocznym”)
Ikony
Dowiązania i skróty
Kosz
3. Panel i pulpit
Kicker, Panel KDE
Konfigurowanie Kickera
Dostosowywanie ikon na panelu
Dodawanie apletów i dodatków
Tacka systemowa
Usuwanie elementów z panelu
Pasek zadań
Używanie schowka
Zaznaczenie
Schowek
Zaawansowane użycie schowka
Powiązane informacje
4. Programy i dokumenty
Uruchamianie programów
Kontrolowanie programów
Otwieranie i zapisywanie plików
Okno dialogowe pliku
Konfigurowanie programów
Konfigurowanie aplikacji
Konfiguracja skrótów klawiszowych
Konfiguracja powiadomień
Konfiguracja pasków narzędzi
III. Składniki KDE
5. Centrum sterowania KDE
Wygląd i motywy
Pulpit
Internet i sieć
Składniki KDE
Urządzenia peryferyjne
Zasilanie
Regionalne i dostępność
Bezpieczeństwo i prywatność
Administracja systemu
6. Podstawowe programy KDE
Kompletne podstawy
Zarządzanie informacjami osobistymi
Sieć
Biuro
Grafika
Multimedia
7. Programy KDE Extragear
Dostępne w KDE Extragear
Multimedia
Grafika
Sieć
Narzędzia
Dodatkowe informacje
8. Multimedia w KDE
Dyski wymienne
Automatyczne montowanie
Montowanie
Odtwarzanie muzyki
Odtwarzacze muzyczne
Zgrywanie płyt audio w KDE
Składniki
Przepis
Odtwarzanie filmów
9. KDE dla wielu użytkowników
O Twoim koncie KDE
Używanie KDE jako administrator
Przełączanie użytkowników
10. Sieć w KDE
Współdzielenie plików
Jak współdzielić pliki używając kpf
Sieć z Windows
Jak to działa
resLISa
Konfiguracja
Sesje współdzielone
11. Grafika, drukowanie i czcionki
Konfigurowanie drukarki
Drukowanie z programów
Pliki PDF
Czcionki - instalacja i konfiguracja
Tworzenie grafiki
12. Dostosowywanie wyglądu pulpitu KDE
Tło
Kolory
Ikonki
Ekran powitalny
Dekoracje okien
Styl
Motyw KDE
Słowniczek
13. Wprowadzenie do Konsole
14. Nauka i rozrywka w KDE
Podnieś swoje umiejętności językowe
Matematyka
Nauka
Narzędzia dla nauczyciela
Różne
Powiązane informacje
15. Dostępność
KMouseTool
KMagnifier
KMouth
Program KTTS - Odczytywanie tekstu
16. KDE - "Grzebanie pod maską"
Ręczna edycja plików konfiguracyjnych
Wprowadzenie
Kopie zapasowe
Edycja
Zautomatyzowanie wykonywania zadań dzięki zastosowaniu skryptów
Dodawanie specjalnych skrótów klawiaturowych
Dodawanie skrótów klawiaturowych dla nowych działań
KDebugDialog - Kontrola wyjścia debugowania KDE
Użycie podstawowe
KDebugDialog w trybie pełnym
IV. KDE i Internet
17. Konfiguracja połączenia internetowego
Dostęp do Internetu w łatwy sposób
Kilka rzeczy, które należy przeczytać, zanim zaczniesz
Asystent KPPP
Uruchamianie asystenta.
Reszta asystenta
18. Rozpoczęcie pracy z pocztą elektroniczną
Zanim rozpoczniesz
Ustawianie tożsamości
Ustawianie konta
Wysyłanie wiadomości
Odbieranie wiadomości
Sprawdzanie konfiguracji
19. Konqueror
Skróty internetowe
Dostosowywanie przeglądarki
20. Wiadomości grup dyskusyjnych
Ustawienia osobiste
Konfiguracja konta grup dyskusyjnych
Konfiguracja konta pocztowego
21. Wprowadzenie do komunikatorów
Jak zacząć
Meta-kontakty
IRC
Łączenie poczty elektronicznej i komunikatorów
V. Biuro
22. Wprowadzenie do KOffice
Wstęp
Właściwości
Format plików OASIS OpenDocument
23. Ogólne spojrzenie na komponenty KOffice
24. Dodatkowe informacje
Podręczniki programów
Zasoby internetowe
Pisanie wtyczek
VI. KDE dla administratorów
25. Wnętrze KDE
Przegląd
Rozmieszczenie katalogów
Określanie katalogów
Profile użytkownika
Rozmieszczenie katalogów - powtórka
Katalogi zależne od architektury
Katalogi współdzielone
Katalogi specyficzne dla komputera
Pliki konfiguracyjne
Sekwencja startowa KDE
kdm
Skrypt uruchamiający KDE: startkde
Procesy drugoplanowe
kdeinit
dcopserver
kcminit
klauncher
knotify
KSMServer
Zmienne środowiskowe
Tajemnica kdeinit
26. Dostrajanie KDE
Ikony pulpitu
Strony www
Programy
Opcja Exec w plikach .desktop
Urządzenia
Gdzie definiować
Menu KDE
Jak to działa
Gdzie przechowywane?
Częste pułapki
Istotne menu
Menu w starym stylu
KSycoca
KMenuEdit
Panel KDE
Powiązania plików
27. Blokowanie KDE
Jak to działa - podstawy
Niezmienne opcje konfiguracyjne
Ograniczenia akcji
Restrykcje URL
Moduły konfiguracyjne
28. Leniwa administracja
Współdzielenie zdalnego pulpitu
KDE Zrób To Sam - Budowanie własnych narzędzi
DCOP
KDialog
29. Współdzielenie danych z Kontact poprzez IMAP
Wprowadzenie
Co to jest IMAP
Kolab czy IMAP?
Jak skonfigurować serwer IMAP Cyrus
Jak skonfigurować klientów Kontact
Jak ustawić Dostęp Tylko Do Odczytu (read-only)
Zasługi
Wskazana lektura
VII. Więcej narzędzi
30. Przewodnik po programach dla zmieniających system
31. Słownik dla migrujących
32. Standardowe pozycje menu
33. Lista terminów
34. Rozwiązywanie problemów
Sieć i X
Gdy program nie chce się otworzyć
35. Branie udziału w tworzeniu KDE
A. Podziękowania i licencje
Podziękowania
Licencja
Indeks

Spis tabel

30.1. Tabela przykładowa
Część I. Wstęp
Wstęp
Poprzedni
Następny

Wstęp

Rozdział 1. Witamy w Podręczniku użytkownika KDE
Witamy w Podręczniku użytkownika KDE

Rozdział 1. Witamy w Podręczniku użytkownika KDE

Ten podręcznik użytkownika ma na celu przedstawienie możliwości stwarzanych przez KDE. Zakładamy, że posiadasz zainstalowane całe standardowe środowisko KDE i pakiety towarzyszące. Ten podręcznik powinien być pierwszym miejscem, do którego zaglądasz, gdy masz proste pytanie dotyczące konfiguracji KDE lub gdy chcesz się dowiedzieć, jak wykonać jakieś zadanie spotykane w codziennym życiu.

Zadania tego podręcznika

Ten podręcznik użytkownika ma być pierwszym miejscem, do którego się zagląda, by zdobyć odpowiedzi na pytania dotyczące użytkowania środowiska KDE.

Ma też być podręcznikiem szybkiego zapoznania się z codziennie wykonywanymi zadaniami. W większości przypadków niepotrzebna jest znajomość wszystkich opcji konfiguracyjnych programu, aby rozpocząć pracę. Tutaj znajdziesz przewodniki, które krok po kroku pokażą jak poradzić sobie w najczęściej spotykanych sytuacjach, oraz znajdziesz odnośniki do dalszych źródeł informacji, w razie napotkania jakichkolwiek problemów.

Można tutaj również znaleźć podpowiedzi pokazujące najbardziej użyteczne i potężne funkcje KDE oraz sposoby zaoszczędzenia czasu i wysiłku.

Czym ten podręcznik nie jest
Czym ten podręcznik nie jest

Czym ten podręcznik nie jest

Podręcznik użytkownika nie ma zastąpić podręczników poszczególnych programów. Podręczniki te dostarczą Ci informacji o szczególnych możliwościach konfiguracji programu i pomogą rozwiązać problemy, które nie zostały omówione w tym podręczniku. Jeśli odpowiedź na Twoje pytanie leży poza zakresem tego podręcznika, pokażemy Ci gdzie szukać dalszej pomocy.

Możesz również posiadać różne pakiety spoza KDE. Niektóre z tych programów są tutaj pokrótce wspomniane, ale zwykle omawiamy tylko programy rozprowadzane jako część KDE. Nie jest to w żadnym stopniu próba oceny wartości tych programów, w rzeczywistości wiele z nich jest znakomitymi programami.

Podręcznik użytkownika nie omawia żadnej szczególnej dystrybucji systemu, zawiera opis domyślnej instalacji KDE. Twoja instalacja mogła zostać poprawiona przez dystrybutora systemu lub przez Ciebie, więc rady udzielane tutaj mają charakter ogólny. Może istnieć potrzeba odpowiedniego poprawienia ścieżek, aby znaleźć pliki opisane tutaj.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Konwencje używane w tym podręczniku
Konwencje używane w tym podręczniku

Konwencje używane w tym podręczniku

Żeby mieć jasność o czym mówimy, będziemy używać następujących konwencji stylu tekstu:

Rodzaj tekstuStylPrzykład
Tekst pojawiający się w graficznym interfejsie użytkownika (na przyciskach, itp.)Jasnoszare tłoUstawienia
Nazwy klawiszyCzcionka pogrubionaCtrl
Elementy menuNazwa menu”->„Element menuPlik->Zakończ
Kombinacje klawiszy (naciskane jednocześnie)Klawisz modyfikujący”+„Klawisz działaniaCtrl+Q
Tekst do wprowadzeniaPogrubiona czcionka o stałej szerokościls -al kde/
Tekst, który należy odpowiednio zastąpićZielona kursywaużytkownik



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Lokalizacje plików systemowych
Lokalizacje plików systemowych

Lokalizacje plików systemowych

Potrzebna może być znajomość następujących lokalizacji plików systemowych:

Przedrostek KDE

KDE jest instalowane we własnym drzewie katalogów. Jego lokalizację można poznać uruchamiając polecenie kde-config --prefix. Ten katalog jest wskazywany przez zmienne środowiska $KDEDIRS i ewentualnie $KDEDIR.

Ustawienia KDE specyficzne dla użytkownika

Zmienna środowiska $KDEHOME wskazuje na katalog, gdzie KDE szuka ustawień specyficznych dla użytkownika. Jeśli ta zmienna nie jest ustawiona, używana jest domyślna wartość ~/.kde.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Spis treści, czyli „Gdzie czego szukać w Podręczniku użytkownika”
Spis treści, czyli „Gdzie czego szukać w Podręczniku użytkownika

Spis treści, czyli „Gdzie czego szukać w Podręczniku użytkownika

Oto spis treści tego, co można znaleźć w Podręczniku użytkownika:

Część II, „Pulpit” zawiera wprowadzenie do podstawowego użytkowania KDE, np. „Okna, jak z nimi pracować”, oraz do narzędzi, których będziesz używać we wszystkich programach, np. „Otwieranie i zapisywanie plików”. Jeśli to Twój pierwszy kontakt z KDE lub wręcz z komputerami, prawdopodobnie ta sekcja będzie dla Ciebie pomocna.

Część III, „Składniki KDE objaśnia kilka ważnych składników KDE i jak one współpracują ze sobą: możliwości multimedialne i sieciowe KDE są potężne i nie są tu dokładnie omówione, ale w tej sekcji podane są najważniejsze informacje. Na końcu tej sekcji znajdziesz przewodnik po podrasowywaniu KDE, w sekcji Rozdział 16, KDE - "Grzebanie pod maską".

Część IV, „KDE i Internet” omawia zestaw programów internetowych KDE. KDE zawiera potężną przeglądarkę - Konquerora, bogaty w funkcje program pocztowy - Kmail, czytnik grup dyskusyjnych Knode oraz wiele innych programów, które sprawią, że używanie Internetu będzie łatwiejsze i bardziej efektywne. Ta część Podręcznika użytkownika zawiera informacje jak skorzystać z tych programów.

Część VI, „KDE dla administratorów” to przewodnik do funkcji KDE użytecznych dla administratorów zarządzających systemami z wieloma użytkownikami. Ta część zawiera również informacje pożyteczne dla użytkowników KDE w trybie jednego użytkownika: gdzie są przechowywane pliki konfiguracyjne, jakie zmienne środowiska mają wpływ na KDE, itd. Podsystem KIOSK to część KDE, która pozwala administratorowi na ograniczenie tego, co może zrobić użytkownik w KDE. Może to być użyteczne w wielu sytuacjach, zwłaszcza do tworzenia kiosków spełniających jedną określoną funkcję, np. przeglądania Internetu. Stąd ta nazwa.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Poprzedni
Następny
Spis treści


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Część II. Pulpit
Pulpit
Poprzedni
Następny

Pulpit

Rozdział 2. Podstawy
Podstawy

Rozdział 2. Podstawy

Pulpit to tylko nazwa na układ ekranu po rozpoczęciu pracy z KDE. Wygląda mniej więcej tak (na Twoim systemie może wyglądać trochę odmiennie, ale główne cechy powinny być takie same):


Domyślny układ pulpitu

Spójrzmy na najważniejsze części:

  • Większą część ekranu zajmuje tło . W tym momencie w tle znajduje się obrazek. Ten obrazek zwykle jest nazywany „tapetą, i może on zostać zmieniony zgodnie z Twoimi upodobaniami.

  • W lewym górnym rogu znajdują się dwie ikony: Kosz i Katalog domowy. Kliknięcie na nich spowoduje otworzenie, odpowiednio, katalogu Kosza i katalogu domowego. Możesz dodawać kolejne ikony na pulpicie, tak aby móc jednym kliknięciem uruchamiać ulubione programy lub mieć dostęp do wymiennych nośników danych.

  • Na dole znajduje się panel KDE, zwany również „Kickerem”. Panel umożliwia interakcję z KDE na kilka sposobów. Zawiera Menu K, za pomocą którego można uruchomić każdy program KDE zainstalowany na Twoim komputerze, pokazuje działające programy, bieżący czas i wiele innych rzeczy. Zajrzyj do Rozdział 3, Panel i pulpit, aby uzyskać więcej informacji o Panelu KDE.

Logowanie do systemu i wylogowywanie

Philip Rodrigues

Podstawowe informacje o KDM i startkde.

Są dwa sposoby zalogowania, czyli rozpoczęcia pracy z KDE: w trybie graficznym lub z linii poleceń. Przyjrzymy się pokrótce obu tym sposobom:

Logowanie w trybie graficznym

Jeśli po uruchomieniu komputera masz na ekranie widok podobny do tego poniżej, to znaczy, że masz ustawione logowanie w trybie graficznym. Po prostu podaj swoją nazwę użytkownika w polu Nazwa użytkownika i swoje hasło w polu Hasło. Twoje hasło nie będzie pokazywane, kiedy je będziesz wpisywać, prawdopodobnie zamiast niego pokazywane będą gwiazdki. Kiedy podasz te informacje, kliknij przycisk Zaloguj i KDE zostanie uruchomione. Pojawi się ekran powitalny KDE i będzie na bieżąco pokazywana informacja o postępie uruchamiania KDE. Kiedy ekran powitalny zniknie, można rozpocząć pracę z KDE.

Logowanie z linii poleceń

Jeśli wolisz używać linii poleceń, możesz rozpocząć pracę z KDE za pomocą polecenia startx. Dodaj linię exec startkde do pliku .xinitrc w Twoim katalogu domowym (utwórz ten plik, jeśli nie istnieje), zapisz go, a następnie uruchom polecenie startx. KDE powinno zostać uruchomione podobnie jak gdybyś logował(a) się w trybie graficznym.

Wylogowywanie

Kiedy chcesz zakończyć pracę z KDE musisz się wylogować. Najprościej możesz to zrobić klikając na Menu K w lewym dolnym rogu ekranu i wybierając z menu Wyloguj. Pojawi się okienko dialogowe z komunikatem Koniec pracy użytkownika użytkownik. Aby potwierdzić, że chcesz się wylogować, kliknij na przycisku Wyloguj. Jeśli zmienisz zdanie i chcesz teraz dalej korzystać z KDE naciśnij przycisk Anuluj.

Powiązane informacje

  • Podręcznik KDM zawiera informacje o używaniu i konfigurowaniu menedżera graficznego logowania KDE. Można go znaleźć w Centrum pomocy KDE lub wyświetlić wpisując help:/kdm w pasku Adresu Konquerora.

Szukanie pomocy
Szukanie pomocy

Szukanie pomocy

Lauri Watts

Podręczniki użytkownika

Większość programów posiada obszerny podręcznik użytkownika. Można go otworzyć na kilka sposobów:

  • Naciskając klawisz F1 w programie.

  • Wybierając z menu: Pomoc->Podręcznik Nazwa programu

  • Znajdując go w Centrum pomocy KDE

  • Używając wtyczki protokołu w Konquerorze. Tak więc w Pasku adresu wpisz po prostu help:/Nazwa programu

  • W sieci na stronie http://docs.kde.org

Pomoc kontekstowa i „Co to jest?

Wiele programów posiada pomoc kontekstową w dwóch postaciach: podpowiedzi w dymkach i pomocy „Co to jest?”.

Podpowiedzi w dymkach

Podpowiedzi w dymkach to małe okienka informacyjne, wyświetlane gdy najedzie się myszką na element okna, bez klikania na nim.

Podpowiedzi w dymkach są używane w KDE w wielu miejscach do przedstawienia zwięzłej pomocy lub informacji o elemencie na ekranie. Na przykład większość przycisków na paskach narzędzi wyświetla swoją nazwę w dymku po najechaniu na nie myszą.

Podpowiedzi w dymkach pełnią również inne funkcje, niekoniecznie związane z pomocą. W Konquerorze, menedżerze plików i na pulpicie, dymki pokazują informacje o plikach. Jest to popularnie nazywane „meta-informacjami”.

Więcej informacji o wyświetlaniu meta-informacji można znaleźć w sekcji opisującej Konquerora jako menedżera plików.

Co to jest?

Pomoc „Co to jest?” jest przeważnie bardziej szczegółowa od podpowiedzi w dymkach. Można uzyskać do niej dostęp na dwa sposoby:

  • Naciskając przycisk ? na pasku tytułowym okna.

  • Naciskając kombinację klawiszy Shift-F1

Kursor myszy zmieni się na wskaźnik z pokazanym obok znakiem zapytania. Kiedy klikniesz na elemencie, którego opis chcesz poznać, pojawi się małe okienko z informacjami.

Listy e-mailowe, dyskusyjne i kanał IRC

Listy e-mailowe

KDE posiada wiele list e-mailowych, na których możesz znaleźć pomoc w używaniu i konfigurowaniu swojego środowiska.

Oto niektóre z list, które mogą być użyteczne:

Lista użytkowników KDE

Ta lista e-mailowa (w języku angielskim) jest przeznaczona do zagadnień nie związanych z systemem operacyjnym i do dyskusji dotyczących używania KDE. Pytania dotyczące systemu operacyjnego wykraczają poza temat tej listy. Na przykład, pytanie „Jak zmienić margines w dokumentach KWord” jest odpowiednie na tej liście, a „Jak skonfigurować drukarkę w KDE w systemie UnixOS X.Y” nie. Pytania zadawane na tej liście powinny dotyczyć wszystkich użytkowników używających danego programu KDE, a nie tylko tych używających tego samego systemu operacyjnego.

Możesz się zapisać na tę listę pod adresem https://mail.kde.org/mailman/listinfo/kde.

Archiwa listy można znaleźć pod adresem http://lists.kde.org/?l=kde.

Lista KDE dla Linuksa

Ta lista e-mailowa (w języku angielskim) jest przeznaczona dla pytań i dyskusji dotyczących KDE na Linuksie. Pytania i dyskusje mogą obejmować jakiekolwiek problemy napotykane przez użytkowników KDE w Linuksie. Na przykład, odpowiednie dla tej listy jest pytanie „Jak skonfigurować drukarkę sieciową w KDE w dystrybucji Linuksa X.Y”. Jeśli wolisz listę ograniczającą się do pytań nie związanych z systemem operacyjnym, użyj ogólnej listy e-mailowej KDE.

Możesz się zapisać na tę listę pod adresem https://mail.kde.org/mailman/listinfo/kde-linux.

Archiwa tej listy można znaleźć pod adresem http://lists.kde.org/?l=kde-linux.

IRC

Na Freenode (irc.freenode.net) znajduje się kanał #kde. Możesz tam prosić o pomoc, a także prowadzić ogólne rozmowy na temat KDE. Dostęp do kanału uzyskasz w normalny sposób, czyli przy użyciu każdego popularnego klienta IRC, jak np. konversation, KSirc, a także Kopete. W celu uzyskania większej ilości informacji, odwiedź sekcję IRC.

Więcej informacji

Istnieje wiele innych źródeł informacji, które mogą być dla Ciebie użyteczne. Niektóre z nich zostały opisane poniżej:

dot.kde.org

Strona umożliwia wyszukiwanie w bazie artykułów, z których dowiesz się o nowych technologiach i nowinkach w świecie KDE. Strona może być w języku angielskim.

kde-look.org

Największe źródło dodatków dla KDE, takich jak tematy, dekoracje okien, tapety, motywy kursora i ikony dla pulpitu KDE. Należy zauważyć, że strona zawiera informacje, jak zainstalować większość popularnych dodatków. Strona może być w języku angielskim.

wiki.kde.org

Oficjalne wiki KDE. Możesz z niego dostać się do różnych typów informacji, poczynając od najczęściej zadawanych pytań, przez informacje typu "jak to zrobić", kończąc na sztuczkach i wskazówkach. Wiki nie powinno jednak nigdy być używane w zastępstwie oficjalnych podręczników odpowiednich programów, czy też oficjalnej dokumentacji KDE. Strona może być w języku angielskim.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Okna, jak z nimi pracować
Okna, jak z nimi pracować

Okna, jak z nimi pracować

Philip Rodrigues

Podstawowe operacje na oknach

Każdy program działający w KDE posiada swoje okno. Niektóre programy mogą mieć więcej niż jedno okno. Można operować tymi oknami na wiele sposobów, tak by dostosować środowisko do Twoich upodobań. Oto zwykłe okno:


Zwykłe okno

Przełączanie się między oknami

Jeśli chcesz używać okna, musi ono być aktywne. Okno automatycznie staje się aktywne, gdy je otworzysz, tak że uruchomiony program jest od razu gotowy do użytku. Tylko jedno okno naraz może być aktywne. Aktywne okno to takie, w którym możesz wpisywać tekst. Odróżnia się od innych okien, ponieważ ma inny kolor paska tytułowego. (W domyślnym motywie KDE, aktywne okno ma jasnoniebieski pasek tytułowy, a nieaktywne okna mają szare paski tytułowe)

Kiedy chcesz pracować w innym oknie, musisz je uaktywnić. Można to uczynić na dwa sposoby:

  • Kliknij lewym przyciskiem myszy na oknie, które chcesz uaktywnić. Okno stanie się aktywne i zostanie przywołane na wierzch innych okien, jeśli zostało zasłonięte.

  • Naciśnij przycisk Alt a następnie Tab (nie puszczaj przycisku Alt). Pojawi się okienko z listą dostępnych okien, z których jedno jest podświetlone. Możesz wybrać inne okno naciskając Tab, aby poruszać się po liście, cały czas trzymając wciśnięty klawisz Alt. Kiedy puścisz klawisz Alt, podświetlone okno zostanie uaktywnione.

Przenoszenie okien

Pierwszym sposobem organizowania okien na Twoim pulpicie jest ich przenoszenie. Możesz przemieszczać okna tak, by zasłaniały inne okna albo tak, by widać było całe okna. Są trzy sposoby przenoszenia okien:

  • Kliknij i przytrzymaj lewym przyciskiem myszy na pasku tytułowym okna. Przesuń kursor myszy i okno podąży za nim. Kiedy puścisz przycisk myszy, okno pozostanie w miejscu, gdzie je upuszczono.

  • Otwórz menu okna za pomocą przycisku znajdującego się najbardziej na lewo na pasku tytułowym okna i wybierz Przenieś. Kursor myszy przemieści się na środek bieżącego okna i poruszając kursorem myszy możesz poruszać oknem. Kiedy przeniesiesz okno do pożądanego miejsca, kliknij lewym przyciskiem myszy, aby je tam upuścić.


    Menu okna
  • Przytrzymaj Alt i lewy przycisk myszy, kiedy kursor myszy znajduje się nad oknem, które chcesz przenieść. Kursor myszy zmieni się w kompas i poruszając kursorem myszy można przesuwać okno. Aby upuścić okno, po prostu puść przycisk myszy. Ta metoda przydaje się zwłaszcza, gdy pasek tytułowy okna znajduje się poza ekranem i nie można użyć pozostałych sposobów.

Zmiana rozmiaru okien

Można uczynić okno większym lub mniejszym, szerszym lub wyższym za pomocą jednego z dwóch sposobów. Wybierz ten, który jest dla Ciebie wygodniejszy:

  • Przesuń kursor myszy na obramowanie okna (jest jasnoniebieskie w zrzucie ekranu powyżej). Kursor myszy zmieni się w strzałkę z dwoma ostrzami. Naciśnij lewy przycisk myszy i pociągnij, a krawędź okna podąży za kursorem, powiększając lub zmniejszając okno. Klikając na obramowaniu na górze lub dole okna, możesz zmienić wysokość okna. Klikając na obramowaniu po prawej lub lewej stronie okna, możesz zmienić szerokość. Aby zmienić obie te rzeczy naraz, przesuń kursor myszy na narożnik okna. Kiedy kursor przybierze kształt ukośnej strzałki, naciśnij przycisk myszy i pociągnij.

  • Użyj skrajnego przycisku z lewej strony paska tytułowego okna, aby wyświetlić menu okna. Wybierz z niego pozycję Zmień rozmiar, a wtedy kursor myszy przybierze kształt strzałki z dwoma ostrzami. Przesuń kursor myszy, aby zmienić rozmiar okna, a gdy skończysz, kliknij lewym przyciskiem myszy, żeby puścić okno.

  • Jeśli obramowanie okna ani przycisk menu okna nie są widoczne, możesz użyć przycisku Alt i prawego przycisku myszy: przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt i przeciągnij mysz trzymając wciśnięty prawy przycisk. Okno zmieni w ten sposób rozmiar. Kiedy chcesz skończyć zmianę rozmiaru, kliknij prawym przyciskiem myszy.

Jeśli chcesz uczynić okno tak dużym, jak to tylko możliwe, tak by zajmowało cały ekran, użyj przycisku Maksymalizuj, który jest drugim przyciskiem od prawej na pasku tytułowym okna. Kliknięcie lewym przyciskiem myszy spowoduje powiększenie okna w obu kierunkach, podczas gdy kliknięcie środkowym przyciskiem myszy lub prawym przyciskiem myszy spowoduje rozszerzenie okna odpowiednio w pionie lub poziomie.

Ukrywanie okien

Kiedy chcesz, żeby program był uruchomiony, ale żeby nie zajmował miejsca na ekranie, możesz zminimalizować lub zwinąć jego okno. Aby zminimalizować okno, kliknij przycisk Minimalizuj, czyli trzeci od prawej na pasku tytułowym okna. Okno nie będzie wyświetlane, ale program będzie nadal działał i będzie pokazany jego przycisk w pasku zadań na panelu. Aby ponownie pokazać okno, kliknij na przycisku programu w pasku zadań panelu. Możesz również przywołać okno za pomocą Alt+Tab: patrz „Przełączanie się między oknami”.

Zwinięcie okna jest podobne do minimalizacji, ale w tym wypadku pokazywany jest tylko pasek tytułowy okna. Aby zwinąć okno, kliknij dwukrotnie na pasku tytułowym okna. Żeby rozwinąć okno, po prostu ponownie kliknij dwukrotnie na pasku tytułowym okna.

Rozmieszczanie okien kaskadowo

Czasami masz wiele otwartych okien i porozrzucanych dookoła. Jeśli wybierzesz kaskadowe rozmieszczenie okien, KDE automatycznie ułoży je kolejno od lewego górnego rogu ekranu. Aby użyć tej opcji, kliknij środkowym przyciskiem myszy na pulpicie i wybierz Okna kaskadowo.

Rozrzucanie okien

Jeśli wybierzesz porozrzucanie otwartych okien, KDE spróbuje użyć jak największego obszaru pulpitu tak, by pokazać jak największą część każdego okna. Na przykład, jeśli masz otwarte cztery okna i rozkażesz porozrzucać okna, każde zostanie umieszczone w jednym rogu pulpitu, niezależnie od tego, gdzie były pierwotnie. Aby użyć tej opcji, kliknij środkowym przyciskiem myszy na pulpicie i wybierz Okna porozrzucane.

Zamykanie okien

Kiedy zakończysz korzystanie z programu, będziesz chciał wyłączyć program i zamknąć jego okno. Znowu, masz kilka możliwości, jak to zrobić:

  • Kliknij na przycisku znajdującym się najbardziej z prawej strony na pasku tytułowym okna. Jeśli w tym programie zmieniony został jakiś dokument, pojawi się pytanie czy Zapisać zmiany, Porzucić je, czy Anulować zamknięcie programu.

  • Wybierz z menu Plik->Zakończ. Analogicznie, może pojawić się pytanie o Zapisanie, Porzucenie, lub Anulowanie.

  • Kliknij prawym przyciskiem myszy na odpowiednim oknie w Kickerze, panelu KDE, i wybierz Zamknij. Pojawi się pytanie o zamknięcie okna, z możliwością zapisania zmienionych dokumentów.

  • Naciśnij Alt+F4 . Również tutaj może się pojawić okienko dialogowe potwierdzenia, jeśli zmieniony został jakiś dokument.

Zaawansowane zarządzanie oknami

kstart

kstart

Richard J. Moore

Najprostszym sposobem użycia zaawansowanych funkcji zarządzania oknami w KDE jest użycie programu kstart, który jest dołączany do KDE od wersji 2.1. kstart pozwala określić jak program współpracuje z menedżerem okien. Jest używany zwykle do określenia specjalnego zachowania często używanych programów, ale może być również przydatny do zintegrowania programów spoza KDE ze środowiskiem KDE.

Użycie programu kstart jest proste: po prostu umieść polecenie kstart z odpowiednimi opcjami przed swoim poleceniem. Na początek popatrzmy, jak możemy użyć kstart do zmiany zachowania okna Kalkulatora. Użyjemy następującego polecenia:

% kstart --ontop --alldesktops kcalc

Efektem działania tego polecenia będzie to, że okno Kalkulatora będzie się znajdowało zawsze ponad innymi oknami i że będzie widoczne na wszystkich wirtualnych pulpitach. Mniej znanym faktem jest, że to polecenie będzie działało w każdym środowisku zgodnym z NET, nie tylko w KDE.

Do programów uruchamianych za pomocą kstart można przekazywać normalnie argumenty, na przykład:

% kstart
--skiptaskbar --desktop
1 xmessage 'Witaj'

To polecenie wyświetla za pomocą programu xmessage napis Witaj i sprawia, że okno pokaże się na pierwszym wirtualnym pulpicie i że nie będzie pokazywane w pasku zadań. Jak widać kstart radzi sobie również z programami, które zostały napisane za pomocą biblioteki Xt, a nie jako program dla KDE. Mamy nadzieję, że to ilustruje, w jaki sposób można zintegrować programy spoza KDE ze środowiskiem KDE.

Inne specjalne ustawienia okien

Chociaż możesz używać kstart do zmiany poszczególnych właściwości okien, KDE pozwala je zmienić, jak również inne podobne ustawienia, bezpośrednio za pomocą okna programu. Po prostu kliknij prawym przyciskiem myszy na pasku tytułowym okna (lub naciśnij kombinację klawiszy Alt+F3 gdy okno jest wybrane), a następnie wybierz Zaawansowane->Dodatkowe ustawienia okna.... Jak widać, za pomocą tej opcji masz dostęp do różnorakich ustawień, od rozmiaru początkowego po ustalenie czy ma mieć obramowanie, czy nie.

Tacka systemowa

Richard J. Moore

Teraz, gdy już wiemy, jak zmienić zachowanie okna, przyjrzyjmy się innemu elementowi pulpitu: tacce systemowej. Tacka systemowa, to obszar, w którym program może wyświetlić małą ikonkę. Jest to używane do pokazywania informacji o stanie lub do szybkiego dostępu do poleceń. Program, który pokazuje ikonę w tacce systemowej zazwyczaj nie pokazuje się w pasku zadań po zminimalizowaniu - ikona w tacce zastępuje przycisk w pasku zadań. Zwykle ikony w tacce systemowej są tworzone przez program, ale, podobnie jak z zachowaniem okien, KDE zawiera narzędzie, które pozwala to zmienić: ksystraycmd.

Na początek, sprawimy że standardowy program Kalkulator uzyska ikonę w tacce systemowej. Można to sprawić jednym prostym poleceniem:

% ksystraycmd --title 'kcalc' kcalc

Ikona pokazywana w tacce to ikona określona przez uruchomiony program i jeśli program ją zmieni, zostanie również zmieniona w tacce. Tytuł okna jest pokazywany w dymku po przytrzymaniu myszy nad ikoną. Program ksystraycmd zachowuje się zgodnie ze standardami KDE, więc okno uruchomionego za jego pomocą programu może być pokazywane i ukrywane za pomocą kliknięcia na ikonie programu, dostępne jest również standardowe menu kontekstowe.



Bardziej zaawansowane użycie ksystraycmd

Richard J. Moore

Aby zilustrować inne funkcje programu ksystraycmd, użyjemy bardziej skomplikowanego przykładu: okna Konsoli śledzącego zmiany w pliku .xsession-errors (jest to plik dziennika zapisujący to, co się dzieje na Twoim pulpicie). Na początek, popatrzmy jak możemy go oglądać:

% konsole --icon
log --caption 'Dziennik X' \ 
--nomenubar --notabbar
--noframe \ 
-e tail -f ~/.xsession-errors

Argumenty --caption i --icon to standardowe opcje dla programów KDE. Możesz uzyskać pełną listę tych globalnych opcji uruchamiając program z parametrami --help-kde i --help-qt. W tym przykładzie, daliśmy oknu Konsoli tytuł 'Dziennik X' i ikonę „log”. Jak wspomnieliśmy powyżej, możesz użyć tych opcji dla każdego programu KDE, ksystraycmd bierze je również pod uwagę przy tworzeniu ikony w tacce. Opcja -e jest specyficzna dla Konsoli i mówi, że należy uruchomić polecenie less. Pomimo tego skomplikowania, możemy łatwo umieścić ten program w tacce systemowej za pomocą ksystraycmd:

% ksystraycmd
--hidden --title 'Dziennik X' \
konsole --icon log --caption 'XLog' \ 
--nomenubar --notabbar --noframe \ 
-e tail -f .xsession-errors

Oprócz tego, że jest to najbardziej skomplikowany do tej pory przykład, demonstruje on również użycie opcji --hidden, która uruchamia program widoczny tylko jako ikona w tacce systemowej. W tym przykładzie osiągneliśmy nasz cel szybkiego dostępu do pliku dziennika, ale możemy zrobić pewne rzeczy efektywniej, jeśli uruchamiamy program konsoli tylko gdy jest widoczny. Użyjemy do tego polecenia

% ksystraycmd --startonshow \
 --icon log --tooltip 'Dziennik X' \ 
konsole --icon log --caption 'X Log' \
--nomenubar --notabbar --noframe \
-e tail -f ~/.xsession-errors

Dodanie opcji --startonshow sprawia, że ksystraycmd utworzy tylko ikonę dla polecenia, natomiast samo polecenie zostanie uruchomione dopiero, gdy użytkownik kliknie na ikonie. Użyliśmy też opcji --quitonhide, która powoduje, że ksystraycmd zakończy program, gdy okno zostanie schowane.Użycie obu tych opcji naraz sprawia, że nasza ikona Konsoli nie marnuje zasobów, kiedy jej nie używamy. Tworzenie i zamykanie okna polecenia w ten sposób uniemożliwia obsługę ikony i tytułu okna polecenia przez ksystraycmd w standardowy sposób, dlatego musieliśmy podać bezpośrednio początkową ikonę i tytuł.

Zwiększanie niezawodności

Richard J. Moore

We wszystkich poprzednich przykładach polegaliśmy na tym, że programy kstart i ksystraycmd rozpoznają, do którego okna chcemy zastosować zmiany i, chyba że podamy inaczej, zakładają one, że jest to pierwsze okno, które się pojawi. Zwykle to podejście się sprawdza, ponieważ w tym samym momencie uruchamiamy program, ale może zawieść w momencie, jeśli pojawia się wiele okien naraz (tak jak na przykład przy zalogowaniu). Aby uczynić nasze polecenia odporniejszymi, możemy użyć opcji --window. Określa ona tytuł okna, które ma zostać zmienione. Poniższy przykład wykorzystuje opcję --window, aby zapewnić, że określone okno Konsoli jest zmienione:

% kstart --iconify --window 'kstart_me' konsole
--caption 'kstart_me' -e tail -f
~/.xsession-errors

Użyliśmy tutaj techniki podawania tytułu okna zarówno dla programu kstart, jak i uruchamianego programu. Jest to, generalnie, najlepszy sposób używania programów kstart i ksystraycmd. Opcja --window jest obsługiwana zarówno przez kstart, jak i ksystraycmd, i może zawierać wyrażenie regularne (np. „okno[0-9]”), jak również określony tytuł. (Wyrażenia regularne to potężny system dopasowywania napisów do wzorców, używany w różnych miejscach KDE.)

Używanie wielu pulpitów

Czasem jeden ekran nie wystarcza do pomieszczenia wszystkich programów. Jeśli używasz wielu programów naraz i gubisz się w nadmiarze okien, rozwiązaniem są wirtualne pulpity. Domyślnie w KDE są dostępne cztery pulpity, każdy jest jak oddzielny ekran: możesz otwierać okna, przesuwać je, a nawet umieszczać ikony i ustawiać tło na każdym pulpicie oddzielnie. Jeśli znany ci jest pomysł wirtualnych terminali, nie będziesz mieć problemu z wirtualnymi pulpitami w KDE.

Przełączanie wirtualnych pulpitów

Aby przejść do innego wirtualnego pulpitu, możesz użyć klawiszy Ctrl+Tab w taki sam sposób, w jaki używa się klawiszy Alt+Tab do przełączania między oknami (patrz „Przełączanie się między oknami”): przytrzymaj klawisz Ctrl, a następnie wciśnij klawisz Tab. Pojawi się małe okienko pokazujące wirtualne pulpity, z których jeden jest podświetlony. Kiedy puścisz klawisz Ctrl, KDE przełączy się na podświetlony wirtualny pulpit. Aby wybrać inny pulpit, naciskaj klawisz Tab, trzymając cały czas klawisz Ctrl. Podświetlenie przesuwa się pomiędzy dostępnymi pulpitami. Kiedy podświetli się odpowiedni pulpit, puść klawisz Ctrl.

Okna i wirtualne pulpity

Możesz przenosić okna między wirtualnymi pulpitami za pomocą menu Na pulpit w menu okna: po prostu wskaż, na który pulpit chcesz przenieść okno. Możesz również sprawić, że okno będzie widoczne na wszystkich pulpitach wybierając opcję Wszystkie pulpity.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Menedżer plików
Menedżer plików

Menedżer plików

Christian Weickhmann


Konqueror z podstawowymi ustawieniami


Wstęp

KDE zawiera uniwersalnego i potężnego menedżera plików zwanego Konquerorowi, który pozwala wykonywać wszelkie operacje na plikach znajdujących się na Twoim komputerze, w Twojej sieci, a nawet w Internecie. Konqueror ma zbyt wiele funkcji, by je tutaj opisać, więc zrobimy tylko ich przegląd. Jeśli chcesz znaleźć więcej szczegółów dotyczących działania Konquerora, zajrzyj do podręcznika Konquerora wybierając z menu Konquerora Pomoc->Podręcznik Konqueror. Możesz też wpisać w pasku adresu Konquerora help:/konqueror.

Katalogi

Kiedy otworzysz Konquerora w trybie zarządzania plikami po raz pierwszy, zobaczysz, że okno jest podzielone na dwa obszary: po prawej znajduje się widok katalogu, a po lewej pasek boczny. Widok katalogu pokazuje ikony dla wszystkich elementów w aktualnie wybranym katalogu. Mogą to być katalogi lub pliki. Wiele plików można „podglądać” bez otwierania ich w nowym oknie. Aby podglądnąć plik, przytrzymaj przez sekundę kursor myszy nad nazwą pliku - pojawi się dymek, pokazujący zawartość pliku i inne użyteczne informacje, takie jak rozmiar pliku i jego właściciela.

Możesz otworzyć element klikając na jego ikonie (tylko raz – domyślnie KDE nie używa podwójnego kliknięcia). Katalogi zostaną otwarte w tym samym oknie, zaś pliki zostaną otworzone za pomocą odpowiedniego programu lub menedżer plików zapyta, jakiego programu użyć do otworzenia pliku. Na przykład, jeśli nie masz zainstalowanego programu obsługującego pliki Microsoft® Word, menedżer plików zapyta, co zrobić z takim plikiem.

Możesz przejść do poprzednio przeglądanego katalogu klikając przycisk W tył lub do katalogu nadrzędnego klikając przycisk Do góry.

Panel nawigacyjny (zwany również „Paskiem bocznym”)


Pasek boczny Konquerora


Nawigowanie w strukturze katalogów za pomocą widoku katalogu może być niewygodne. Pasek boczny zawiera skróty i specjalne funkcje, które ułatwiają znalezienie tego, czego szukasz.

Na lewej krawędzi paska bocznego znajduje się kilka przycisków, każdy z inną ikoną:

Zakładki

Ponieważ Konqueror (menedżer plików) służy również jako potężna przeglądarka WWW, posiada możliwość tworzenia zakładek. W tym miejscu znajdują się takie same zakładki jak w menu Zakładki.

Urządzenia

Pasek boczny pokazuje listę urządzeń znajdujących się w Twoim komputerze. Mogą to być urządzenia fizyczne, takie jak twarde dyski, napędy CD-ROM lub stacje dyskietek, albo urządzenia wirtualne, takie jak dyski sieciowe.

Historia

Konqueror zapamiętuje odwiedzone przez Ciebie strony WWW i może je pokazać jako drzewo posortowane alfabetycznie lub według daty. Możesz wybrać tryb wyświetlania klikając prawym przyciskiem myszy na dowolnym elemencie Historii i wybierając z menu pozycję Sortuj. Kliknięcie na elemencie z nazwą serwera (np. www.kde.org) spowoduje pokazanie odwiedzonych stron. Kliknięcie lewym przyciskiem myszy na dokumencie (np. index.html) spowoduje pokazanie strony WWW w widoku katalogu.

Kliknięcie prawym przyciskiem myszy na elemencie historii, np. www.kde.org->index.html, powoduje otworzenie odrobinę innego menu kontekstowego: można tam również znaleźć pozycję Nowe okno, która powoduje otworzenie strony WWW w nowym oknie.

Katalog domowy

W pasku bocznym znajduje się również przycisk Katalog domowy, który pozwala przeglądać zawartość katalogu domowego. Na szczycie widoku znajduje się ikona katalogu domowego, a poniżej pokazane są wszystkie podkatalogi. Kliknięcie lewym przyciskiem myszy na katalogu powoduje otworzenie katalogu w widoku katalogu. Możesz również używać w tym drzewie menu kontekstowego katalogu, tworzyć podkatalogi, itp.

Odtwarzacz w pasku bocznym

Spróbuj przeciągnąć na pasek boczny plik dźwiękowy (np. MP3, Ogg, lub .wav). Plik zostanie od razu odtworzony.

Pasek wiadomości

Pasek wiadomości pokazuje różne źródła wiadomości. Kliknij prawym przyciskiem myszy na przycisku Konfiguracja wiadomości lub na jednym z przycisków źródeł wiadomości (np. KDE News, które jest zwykle od razu ustawione), aby dodać źródło wiadomości.

Sieć

Tutaj można przeglądać usługi udostępniane przez inne komputery w sieci. Aby były one pokazane, musi być uruchomiona usługa Lisa. Przeglądarka sieci pozwala zobaczyć wiele usług udostępnianych przez komputer. Można przeglądać udziały SMB, serwery HTTP lub przesyłać pliki bezpiecznym protokołem FISH.

Katalog główny

Wszystko w systemie Uniksowym jest zorganizowane w drzewo plików. Drzewo musi mieć swój korzeń i tutaj jest on właśnie pokazywany. Przycisk Katalog główny pokazuje widok podobny jak Katalog domowy. Jedyną różnicą jest, że pokazywane są wszystkie katalogi, a nie tylko katalogi w katalogu domowym.

Usługi

To jest w pewnym sensie „cała reszta”. Spróbuj przejrzeć wszystkie pozycje. Jeśli w napędzie CD lub DVD znajduje się płyta CD Audio, będzie można zobaczyć jej zawartość w folderze Przeglądarka Audio CD (możesz nawet skompresować utwory z płyty i przegrać je na twardy dysk kopiując pliki z tego folderu).

Ikony

Aby zaznaczyć jedną ikonę, przytrzymaj klawisz Ctrl i kliknij na ikonie, którą chcesz zaznaczyć. Jeśli chcesz zaznaczyć więcej niż jedną ikonę przytrzymaj klawisz Ctrl i kliknij na ikonach, które chcesz zaznaczyć. Kiedy zaznaczysz ikonę lub ikony, możesz wykonywać na nich różne operacje. Jeśli chcesz przenieść lub skopiować pliki, zaznacz je i przeciągnij (trzymając lewy przycisk myszy) do nowej lokalizacji. Kiedy puścisz przycisk myszy, pokaże się menu pozwalające Ci wybrać, co chcesz zrobić z zaznaczonymi plikami: Przenieść, Kopiować, lub Dowiązać. Możesz również zrezygnować ze zrobienia czegokolwiek wybierając Anuluj.

Można wykonać wiele innych działań na zaznaczonych elementach klikając prawym przyciskiem myszy na zaznaczonych ikonach i wybierając działanie z menu, które się pojawi (dokładna zawartość menu zależy od typu zaznaczonych plików, dlatego to menu nazywa się „menu kontekstowym”).

Dowiązania i skróty

Jak wspomniano powyżej, można tworzyć dowiązania do plików i katalogów. Oznacza to, że dowiązanie do katalogu będzie się zachowywało tak jak oryginalny katalog, ale nie będzie zajmować dodatkowego miejsca na dysku. Więc, jeśli masz wiele dokumentów, ale tylko kilku używasz na codzień, możesz zrobić do nich dowiązania w jednym katalogu, aby mieć do nich szybki dostęp.

Kosz

Zanim menedżer plików KDE usunie plik, przenosi go do katalogu Kosza, aby można było go odzyskać, jeśli został usunięty przez przypadek. Folder kosza pokazuje wszystkie usunięte pliki. Możesz wybrać te do odzyskania i przenieść je z powrotem na ich miejsce, tak jak to jest opisane w „Ikony”. Jeśli klikniesz na ikonie kosza prawym przyciskiem myszy i wybierzesz Opróżnij kosz, pliki znajdujące się w nim zostaną trwale usunięte.

Powiązane informacje

  • Podręcznik Konquerora zawiera informacje o wielu innych funkcjach Konquerora. Możesz go znaleźć w Centrum pomocy KDE lub wyświetlić wpisując help:/konqueror w pasku Adresu Konquerora.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 3. Panel i pulpit
Panel i pulpit

Rozdział 3. Panel i pulpit

Philip Rodrigues

Kicker, Panel KDE

Kicker to program panelu uruchamiającego programy w KDE. Standardowo, pojawia się na dole ekranu i zajmuje całą jego szerokość, ale można to zmienić. Kicker to miejsce, które daje Ci szybki dostęp do (prawie!) wszystkich elementów środowiska. Poza menu K , które pozwala uruchamiać programy, Kicker umożliwia również dokowanie apletów, takich jak pasek zadań albo zegar, oraz tworzenie rozszerzeń, takich jak panele potomne. Z taką ilością różnych opcji, pewnie będziesz chcieć skonfigurować Kickera, tak by odpowiadał Twoim upodobaniom. W następnej sekcji opisano najpopularniejsze sposoby dostosowywania panelu.

Konfigurowanie Kickera
Konfigurowanie Kickera

Konfigurowanie Kickera

Dostosowywanie ikon na panelu

Kiedy uruchamiasz KDE po raz pierwszy, Kicker pokazuje kilka ikon obok menu K. Można za ich pomocą uruchomić programy, które one reprezentują. Aby zobaczyć, jaki program uruchamia dana ikona, przytrzymaj przez chwilę kursor myszy nad ikoną — pojawi się dymek z nazwą programu.

Te standardowe ikony mogą nie odpowiadać programom, których używasz najczęściej, więc możesz usunąć nieużywane ikony i dodać ikony dla programów, których używasz. Aby usunąć ikonę, kliknij prawym przyciskiem myszy na ikonie i wybierz Usuń przycisk Nazwa programu z menu kontekstowego, które się pojawi. Żeby dodać nową ikonę, kliknij prawym przyciskiem myszy na pustym miejscu na panelu i wybierz z menu Dodaj aplikację do panelu. Spowoduje to rozwinięcie kopii menu K, w której możesz znaleźć wszystkie programy KDE. Na przykład, aby dodać ikonę dla odtwarzacza JuK, wybierz z menu Dodaj aplikację do panelu->Multimedia->Odtwarzacz audio (juk). Na panelu pojawi się ikona programu, w miejscu gdzie kliknięto prawym przyciskiem myszy.

Dodawanie apletów i dodatków

Do Kickera można dodawać inne rodzaje elementów, poza ikonami uruchamiania programów. Można znaleźć te elementy w tym samym menu, ale tym razem wybierając Dodaj aplet do panelu ... lub Dodaj nowy panel. Elementy w oknie Dodaj aplet to małe programiki, które mogą działać w obrębie panelu. Przykładem takiego apletu jest przełącznik pulpitów, który pokazuje mały podgląd każdego z wirtualnych pulpitów. (Więcej informacji na temat wirtualnych pulpitów znajduje się w „Używanie wielu pulpitów”). Klikając na obrazku pulpitu na przełączniku pulpitów, możesz się przełączyć na ten pulpit.

Więcej informacji o dostępnych apletach Kickera możesz znaleźć w podręczniku Kickera. Aby go wyświetlić, wpisz help:/kicker w polu Adresu w Konquerorze.

Tacka systemowa

Simon Vermeersch

W tacce systemowej pokazywane są programy, które działają, ale niekoniecznie są ciągle potrzebne. Niektóre programy (na przykład odtwarzacze audio) są tam pokazywane, ponieważ zazwyczaj chcesz, żeby były otwarte, ale żeby nie zajmowały za dużo miejsca na ekranie.

Jeśli klikniesz prawym przyciskiem myszy na takiej ikonie, pojawi się menu z niektórymi działaniami programu (np. w odtwarzaczu audio mogą się pojawić opcje: odtwarzanie, pauza, następny utwór).

Jeśli klikniesz na ikonie lewym przyciskiem myszy, pojawi się główne okno programu. Jeśli przytrzymasz kursor myszy dłużej nad ikoną, pojawi się dymek z informacjami (na przykład dla odtwarzacza audio może to być aktualnie odtwarzany utwór). Ikonę w tacce systemowej zazwyczaj umieszczają takie programy jak odtwarzacze audio, komunikatory internetowe, organizatory, itp.

W większości z tych programów możesz wybrać w konfiguracji, czy chcesz, żeby ikona była pokazywana, czy nie. Różne sztuczki i wskazówki na temat tacki systemowej znajdują się w „Tacka systemowa”.

Usuwanie elementów z panelu

Możesz usunąć aplety i inne elementy specjalne z panelu za pomocą strzałki na uchwycie po lewej stronie apletu. Kliknij na strzałce i z menu wybierz Usuń nazwa apletu.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Pasek zadań
Pasek zadań

Pasek zadań

Pasek to element panelu pokazujący przyciski reprezentujące otwarte okna. Możesz użyć paska zadań do przełączania się pomiędzy oknami, klikając element odpowiadający oknu, które chcesz aktywować. Pasek zadań zawiera elementy reprezentujące okna na wszystkich pulpitach wirtualnych, łącznie z oknami zminimalizowanymi.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Używanie schowka
Używanie schowka

Używanie schowka

Philip Rodrigues

Bardzo często zdarza się sytuacja, że chcesz przenieść jakiś tekst lub inny obiekt w programie z jednego miejsca w inne. Często istnieje również potrzeba powielenia jakiegoś tekstu, na przykład jeśli musisz wpisać ten sam tekst kilka razy. Używa się do tego tak zwanego schowka. Są dwa trochę odmienne sposoby używania tego systemu, nazywane technicznie „zaznaczeniem” i „schowkiem”. Przestawimy je osobno:

Zaznaczenie

W tej metodzie do kopiowania tekstu z jednego miejsca w inne używa się myszy. Należy wykonać następujące czynności:

  1. Zaznacz tekst, który chcesz skopiować.

  2. Kliknij środkowym przyciskiem myszy w miejscu, w którym ma się pojawić skopiowany tekst. Może ono się znajdować w tym samym programie, z którego tekst został skopiowany, lub w zupełnie innym.

Jeśli Twoja mysz ma trzy przyciski, jest to proste. Ale jeśli nie, nie wszystko stracone! Jeśli mysz ma tylko dwa przyciski, naciśnij je oba zamiast kliknięcia środkowym przyciskiem myszy.

Schowek

W tej metodzie, możesz skopiować tekst, lub go „wyciąć” (czyli usunąć go z jednego miejsca i przenieść w inne). Tej metody możesz używać zarówno za pomocą myszy oraz menu, jak i za pomocą klawiatury. Przedstawione zostaną oba sposoby, z opisem menu, które ma zostać użyte oraz ze skrótem klawiszowym, który wykonuje tę samą czynność, w następujący sposób:

Edycja->Wytnij (Ctrl+X)

Przenoszenie („Wycinanie”) tekstu

  1. Zaznacz tekst, który chcesz wyciąć.

  2. Z menu wybierz Edycja->Wytnij (Ctrl+X), a tekst zostanie usunięty z aktualnego miejsca.

  3. Ustaw kursor tekstowy w miejscu, w którym chcesz wstawić tekst. Może to być w tym samym programie, w którym tekst został wycięty, lub w zupełnie innym. Wybierz Edycja->Wklej (Ctrl+V) i tekst pojawi się w miejscu, gdzie umieszczony został kursor.

Kopiowanie tekstu z jednego miejsca w inne jest bardzo podobne:

Kopiowanie tekstu

  1. Zaznacz tekst, który chcesz skopiować.

  2. Z menu wybierz Edycja->Kopiuj (Ctrl+C). Aktualnie wybrany tekst zostanie skopiowany do schowka.

  3. Ustaw kursor tekstowy w miejscu, w którym chcesz wstawić tekst.Może to być w tym samym programie, z którego został skopiowany tekst, lub w zupełnie innym. Wybierz Edycja->Wklej (Ctrl+V)

Zaawansowane użycie schowka

Powyższe instrukcje dotyczą standardowego zachowania schowka. Program Klipper, który możesz dodać jako aplet panelu (zobacz „Konfigurowanie Kickera, aby uzyskać instrukcje, jak to zrobić), zawiera kilka pożytecznych rozszerzeń schowka, takich jak historia schowka, czy możliwość skonfigurowania zachowania schowka i zaznaczenia. Więcej informacji znajduje się w podręczniku Klippera.

Powiązane informacje

  • Możesz uzyskać więcej informacji o Kickerze i panelu KDE w Centrum pomocy KDE lub wpisując help:/kicker w polu Adresu Konquerora.

  • Podręcznik Klippera zawiera więcej informacji o zaawansowanym używaniu schowka. Możesz go znaleźć w Centrum pomocy KDE lub wyświetlić wpisując help:/klipper w polu Adresu Konquerora.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Powiązane informacje
Powiązane informacje

Powiązane informacje

Powiązane informacje

  • W tym dziale zaprezentowano garść informacji o Kickerze. Ponadto istnieje o wiele więcej informacji, sztuczek, ukrytych opcji itp., które zostały opisane w podręczniku Kickera. Możesz go przeczytać w Centrum pomocy KDE lub wpisując help:/kicker w pasku Adresu Konquerora.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 4. Programy i dokumenty
Programy i dokumenty

Rozdział 4. Programy i dokumenty

Uruchamianie programów

Robert Stoffers

KDE oferuje liczne metody uruchamiania programów. Można:

  • Po prostu wybrać odpowiednią pozycję z Menu K.

  • Uruchomić program z Konsole albo kliknąć na Menu K i wybrać Wykonaj polecenie... (oczywiście można wciąż preferować wygodny skrót klawiaturowy, którym jest po prostu Alt+F2).

  • Utworzyć skrót na pulpicie albo użyć apletu szybkiego uruchamiania Kickera.

Menu K działa podobnie jak menu Start w Windows®, tylko że grupuje programy według tego, co robią. Programy w Menu K są podzielone na podmenu kategorii, takie jak Multimedia czy Biuro. W menu kategorii znajdują się menu podkategorii, takie jak Dźwięk, Wideo czy Grafika. W menu podkategorii znajdują się ikony uruchamiające programy.

Dla niektórych programów może nie być ikon w Menu K. Aby przeszukać Twój twardy dysk w poszukiwaniu programów, kliknij na Menu K, wybierz Wykonaj polecenie i wpisz kappfinder. W programie Kappfinder naciśnij przycisk Szukaj. Rozpocznie się proces wyszukiwania programów na Twoim twardym dysku. Zaznacz opcję przy każdym programie, który ma zostać dodany do Menu K i kliknij Zastosuj, a następnie Zamknij. W Menu K, w odpowiednich kategoriach, powinny się pojawić ikony znalezionych programów.

Skróty uruchamiające programy mogą być również umieszczane na pulpicie. Aby stworzyć taki skrót, kliknij prawym przyciskiem myszy na pulpicie i wybierz Utwórz nowe->Skrót do programu. W okienku właściwości, które się otworzy, podaj w zakładce Ogólne nazwę dla programu. Możesz również zmienić ikonę klikając na ikonie kółka zębatego obok. Następnie kliknij na zakładce Program i podaj krótki opis programu w polu Opis. W polu Polecenie podaj ścieżkę do programu (z uwzględnieniem wielkości znaków) wraz ze wszystkimi potrzebnymi opcjami. Następnie kliknij OK i Twój nowy skrót do programu zostanie utworzony na pulpicie. Teraz możesz kliknąć na tym skrócie na pulpicie i program zostanie uruchomiony.

Aby uruchomić program za pomocą Konsoli, kliknij na Menu K i wybierz System->Programy terminala->Konsola. Kiedy Konsola pojawi się na ekranie, po prostu wpisz nazwę programu, który chcesz uruchomić (pamiętając, że bash, interpreter poleceń powłoki, domyślnie używany przez Konsole jest wrażliwy na wielkość znaków), a następnie wciśnij Enter. Jeśli nie masz pewności co do nazwy programu, wpisz kilka początkowych liter i naciśnij klawisz Tab. Kiedy naciśniesz Tab, bash (przez Konsolę) spróbuje uzupełnić nazwę pliku, który chcesz uruchomić. Jeśli Konsola znajdzie więcej niż jeden pasujący program, na ekranie zostanie pokazana lista pasujących nazw programów. Aby uruchomić program, wpisz nazwę programu z listy i naciśnij Enter.

Którykolwiek sposób wybierzesz, uruchomienie programu w KDE jest proste. Od Menu K, do Konsoli, wszystkie Twoje programy są w zasięgu kilku kliknięć lub naciśnięć klawiszy.

Powiązane informacje

  • W podręczniku Kickera znajdują się informacje na temat włączania i wyłączania Menu K, dodawania programów do apletu szybkiego uruchamiania, czy też organizacji kategorii programów, znajdujących się w Menu K. Do podręcznika możesz się dostać przez Centrum pomocy KDE lub przy użyciu wtyczki protokołu w Konquerorze, wpisując help:/kicker w pasku Adresu.

Kontrolowanie programów
Kontrolowanie programów

Kontrolowanie programów

Standardowy układ pasków narzędzi

Skróty klawiszowe



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Otwieranie i zapisywanie plików
Otwieranie i zapisywanie plików

Otwieranie i zapisywanie plików

Christian Weickhmann

KDE zapewnia jednolity sposób otwierania i zapisywania plików za pomocą okienka dialogowego plików. W prawie każdym programie KDE można znaleźć w menu pozycje Plik->Otwórz i Plik->Zapisz (i/lub Zapisz jako...).

Okno dialogowe pliku



To okno dialogowe składa się z trzech do pięciu obszarów. Górny obszar zawiera elementy służące do nawigacji i konfiguracji. W obszarze głównym (w środku) wyświetlane są Twoje pliki, w postaci ikon. Jest to nazywane widokiem ikon. Dolny obszar pozwala zmienić nazwę pliku, określić filtrowanie plików i wykonać akcję Zapisz lub Otwórz.

Oprócz tego można dodać dwa bardziej wyrafinowane obszary: Panel szybkiej nawigacji i Obszar podglądu.

1

Obok trzech przycisków nawigacyjnych (Do góry, W tył i W przód) i przycisku Nowy katalog znajduje się menu Zakładki. Tutaj można zapamiętać lokalizację katalogu, jeśli chcesz mieć do niego szybki dostęp. Ikona Konfiguracja pozwala uzyskać dostęp do różnych funkcji, takich jak sortowanie plików według nazwy, daty lub rozmiaru, a także pozwala włączyć dwa dodatkowe panele opisane powyżej. Obok tej ikony znajduje się pole, w którym można wpisać nazwę katalogu, a dalej po prawej lista pozwalająca wybrać pożądane kodowanie.

2

Pośrodku okienka znajduje się widok ikon. Najczęściej używane funkcje można wykonać za pomocą menu kontekstowego, które można otworzyć, klikając prawym przyciskiem myszy na ikonach plików lub na tle obszaru.

3

Na dole okienka dialogowego znajduje się pole zawierające nazwę pliku i być może najpotężniejsze narzędzie: pole filtrowania. Za jego pomocą można sprawić, że w widoku ikon będą widoczne tylko ikony pasujące do zadanych przez Ciebie kryteriów. Spróbuj wyświetlić tylko pliki, które zawierają w nazwie „drzewo” wpisując w polu filtrowania *drzewo*.

4

Panel szybkiej nawigacji (można go włączyć klawiszem F9 lub wybierając odpowiednie polecenie z menu rozwijanego po kliknięciu ikony Konfiguracja na górze okienka) pozwala uzyskać szybki dostęp do najczęściej używanych lokalizacji na Twoim komputerze, a nawet w Internecie. Standardowo zdefiniowane są typowe lokalizacje, takie jak Twój katalog domowy, ale można je zmieniać i dodawać własne. Spróbuj kliknąć prawym przyciskiem myszy na którejkolwiek ikonie, aby ją zmienić, lub na wolnym miejscu, aby dodać nową pozycję. Pokazane zostanie menu kontekstowe. Można w nim wybrać rozmiar ikon i dodać lub zmienić element, ewentualnie zmienić jego nazwę. Jeśli wybierzesz Dodaj pozycję, pojawi się okienko zawierające wszystkie niezbędne informacje. Wpisz opis, podaj lokalizację (lub wybierz ją za pomocą okienka dialogowego otwieranego po kliknięciu na ikonie katalogu) i wybierz ikonę z wielu ikon dostępnych po kliknięciu na standardowo ustawioną ikonę (zazwyczaj zwykła ikona katalogu).

5

Obszar podglądu (można go włączyć klawiszem F11 lub wybierając odpowiednie polecenie z menu rozwijanego po kliknięciu ikony Konfiguracja na górze okienka) pozwala podejrzeć zawartość prawie każdego pliku w Twoim systemie. Obrazki są pokazywane jako miniaturki. Zwykle można podejrzeć zawartość plików dźwiękowych (takich jak pliki MP3, Ogg lub WAV), tekstowych (między innymi PDF, HTML i zwykłe pliki tekstowe), a nawet plików wideo (MPG, AVI, itd.).

Notatka

Należy zwrócić uwagę, że podejrzenie zawartości dużych plików może zająć dużo czasu (np. przeskalowanie dużych obrazków). Można wyłączyć automatyczne generowanie podglądu wyłączając opcję Automatyczny podgląd poniżej podglądu. Nadal można podglądać pojedyncze pliki klikając przycisk Podgląd. Można również wyłączyć generowanie podglądu dla plików powyżej pewnego rozmiaru. Idź do Centrum sterowania KDE, wybierz Składniki KDE+Menedżer plików, następnie przejdź do zakładki Podglądy i metadane i zmień wartość Maksymalna wielkość pliku.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Konfigurowanie programów
Konfigurowanie programów

Konfigurowanie programów

Philip Rodrigues

Konfigurowanie aplikacji

Programy KDE są stworzone w ten sposób, by były jak najbardziej użyteczne od pierwszego uruchomienia, ale zawierają również dużo opcji, których możesz użyć, żeby dostosować KDE do swoich upodobań. Oprócz ustawień odnoszących się do całego KDE (patrz Rozdział 5, Centrum sterowania KDE), każdy program zawiera szereg opcji konfiguracyjnych, do których można się dostać wybierając z menu Ustawienia->Konfiguracja Programu. Jest to położenie wspólne dla wszystkich programów KDE, co pozwala w łatwy sposób znaleźć okienko konfiguracji w każdym programie.

Po lewej stronie okienka konfiguracji znajduje się lista sekcji. Kliknięcie na jednej z sekcji pokazuje stronę konfiguracji dla tej sekcji w prawej części okienka. Możesz w niej zmienić poszczególne ustawienia zgodnie ze swoimi upodobaniami.

Kiedy zakończysz wprowadzanie zmian, możesz kliknąć na przycisku OK, aby zapisać zmiany i zamknąć okienko konfiguracji. Jeśli chcesz zobaczyć efekt zmian, ale nie chcesz zamykać jeszcze okienka konfiguracji, kliknij na przycisku Zastosuj. Jest to bardzo pożyteczne, jeśli nie masz pewności jakie zmiany zostały wprowadzone - możesz je łatwo wycofać, ponieważ okienko konfiguracji jest wciąż otwarte.

Jeśli zdecydujesz, że nie chcesz zachować zmian, które zostały wprowadzone, po prostu kliknij przycisk Anuluj, aby zamknąć okienko bez zapisywania zmian.

Konfiguracja skrótów klawiszowych

Większość programów KDE posiada zdefiniowane skróty klawiszowe dla głównych działań w programie. Jeśli stwierdzisz, że nie odpowiadają Ci domyślne skróty lub jeśli kolidują ze skrótami klawiszowymi innego programu (być może nie będącego częścią KDE), możesz je zmienić wybierając z menu Ustawienia->Konfiguracja skrótów.... Powoduje to otworzenie okienka dialogowego Konfiguracji skrótów dla programów. Aby pokazać przykład użycia tego okienka dialogowego, dodajmy skrót dla działania Wyślij adres odnośnika... w Konquerorze, tak by można było wysłać adresy interesujących stron do przyjaciół naciskając jeden klawisz (lub dwa):

  1. Otwórz okienko Konfiguracja skrótów w Konquerorze, jak opisano powyżej.

  2. Kliknij na pozycji Wyślij adres odnośnika... w głównym polu listy (jest blisko końca, w sekcji Konqueror).

  3. W sekcji Skrót dla wybranej akcji, wybierz Własny, ponieważ chcemy przypisać temu działaniu wybrany przez nas skrót klawiszowy.

  4. Pojawi się małe okienko wprowadzenia skrótu. Po prostu naciśnij Ctrl+E (lub inną kombinację klawiszy, która Ci odpowiada), i okienko dialogowe zniknie. Ikona „klawisza” w okienku Konfiguracja skrótu pokazuje teraz nowy skrót klawiszowy.

  5. Jeśli pomyliła Ci się kombinacja klawiszy albo po prostu chcesz ją zmienić, kliknij na ikonie klawisza pokazującej bieżący skrót. Ponownie pojawi się okienko wprowadzenia skrótu i możesz nacisnąć kombinację klawiszy, która Ci odpowiada.

Konfiguracja powiadomień

Kilka informacji o okienku dialogowym Ustawienia->Konfiguracja powiadomień....

Konfiguracja pasków narzędzi

Adriaan de Groot

Prawie każdy program w KDE posiada jeden lub więcej pasków narzędzi na górze okna programu, pod menu. Pasek narzędzi zawiera przyciski narzędzi (z ikonami), które przedstawiają najczęściej używane działania i ustawienia konfiguracji. Na przykład okno Kmaila zawiera pasek narzędzi z działaniami Nowa wiadomość, Sprawdź pocztę na koncie i innymi. Każdą z tych rzeczy wykonujesz często, dlatego posiadają ikony w pasku narzędzi, oprócz wpisów w menu (Nowa wiadomość znajduje się w menu Wiadomość->Nowa wiadomość, zaś Sprawdź pocztę na koncie w menu Plik->Sprawdź pocztę).

Niemniej, nie wszyscy wykonują najczęściej te same działania, na przykład ja nigdy nie używam przycisku Nowa wiadomość z paska narzędziowego, używam skrótu klawiszowego Ctrl+N. Aby uniknąć przeładowania ekranu rzeczami, których nie używasz, możesz zmienić zawartość każdego paska narzędzi. Ponadto, możesz zwykle zmienić, które paski są wyświetlane, oraz w jaki sposób.

Dostosowywanie wyświetlania pasków narzędzi

Najłatwiejszą rzeczą do zmiany w paskach narzędzi programu jest to, czy są w ogóle wyświetlane. W większości programów można znaleźć menu Ustawienia->Paski narzędzi, w którym można wskazać, które paski mają być wyświetlane, a które nie. Konqueror ma cztery paski narzędzi, Główny, Dodatkowy, Pasek adresu i Pasek zakładek. Może być wygodne wyłączenie paska Zakładek, aby oszczędzić miejsce na ekranie. Żeby to zrobić, kliknij na menu Ustawienia, wybierz Paski narzędzi, i następnie odznacz pozycję Pasek zakładek, klikając na pozycji w menu.

Jeśli nie ma menu Ustawienia, możesz również kliknąć prawym przyciskiem myszy na pasku narzędzi i wybrać podmenu Paski narzędzi z menu kontekstowego, które się pojawi.

To samo menu kontekstowe Pasek narzędzi, otwierane przez kliknięcie prawym przyciskiem myszy na pasku narzędzi, pozwala zmienić inne właściwości paska narzędzi:

  • Położenie paska, tak że zamiast pojawiać się na górze okna, pod menu, może się pojawić po lewej stronie, po prawej stronie lub na dole okna.

  • Dokowanie paska, tak że pasek „unosi” się jako oddzielne okno, które można przenosić.

  • Sposób wyświetlania, tak że pasek jest ściśnięty do postaci płaskiego uchwytu, który możesz rozwinąć z powrotem klikając na nim. Jest to trochę odmienne od ukrycia paska zupełnie, ponieważ można go łatwo z powrotem pokazać.

  • Wyświetlanie tekstu obok, pod lub zamiast ikon na pasku narzędzi.

  • Rozmiar ikon (jeśli nie zostały zastąpione tekstem).

Dostosowywanie ikon na pasku narzędzi

Pasek narzędzi jest przeznaczony dla działań, które wykonujesz często, więc co zrobić, jeśli jest tam jakaś bezużyteczna ikona, np. Wytnij? Lub jeśli właśnie chcesz mieć przycisk Wytnij na pasku narzędzi, ale program nie ma go standardowo? Tutaj przydaje się okienko dostosowywania pasków narzędzi — daje Ci całkowitą kontrolę nad zawartością wszystkich pasków narzędzi.

Wybierz z menu programu Ustawienia->Konfiguracja pasków narzędzi lub Konfiguracja pasków narzędzi z menu kontekstowego paska narzędzi. Spowoduje to otworzenie okienka dostosowywania pasków narzędzi, które składa się z listy rozwijanej, służącej do wybrania który pasek chcesz zmieniać, oraz dwóch list ikon — jednej z dostępnymi działaniami, drugiej z działaniami, które znajdują się na pasku.

Często dostępnych jest o wiele więcej działań (na przykład uaktywnij kartę #12) niż można by chcieć mieć na pasku, a niektóre pewnie nawet nie były Ci znane. Przejrzenie ich może być pouczające. Ikony działań można przeciągać z jednej listy na drugą, można zmieniać porządek działań na pasku lub zmienić ikonę dla wybranego działania. Działania, które chcesz mieć na pasku przeciągnij z listy dostępnych działań na listę działań na pasku, a działania, które chcesz usunąć, w przeciwną stronę. Kiedy klikniesz na przycisku OK, pasek narzędzi zostanie natychmiast uaktualniony, zgodnie z Twoimi zmianami.

Jest kilka specjalnych elementów, które można umieścić na liście działań bieżącego paska narzędzi:

  • elementy oddzielające, dwa rodzaje:

    • linia oddzielająca to linia oddzielająca dwie ikony działań

    • element oddzielający to większa przestrzeń między dwoma ikonami działań

  • <Połącz> to specjalny element, który pozwala wtyczkom i innym wczytywanym komponentom programu wstawić swoje działania do paska narzędzi. Ogólnie rzecz biorąc, nie należy usuwać tego elementu, ponieważ nie można go odzyskać.

  • Lista akcji: — te elementy występują w różnych odmianach (np. w Konquerorze jest viewmode_toolbar), reprezentują one również listy działań, które mogą być wstawione przez wtyczki.

Kiedy klikniesz na działaniu na liście aktualnych działań, w okienku pojawi się jego opis. W opisie będzie zawarte ostrzeżenie, jeśli nie należy usuwać tej ikony.

Jeśli nie lubisz przeciągać ikon, pośrodku okienka znajdują się cztery przyciski, które pozwalają przenosić wybrane działanie z jednej listy na drugą, a także przesuwać je w ramach listy. Musi istnieć sposób odtworzenia domyślnych pasków narzędzi programu, aby można było odzyskać przypadkowo usunięte ważne działania, takie jak <Połącz>, ale niestety, nie jest mi znany.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Poprzedni
Następny
Spis treści


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Część III. Składniki KDE
Składniki KDE
Poprzedni
Następny

Składniki KDE

Spis treści

5. Centrum sterowania KDE
Wygląd i motywy
Pulpit
Internet i sieć
Składniki KDE
Urządzenia peryferyjne
Zasilanie
Regionalne i dostępność
Bezpieczeństwo i prywatność
Administracja systemu
6. Podstawowe programy KDE
Kompletne podstawy
Zarządzanie informacjami osobistymi
Sieć
Biuro
Grafika
Multimedia
7. Programy KDE Extragear
Dostępne w KDE Extragear
Multimedia
Grafika
Sieć
Narzędzia
Dodatkowe informacje
8. Multimedia w KDE
Dyski wymienne
Automatyczne montowanie
Montowanie
Odtwarzanie muzyki
Odtwarzacze muzyczne
Zgrywanie płyt audio w KDE
Składniki
Przepis
Odtwarzanie filmów
9. KDE dla wielu użytkowników
O Twoim koncie KDE
Używanie KDE jako administrator
Przełączanie użytkowników
10. Sieć w KDE
Współdzielenie plików
Jak współdzielić pliki używając kpf
Sieć z Windows
Jak to działa
resLISa
Konfiguracja
Sesje współdzielone
11. Grafika, drukowanie i czcionki
Konfigurowanie drukarki
Drukowanie z programów
Pliki PDF
Czcionki - instalacja i konfiguracja
Tworzenie grafiki
12. Dostosowywanie wyglądu pulpitu KDE
Tło
Kolory
Ikonki
Ekran powitalny
Dekoracje okien
Styl
Motyw KDE
Słowniczek
13. Wprowadzenie do Konsole
14. Nauka i rozrywka w KDE
Podnieś swoje umiejętności językowe
Matematyka
Nauka
Narzędzia dla nauczyciela
Różne
Powiązane informacje
15. Dostępność
KMouseTool
KMagnifier
KMouth
Program KTTS - Odczytywanie tekstu
16. KDE - "Grzebanie pod maską"
Ręczna edycja plików konfiguracyjnych
Wprowadzenie
Kopie zapasowe
Edycja
Zautomatyzowanie wykonywania zadań dzięki zastosowaniu skryptów
Dodawanie specjalnych skrótów klawiaturowych
Dodawanie skrótów klawiaturowych dla nowych działań
KDebugDialog - Kontrola wyjścia debugowania KDE
Użycie podstawowe
KDebugDialog w trybie pełnym
Rozdział 5. Centrum sterowania KDE
Centrum sterowania KDE

Rozdział 5. Centrum sterowania KDE


Centrum sterowania KDE

Centrum sterowania KDE


Centrum sterowania KDE to miejsce, gdzie można zmienić wszystkie ustawienia dotyczące całego środowiska KDE. Można je otworzyć klikając pozycję Centrum sterowania w Menu K lub wpisując z linii poleceń kcontrol.

Ustawienia są podzielona na kilka głównych kategorii, z których każda zawiera wiele stron z ustawieniami. Aby wyświetlić stronę ustawień, rozwiń główną kategorię klikając ikonę + obok jej nazwy, a następnie kliknij na nazwie strony. Strona ustawień zostanie pokazana po prawej stronie i możesz wprowadzać zmiany zgodnie ze swoimi upodobaniami. Żadne zmiany nie zostaną wykonane dopóki nie klikniesz na przycisku Zastosuj. Jeśli po dokonaniu zmian zdecydujesz, że chcesz jednak pozostawić ustawienia bez zmian, kliknij na przycisku Porzuć.

Jeśli potrzebujesz pomocy przy korzystaniu ze strony konfiguracji, wejdź na tę stronę i kliknij na karcie Pomoc, znajdującej się po lewej stronie. Możesz również zajrzeć do Podręcznika Centrum sterowania KDE, który możesz otworzyć, wybierając z menu Pomoc->Podręcznik Centrum sterowania KDE.

Wygląd i motywy

J Hall

Tutaj znajdują się ustawienia odnoszące się do wyglądu środowiska i programów KDE.

Tło

W tym dziale można ustawić obrazek lub kolor, który będzie się znajdował w tle pulpitu. Można to zrobić dla wszystkich wirtualnych pulpitów albo tylko dla wybranego. KDE posiada bogaty zbiór tapet, możesz również podać swoją własną.

Kolory

Tutaj możesz zmienić kolory programów KDE. KDE domyślnie posiada różnorodne motywy kolorów, więcej motywów można znaleźć na stronie kde-look.org, a także można stworzyć własne. Można tutaj również zmienić kontrast i wybrać, czy chcesz zastosować kolory KDE dla programów spoza KDE w celu uzyskania bardziej spójnego wyglądu.

Czcionki

W tym miejscu można zmieniać ustawienia czcionek dla programów KDE. Można również zmieniać ustawienia wygładzania czcionek, między innymi jakich zakresów czcionek nie wygładzać.

Ikony

Tutaj możesz zarządzać motywami ikon i innymi ustawieniami związanymi z ikonami. Nowe motywy ikon można pobrać ze strony kde-look.org i zainstalować tutaj. Można również usunąć motyw ikon zaznaczając go na liście i klikając przycisk usunięcia. Można także ustawić rozmiary ikon stosowanych w różnych miejscach KDE oraz wybrać efekty związane z ikonami.

Uruchamianie programów

W tym miejscu można podać w jaki sposób uruchamianie programów ma być ogłaszane za pomocą kursora myszy i/lub zmiany paska zadań. Można również ustawić czas powiadamiania. Na przykład, domyślnie ustawione jest powiadamianie za pomocą podskakującego kursora myszy przez 30 sekund lub do uruchomienia programu.

Wygaszacz ekranu

Tutaj można skonfigurować opcje wygaszacza ekranu. Można podać czas, po którym zostanie uruchomiony oraz czy po jego uruchomieniu będzie wymagane hasło do odblokowania ekranu.

Ekran powitalny

Tutaj można zainstalować, usunąć i wypróbować ekran powitalny pokazywany przy uruchamianiu KDE. Więcej ekranów powitalnych można pobrać ze strony http://www.kde-look.org.

Styl

W tym miejscu można zmienić styl elementów interfejsu graficznego. KDE zawiera domyślnie wiele stylów, więcej można pobrać ze strony http://www.kde-look.org. Można również włączyć lub wyłączyć opcje stylu, takie jak przezroczyste menu, pokazywanie ikon na przyciskach i dymki. Niektóre style zawierają więcej opcji niż inne.

Menedżer motywów

Tutaj można tworzyć motywy, złożone z osobistych ustawień, i zarządzać nimi. Motyw składa się z dekoracji okien, zestawu ikon, tła pulpitu, kolorów, czcionek, wygaszacza ekranu i stylu elementów interfejsu graficznego. Motyw pozwala zachować Twój ulubiony „wygląd” i zastosować go jednym kliknięciem myszy.

Dekoracje okna

Tutaj można skonfigurować dekoracje okien. Można zmienić styl, a także pozycję przycisków dekoracji okna. Niektóre dekoracje okien mają więcej opcji konfiguracyjnych niż inne.

Powiązane informacje

  • Jeśli w Centrum sterowania KDE nie ma ustawienia, którego szukasz, możesz zmienić plik konfiguracyjny ręcznie. Informacje jak to zrobić znajdziesz w „Ręczna edycja plików konfiguracyjnych”.

  • Jeśli bawi cię zmienianie wyglądu Twojego środowiska KDE, możesz znaleźć mnóstwo motywów i stylów na stronie kde-look.org.

Pulpit
Pulpit

Pulpit

J Hall

Tutaj znajdują się ustawienia dotyczące wyglądu i zachowania pulpitu KDE.

Zachowanie

Tutaj można skonfigurować zachowanie pulpitu. Obejmuje to takie rzeczy jak pokazywanie lub ukrywanie ikon na pulpicie, pokazywanie podpowiedzi, czy układ ikon. Można również podać, czy ma być pokazywany podgląd określonych typów plików na pulpicie, a także dla których urządzeń mają być pokazywane ikony.

Wiele pulpitów

Tutaj można ustawić liczbę wirtualnych pulpitów i ich nazwy. Domyślnie KDE ma 4 wirtualne pulpity, a można ich mieć aż do 20. W tym miejscu można również włączyć przełączanie pulpitów kółkiem myszy.

Panele

Tutaj można zmienić ustawienia Kickera i innych paneli KDE. Można zmienić, między innymi, rozmiar, położenie, długość i ukrywanie panelu. Można także zmienić wygląd panelu stosując przezroczystość, obrazki w tle i powiększanie ikon. W tym miejscu można również zmienić różne ustawienia menu, łącznie z tym, jakie programy mają być pokazane w Menu K.

Pasek zadań

Tutaj można skonfigurować ustawienia dotyczące paska zadań. Można określić, czy mają być pokazywane okna z wszystkich pulpitów, czy grupować podobne zadania i jakie działania mają być przypisane do przycisków myszy.

Okna

Tutaj można skonfigurować opcje związane z zachowaniem menedżera okien KDE - KWin. KWin ma wiele możliwości konfiguracji i posiada zaawansowane funkcje, takie jak zapobieganie niepowołanemu uaktywnianiu okna, a także obsługuje różne sposoby uaktywniania okien, na przykład uaktywnianie okna myszą bez klikania. Można również przypisać działania do klawiszy i różnych zdarzeń myszy.

Ustawienia danego okna

To jest zaawansowane okno konfiguracji, gdzie można ustawić opcje związane z zachowaniem określonych okien. Jest tutaj wiele opcji, które służą do precyzyjnego skonfigurowania Twojego środowiska, włączając w to pozycję na ekranie w której mają się pojawić określone okna, jak również czy mają być pokazywane w pasku zadań i w przeglądarce pulpitów. Okna można wybrać na podstawie programu lub nawet na podstawie określonej roli w programie.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Internet i sieć
Internet i sieć

Internet i sieć

J Hall

Ta sekcja zawiera ustawienia sieci i Internetu w KDE.

Konfiguracja połączeń

Tutaj można ustawić zaawansowane opcje sieci, takie jak czas oczekiwania na połączenie z serwerem. W zasadzie nie należy ich zmieniać, chyba że wiesz dokładnie, co robisz.

Współdzielenie pulpitu

Współdzielenie pulpitu pozwala zaprosić inną osobę do współdzielenia Twojego pulpitu, umożliwia Ci również zdalne zalogowanie na Twój komputer z innego miejsca. W tym celu należy użyć klienta VNC, takiego jak znajdujący się w KDE program Zdalne połączenie z pulpitem. Jest to bardzo użyteczne, jeśli chcesz, żeby ktoś Ci pomógł wykonać jakąś czynność.

Można tutaj tworzyć zaproszenia i zarządzać nimi, jak również ustawiać politykę odnośnie połączeń od niezaproszonych osób. Można również ustawić, czy ma być pokazywane tło pulpitu i na jakim porcie usługa będzie oczekiwała na połączenia.

Współdzielenie plików

Tutaj można skonfigurować współdzielenie plików za pomocą Samby (Microsoft® Windows®) i NFS-a (UNIX®). Aby wprowadzić zmiany w tym module, trzeba znać hasło administratora. W tym miejscu można ustawić, czy użytkownicy mogą udostępniać pliki bez znajomości hasła administratora, i którzy użytkownicy mogą to robić. Możesz również określić które katalogi chcesz udostępnić, którym ze sposobów i kto ma mieć dostęp do tych katalogów.

Przeglądanie sieci lokalnej

Tutaj można skonfigurować ustawienia dotyczące przeglądania usług sieciowych w Konquerorze. Konqueror może pokazywać różnorodne usługi sieciowe i może działać na plikach zdalnych tak, jakby były na Twoim komputerze. Możesz tutaj ustawić preferowaną nazwę użytkownika i hasło przy połączeniach do udziałów Windows® (Samba). Możesz również określić jakie rodzaje usług sieciowych chcesz przeglądać, w tym FTP, NFS i SMB.

Pogawędki w sieci lokalnej

Tutaj można skonfigurować opcje związane z Uniksową usługą talk. Jest to bardzo prosty program do pogawędek sieciowych, działający w linii poleceń, przeznaczony do pogawędek w sieci lokalnej. Niektóre z jego funkcji to możliwość ustawienia „automatycznej sekretarki”, która wyśle Ci e-mailem wiadomości zostawione dla Ciebie, czy też przekierowanie wiadomości w inne miejsce.

Pośrednik (Proxy)

Tutaj możesz skonfigurować KDE tak, by programy łączyły się z serwerem pośredniczącym (proxy), a nie bezpośrednio z Internetem. Również tutaj lepiej zostawić domyślne wartości tych opcji, chyba że wiesz dokładnie, co robisz. Jeśli musisz używać serwera pośredniczącego, Twój administrator sieci poda Ci, co dokładnie tutaj wpisać.

Samba

Moduł konfiguracji Samby wymaga uprawnień administratora. Jest to zaawansowane narzędzie, służące do konfiguracji bezpieczeństwa, udziałów, użytkowników i drukarek w Sambie, z użyciem intuicyjnego interfejsu graficznego. Jego możliwości są duże - od konfiguracji prostego współdzielenia plików i drukarek, po ustawienie Samby jako kontrolera domeny Windows® NT.

Wykrywanie usług

Możesz ustawić przeglądanie usług przy pomocy ZeroConfa. Na przykład możesz przeglądać sieć lokalną przy użyciu multicast DNS-a.

Przeglądarka WWW

Tutaj można skonfigurować opcje programu Konqueror, odnoszące się do przeglądania WWW. Można tutaj znaleźć typowe opcje konfiguracyjne przeglądarki, takie jak konfiguracja ciasteczek, pamięci podręcznej i historii, a także inne opcje - zmianę skrótów klawiszowych, konfigurację wtyczek i czcionek.

Sieć bezprzewodowa

Tutaj można skonfigurować różne profile dla Twojej karty bezprzewodowej, tak by można było łatwo zmieniać ustawienia przy podłączaniu do wielu sieci. Można również wskazać profil, który ma być wczytany przy rozpoczęciu pracy z KDE.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Składniki KDE
Składniki KDE

Składniki KDE

J Hall

Tutaj można zmienić zaawansowane ustawienia KDE, takie jak skojarzenia plików i domyślne programy.

Wybór komponentów

Tutaj można wybrać domyślne programy używane do określonych zadań. Można wybrać, jakiego używać klienta poczty, edytora tekstu, komunikatora internetowego, emulatora terminala czy jakiej przeglądarki WWW. Jeśli Twoimi ulubionymi programami są, na przykład, Xterm, Vim czy Mozilla, tutaj możesz dostosować KDE do swoich upodobań.

Skojarzenia plików

Tutaj można określić wszystkie opcje skojarzeń plików. Można wybrać typ pliku i określić za pomocą jakich programów chcesz takie pliki otwierać. Możesz również wybrać ikonę reprezentującą dany typ pliku i zdecydować, czy otwierać plik w osobnym oknie, czy w tym samym.

Menedżer plików

Tutaj można skonfigurować zachowanie Konquerora w trybie zarządzania plikami. Między innymi można skonfigurować czcionki i ich rozmiary, wyświetlanie podglądu w zależności od protokołu sieciowego oraz zachowanie menu kontekstowych. Konqueror to bardzo potężny menedżer plików z wieloma ustawieniami konfiguracyjnymi. Aby uzyskać o nich więcej informacji zajrzyj do podręcznika Konquerora.

Wydajność KDE

Tutaj można znaleźć ustawienia mające wpływ na zużycie pamięci przez Konquerora. Opcja Minimalizuj zużycie pamięci pozwala określić, czy tworzone będą za każdym razem kolejne egzemplarze Konquerora, czy też wszystkie okna Konquerora będą należały do tego samego egzemplarza. Obniża to zużycie pamięci. Możesz również określić, czy wczytywać Konquerora przy rozpoczęciu KDE w celu skrócenia czasu otwierania okien Konquerora.

Źródła danych KDE

Jeszcze nie napisane

Menedżer usług

Menedżer usług pokazuje listę usług, które są uruchamiane na żądanie, oraz drugą listę - usług sterowanych przez użytkownika. Usług na pierwszej liście nie można zmienić. Usługi z drugiej listy można włączać i wyłączać ręcznie, a także można określić czy mają być uruchamiane przy rozpoczęciu KDE.

Menedżer sesji

Tutaj możesz skonfigurować jak KDE ma obsługiwać sesje. Możesz ustawić KDE tak, by zapamiętywało poprzednią sesję i odtwarzało programy przy następnym zalogowaniu. Możesz również podać, które programy mają nie być odtwarzane lub możesz wyłączyć odtwarzanie sesji całkowicie.

Sprawdzanie pisowni

Tutaj można skonfigurować sprawdzanie pisowni w KDE. Można określić jakiego programu do sprawdzania pisowni użyć, jakie błędy sprawdzać, jak również jakiego używać domyślnie słownika. KDE może używać zarówno programu do sprawdzania pisowni ASpell, jak i ISpell.

Wbudowany Vim

Tutaj można skonfigurować osadzony komponent edytora Vim. Żeby go używać musisz mieć zainstalowaną stosunkowo nową wersję Gvim lub Kvim. Możesz ustawić wygląd edytora oraz którego z programów vim użyć.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Urządzenia peryferyjne
Urządzenia peryferyjne

Urządzenia peryferyjne

J Hall

W tym dziale możesz zmienić ustawienia urządzeń peryferyjnych, takich jak klawiatury czy aparaty cyfrowe.

Ekran

Tutaj można zmienić ustawienia ekranu, takie jak rozmiar, orientacja czy częstotliwość odświeżania. Można również określić, czy te ustawienia mają być zastosowane przy uruchomieniu KDE. W karcie Zarządzanie energią możesz ustawić opcje zarządzania zasilaniem ekranu, na przykład automatyczne wyłączanie.

Joystick

W tym miejscu można skonfigurować joystick i sprawdzić, czy działa poprawnie. Można również skalibrować joystick, a także dodać urządzenie joysticka, jeśli nie zostało automatycznie poprawnie wykryte.

Klawiatura

W tym miejscu można skonfigurować podstawowe ustawienia klawiatury. Między innymi opóźnienie i tempo powtarzania klawiszy, a także czy przy rozpoczęciu pracy z KDE ma być włączony klawisz NumLock.

Mysz

W tym miejscu można skonfigurować ustawienia myszy. Można zmienić kolejność przycisków, odwrócić kierunek przewijania czy zmienić zachowanie ikonek, na których można kliknąć. Można również podejrzeć, zainstalować i wybrać motywy kursorów. Zakładka Zaawansowane pozwala jeszcze bardziej szczegółowo dopasować ustawienia myszy.

Drukarki

To okno pozwala skonfigurować drukarki używając różnych systemów drukowania. Możesz dodać lokalne i zdalne drukarki, sprawdzić bieżące zadania wydruku i obejrzeć właściwości drukarek.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Zasilanie
Zasilanie

Zasilanie

J Hall

Ten dział ma jedną stronę - Bateria laptopa. W niej można skonfigurować wygląd i zachowanie monitora akumulatora Klaptopdaemon. Możesz wybrać ikony reprezentujące różne stany zasilania i ustawić powiadomienia o określonych zdarzeniach. W przypadku spadku poziomu naładowania do krytycznego poziomu, można ustawić wyłączenie lub hibernację laptopa, tak by uchronić Cię przed utratą danych.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Regionalne i dostępność
Regionalne i dostępność

Regionalne i dostępność

J Hall

W tym miejscu możesz skonfigurować opcje dotyczące ustawień regionalnych, jak również opcje dotyczące ułatwień dla osób niepełnosprawnych.

Dostępność

W tym miejscu można skonfigurować opcje dla użytkowników, którzy mają problemy ze słyszeniem dźwięków systemowych czy z używaniem klawiatury. Można skonfigurować, by brzęczyk systemowy powodował sygnał wizualny, na przykład mignięcie ekranu czy odwrócenie kolorów. Można również skonfigurować ustawienia dostępności klawiatury takie jak wolne klawisze albo lepkie klawisze.

Kraj/region i język

Tutaj można skonfigurować opcje specyficzne dla Twojego regionu, takie jak język, waluta i format daty. Aby dodać nowe języki, zainstaluj pakiety kde-i18n odpowiednie dla Twojego systemu.

Akcje klawiszowe

W tym miejscu można skonfigurować reakcję na zdarzenia urządzeń wejściowych, takich jak gesty myszy czy skróty klawiszowe. Na przykład można spowodować uruchomienie programów lub wykonanie poleceń.

Układ klawiatury

W tym miejscu można skonfigurować narzędzie do przełączania układów klawiatury, Kxkb, które używa rozszerzenia xkb X Window System®. Pozwala ono przełączać się pomiędzy różnymi układami klawiatury za pomocą ikony w tacce systemowej lub za pomocą skrótu klawiszowego. Można tutaj włączyć lub wyłączyć układy klawiatury, jak również dodać nowe układy. Jedną z bardziej zaawansowanych funkcji jest możliwość skonfigurowania przełączania układów klawiatury globalnie, dla programu lub dla pojedynczego okna.

Skróty klawiszowe

W tym miejscu można skonfigurować skróty klawiszowe KDE. Jest kilka wstępnie ustawionych motywów skrótów, których można użyć, jeśli jesteś przyzwyczajony do innego środowiska okienkowego, takiego jak Windows® lub Mac® OS. Jeśli wolisz, możesz stworzyć własny motyw i ustawić własne klawisze modyfikatorów.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Bezpieczeństwo i prywatność
Bezpieczeństwo i prywatność

Bezpieczeństwo i prywatność

Anne-Marie Mahfouf

Javier Martín Diez

reviewer: Rocco Stanzione

W sekcji tej można skonfigurować opcje odnoszące się do bezpieczeństwa i prywatności, takie jak użycie szyfrowania, włączenie portfela KDE, ustawienie tożsamości i obsługa pamięci podręcznej.

Szyfrowanie

Moduł pozwalający na skonfigurowanie SSL do użycia z większością aplikacji KDE, jak również zarządzania osobistymi certyfikatami i centrami znanych certyfikatów.

Portfel KDE

Tutaj można zmienić ustawienia menadżera portfela KDE.

Portfel KDE ma za zadanie dostarczyć sposób bezpiecznego przechowywania haseł oraz danych formularzy stron www. Można grupować różne hasła w różnych portfelach, z których każdy będzie otwarty tylko z głównym kluczem - master password (którego nie powinno się nigdy zapomnieć!). Domyślny portfel nazywa się "kdewallet" i można albo stworzyć nowy portfel na hasła lokalne, albo zaakceptować domyślny portfel dla wszystkich danych w s sekcji "Automatyczny wybór portfela".

Programy KDE, takie jak Konqueror, Kmail i Kopete są w pełni kompatybilne z zarządcą portfeli KDE. Każdy z nich przynajmniej raz zapyta o pozwolenie, nim uzyska dostęp do właściwego portfela. Można określić różne poziomy dostępu, takie jak "zawsze pozwalaj", "pozwól raz", itd. Kiedy chcesz zmienić poziom dostępu, możesz to zrobić z karty "Kontrola dostępu" usuwając pozycję dotyczącą programu i wybierając nowe preferencje, kiedy aplikacja kolejny raz będzie chciała uzyskać dostęp do portfela.

Ustawienia portfela

Aby włączyć podsystem portfela KDE, zaznacz opcję Włącz podsystem portfela KDE. Odznaczenie tej opcji wyłączy portfel KDE w Twoim systemie.

Domyślnie, zarządca portfeli KDE pozostaje otwarty aż do zamknięcia sesji użytkownika, ale można to zmienić w sekcji Zamknij portfel, ustawiając zamknięcie go przy braku używania przez jakiś czas, kiedy uruchamia się wygaszacz ekranu albo kiedy ostatnia aplikacja kończy pracę z portfelem.

Ponieważ można mieć wiele portfeli, Automatyczny wybór portfeli pozwala na uruchomienie KDE z podanym portfelem.

Portfel KDE domyślnie pojawi się w Twojej tacce systemowej, ale można go ukryć. Odznacz Pokazuj zarządcę w tacce systemowej, żeby zawsze był ukryty albo zaznacz Ukryj ikonę tacki systemowej po zamknięciu ostatniego portfela, kiedy ma być ukryty tylko po zamknięciu wszystkich portfeli. Pozycje te znajdują się w sekcji Zarządca portfeli.

Kontrola dostępu

Tutaj można ustawić politykę aplikacji KDE w stosunku do użycia portfela.

Hasło i konto użytkownika

Tutaj można zmienić informacje osobiste, używane w programach pocztowych i edytorach tekstu. Można zmienić hasło logowania klikając na przycisku Zmień hasło....

Prywatność

Moduł ten pozwala usunąć ślady pozostawiane przez KDE w Twoim systemie, takie jak historia poleceń, czy pamięć podręczna obrazków.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Administracja systemu
Administracja systemu

Administracja systemu

J Hall

W tym miejscu można skonfigurować takie części Twojego systemu jak program rozruchowy czy jądro, jak również można wykonać inne podstawowe zadania systemowe. Większość z tych stron wymaga uprawnień administratora do wprowadzenia zmian.

Uruchamianie systemu (LILO)

Jeśli używasz programu rozruchowego LILO, tutaj będzie można go skonfigurować. Możesz określić, gdzie zainstalować program rozruchowy, ustawić czas oczekiwania przy pokazywaniu ekranu początkowego LILO, a także dodawać i zmieniać obrazy jądra na liście menu rozruchowego.

Data i czas

W tym miejscu można skonfigurować systemowe ustawienia czasu i daty. Można ustawić datę, czas oraz bieżącą strefę czasową. Te zmiany będą się odnosiły do całego systemu.

Instalator czcionek

W tym miejscu można skonfigurować czcionki osobiste i systemowe. Można zainstalować nowe czcionki, usunąć stare lub podglądać istniejące. Domyślnie pokazywane są osobiste czcionki. Żeby zmienić czcionki systemowe, musisz kliknąć przycisk Tryb administratora.

Laptop IBM Thinkpad

W tym miejscu można skonfigurować klawisze specjalne laptopa IBM thinkpad. Żeby używać tych funkcji potrzebny będzie moduł „nvram”.

Jądro Linuksa

Jeśli używasz KDE na Linuksie istnieje moduł konfiguracji pozwalający stworzyć lub modyfikować pliki konfiguracji jądra Linuksa. Ten konfigurator działa dla jąder wcześniejszych niż 2.5.

Menedżer logowania

W tym miejscu można skonfigurować menedżera logowania KDE zwanego kdm. KDM to potężny menedżer logowania z wieloma opcjami. Obsługuje przełączanie użytkowników, zdalne logowanie w trybie graficznym i można w pełni zmienić jego wygląd. Aby uzyskać więcej informacji, zajrzyj do podręcznika kdm.

Ścieżki

W tym miejscu można ustawić lokalizacje, gdzie trzymane są pewne ważne pliki. Katalog Pulpit zawiera pliki znajdujące się na Twoim pulpicie. Katalog Autostart zawiera pliki i odnośniki do plików, które mają być uruchomione przy rozpoczęciu pracy z KDE, a katalog Dokumenty to domyślna lokalizacja, w której programy KDE będą zapisywać i otwierać dokumenty.

Laptop Sony Vaio

W tym miejscu można skonfigurować funkcje specyficzne dla laptopów Sony Vaio. Jeśli posiadasz Sony Vaio, będzie konieczne zainstalowanie modułu „sonypi”, aby używać tych funkcji.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 6. Podstawowe programy KDE
Podstawowe programy KDE

Rozdział 6. Podstawowe programy KDE

Francis Giannaros

Poniżej znajduje się krótka lista opisów podstawowych programów KDE. W celu uzyskania dodatkowych informacji o każdym z programów, należy skorzystać z polecanych łączy przy odpowiednich opisach.

Kompletne podstawy

Konqueror

Menedżer plików KDE, przeglądarka WWW, klient FTP i o wiele więcej. Konqueror to odzwierciedlenie najnowszych technologii, poczynając od wtyczkach protokołu KDE (KIO) (które dostarczają mechanizmy dostępu do plików), kończąc na obsłudze osadzonych komponentów, co pozwala Konquerorowi być uniwersalną przeglądarką, pozwalającą na otwieranie plików graficznych i dokumentów.

  • Strona domowa: http://konqueror.org

  • Zobacz podręcznik Konquerora, przez wpisanie help:/konqueror w pasku adresu Konquerora lub przez wyszukanie go w Centrum pomocy KDE.

Kate

Zaawansowany, wielozakładkowy edytor tekstowy. Kate to świetne narzędzie do przeglądania źródła strony HTML, do edycji skomplikowanego kodu w języku C++, PHP i XML, dzięki ogromnym możliwościom podświetlania składni i zdolnościom do ukrywania niechcianego kodu. Kate to bardzo szybki program. Jest w stanie otwierać bardzo duże pliki tekstowe w czasie kilku sekund. Potrafi otworzyć dużą liczbę zakładek, w celu przeglądania tego samego pliku w kilku miejscach i/lub innych plików, kiedy tylko zechcesz.

Konsola

Konsola, X emulator terminala dla KDE, jak większość napisanych dla tego środowiska programów, jest wysoce dostosowywalnym programem. Możesz utworzyć własną sesję użytkownika, możesz otworzyć sesję konsoli Linuksa, sesję powłoki, jak również sesję administratora (roota).

Kicker

Panel KDE służy do zarządzania otwartymi programami, przełączania i przeglądania wirtualnych pulpitów. Może zawierać skróty do programów i zawierać o wiele więcej funkcji.

kdcop

Graficzna nakładka na DCOP (Desktop COmmunications Protocol czyli po polsku Protokół komunikacji interfejsu). DCOP dostarcza wszechstronnego protokołu do komunikacji międzyprocesowej między programami KDE. Cieszy się on rosnącą popularnością wśród programistów KDE, jednak przydaje się też zwykłym użytkownikom, którzy chcieliby napisać skrypt lub, powiedzmy, temat SuperKaramby.

Centrum sterowania KDE

Centrum sterowania dla środowiska graficznego K. Możesz w nim zmodyfikować niezliczoną ilość rzeczy, poczynając od tematów, czcionek i wygaszaczy ekranu, przez bezpieczeństwo w Internecie, kończąc na administracji systemem.

Centrum pomocy KDE

System pomocy KDE to dostęp do podstawowych stron pomocy Uniksa (polecenia man lub info), a także natywnej dokumentacji KDE, dostarczonej przez zespół dokumentacji KDE lub autorów programów. Z Centrum pomocy KDE powinieneś dostać się do wszystkich podręczników programów.

Powiązane informacje

  • http://kde-apps.org -- Największy katalog niezależnych programów dla KDE.

  • Łatwo zauważyć, że najwięcej informacji znajduje się w odpowiednich podręcznikach programów, które mogą zostać otwarte przy użyciu wtyczki pomocy w Konquerorze (tak, wystarczy w Pasku adresu wpisać help:/nazwa_programu) lub przez zaznaczenie ich w Centrum pomocy KDE.

  • Prawdopodobnie znajdziesz też niemałą ilość informacji na stronie domowej KDE http://kde.org.

Zarządzanie informacjami osobistymi
Zarządzanie informacjami osobistymi

Zarządzanie informacjami osobistymi

Francis Giannaros

Program do zarządzania informacjami osobistymi PIM jest jednym z podprojektów KDE. Jego zadaniem jest dostarczenie kompletu programów do zarządzania informacjami osobistymi. Składa się z wielu programów, ale wszystkie mogą zostać uruchomione w jednym interfejsie nazwanym Kontact, który jest właśnie owym programem do zarządzania informacjami osobistymi. Poniżej znajduje się krótki przegląd kilku jego popularnych składników, tak, kilku, w nim zintegrowanych.

Kontact

To właśnie płaszczyzna integracji pozostałych programów, należących do projektu KDE PIM. Wszystkie programy KDE należące do tego projektu, mogą zostać wyświetlone w Kontact. Możesz się między nimi łatwo przełączać. Kontact zawiera także stronę Podsumowania, gdzie możesz śledzić zdarzenia i informacje z innych komponentów.

  • Strona domowa: http://kontact.kde.org

  • Przejrzyj podręcznik, wpisując help:/kontact w Pasku adresu Konquerora lub zaznaczając go w Centrum pomocy KDE.

Kmail

Program pocztowy Kmail posiada pełne wsparcie dla protokołów IMAP, POP3 i SMTP. Możliwe jest podpisywanie i szyfrowanie e-maili, istnieje wsparcie dla programów antyspamowych. Działa sprawdzanie pisowni. Można przeglądać e-maile w formacie HTML. W programie znajduje się zaawansowane narzędzie wyszukujące.

Korganizer

W pełni dostosowywalny organizer, który został nazwany kalendarzem. Korganizer pozwala na zarządzanie zadaniami i zdarzeniami, powiadamianie alarmem, eksport danych do formatu strony internetowej, obsługę danych niezależnie od protokołu sieciowego, planowanie grupowe, import i eksport plików kalendarza i o wiele więcej.

Książka adresowa

Lista kontaktów. Książka adresowa pozwala na efektywne i komfortowe zarządzanie kontaktami. Mogą zostać one łatwo wyeksportowane i zaimportowane z formatu plethora lub innego. Kontakty można łatwo i skutecznie zintegrować z Kopete (multikomunikatorem dla KDE). Książka adresowa zawiera wsparcie dla wszystkich znaków narodowych i zaawansowanych funkcji szukania.

KNotes

Poręczny program, który pozwala na tworzenie tzw. żółtych karteczek. Są to notatki przyklejone na pulpicie. Mogą zostać „przeciągnięte i upuszczone” do e-maila, wydrukowane, a nawet wyświetlane po wyłączeniu Kontact.

Knode

Program do obsługi grup dyskusyjnych. Jest zgodny z GNSKA (The Good Net-Keeping Seal of Approval czyli po polsku Certyfikat utrzymywania porządku w Internecie), posiada wsparcie dla standardu MIME i większej ilości serwerów.

Akregator

Lekki i szybki program do wyświetlania nowości pobranych z wszystkich powszechnie używanych wersji tzw. kanałów RSS i Atom. Akregator posiada użyteczne funkcje, jak np. szukanie w tytułach artykułów, zarządzanie katalogami i możliwość dostosowania opcji archiwizowania.

Powiązane informacje



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Sieć
Sieć

Sieć

W KDE znajdziesz wiele programów przeznaczonych do pracy w sieci. Poniżej znajdują się krótkie opisy kilku z nich.

Kopete

Wielofunkcyjny i zaawansowany klient IM (Instant Messaging czyli błyskawiczna komunikacja). Obsługuje wiele protokołów, włączając MSN®, Yahoo® i AIM®. Kopete może wyświetlać obrazki przy użytkownikach, ustawiać aliasy dla poszczególnych osób, uruchamiać osobne sesje IM w dowolnym czasie. Kopete jest całkiem elastyczny i posiada obszerny system wtyczek, który zawiera między innymi historię rozmów z wyszukiwarką, statystyki użytkowników i system notatek, który pozwala przyporządkować notatki do każdego kontaktu.

KDict

Graficzna nakładka na protokół DICT. Pozwala Ci na wyszukanie słowa lub frazy w różnych słownikach, następnie wyświetla zestawy definicji.

KGet

Menedżer pobierania plików. Integruje się z Konquerorem, pozwala na posortowanie plików do ściągnięcia, wstrzymanie i wznowienie ściągania, jak również na wiele innych rzeczy.

Powiązane informacje



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Biuro
Biuro

Biuro

Ta pozycja zawiera wszystkie programy z zestawu KOffice. Odwiedź Rozdział 23, Ogólne spojrzenie na komponenty KOffice, znajdziesz tam podsumowanie wszystkich komponentów.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Grafika
Grafika

Grafika

KDE posiada kilka programów związanych z grafiką, poczynając od przeglądarek PDF, kończąc na programach do robienia zrzutów ekranu. Poniżej znajdziesz dla kilku z nich krótkie opisy i różne odnośniki z nimi związane.

KColorEdit

Mały, poręczny program do edycji palet kolorów, jak również do wybierania i nazywania kolorów. Kolory mogą zostać wybrane przez podanie kodu szesnastkowego RGB, wybranie koloru z palety kolorów, znajdującej się w programie lub nawet przez pobranie koloru z jakiejkolwiek rzeczy, która znajduje się na ekranie.

KPDF

Zaawansowana przeglądarka plików PDF, bazowana na kodzie xpdf. KPDF posiada wiele możliwości szukania interesujących Cię fragmentów w dokumencie (standardowe okno wyszukiwania, szukanie w miniaturach itd.). Zawiera też wiele innych funkcji, jak np. czytanie bez użycia rąk.

KView

Przeglądarka grafiki, która wspiera wiele formatów graficznych np. JPEG, GIF, PNG, TIFF i inne. Kview jest w pełni zintegrowana z KDE. Może zostać osadzona w oknie Konquerora w celu przeglądania obrazków, znajdujących się na Twoim twardym dysku, jak również tych, znajdujących się na koncie FTP. Do innych funkcji można zaliczyć możliwość modyfikacji na obrazkach np. przybliżanie i oddalanie, obracanie, poszarzanie, odwracanie.

KSnapshot

Program do robienia zrzutów ekranu. Potrafi utworzyć zrzut całego pulpitu, jednego okna lub zaznaczonego obszaru. Obrazki mogą być potem zapisane do różnych formatów, włączając JPG i PNG.

KolourPaint

Prosty i łatwy w użyciu program do rysowania. Zawiera podstawowe funkcje tworzenia obrazków, rysowania wykresów, modyfikcji zdjęć i edycji ikon.

Kooka

Intuicyjny program do skanowania obrazków rastrowych. Kooka pozwala na ustawienie podstawowych parametrów skanowania, zapisywania w odpowiednim formacie zeskanowanych obrazków i zarządzania nimi.

Powiązane informacje



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Multimedia
Multimedia

Multimedia

Poniżej krótki opis programów multimedialnych.

Juk

Łatwy w użyciu odtwarzacz muzyczny dla KDE. Juk jest zorientowany na zarządzanie listami odtwarzania i meta-danymi, pozwalając na szybkie wyszukiwanie w dynamicznej liście odtwarzania. Niektóre z jego funkcji to ściąganie okładek i innych obrazków związanych z artystami w celu wykorzystania ich na okładki do płyt CD z Google®, integracja z MusicBrainz w celu identyfikacji odgrywanego pliku, wtyczki audio, włączając aRts, GStreamera i aKode.

KMix

Program, pozwalający na zmianę głośności karty dźwiękowej. Obsługuje wiele sterowników dźwięku. Każde urządzenie miksujące jest reprezentowane jako suwak (potencjometr) i posiada podstawowe opcje, jak np. wyciszenie tego urządzenia.

Noatun

Odtwarzacz multimedialny, odtwarza pliki WAV, Ogg Vorbis, jak również filmy DivX zakodowane w formacie AVI i inne. Noatun posiada efekty dźwiękowe, korektor, podsystem wtyczek, przezroczystość sieciową i różne wodotryski.

Powiązane informacje



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 7. Programy KDE Extragear
Programy KDE Extragear

Rozdział 7. Programy KDE Extragear

Francis Giannaros

KDE Extragear to programy, które są bezpośrednio związane z projektem KDE, ale nie są rozprowadzane razem z nim. Powodów istnienia takich programów może być wiele, ale najczęściej spowodowane jest to faktem, że te programy wykonują czynności, które wykonują już inne programy, zawarte w KDE. Powodem również może być zbytnia specjalizacja tych programów. Jednak najczęściej programiści nie chcą dołączyć programów do głównej gałęzi KDE, ponieważ musieliby wydawać nowe wersje z nowymi wydaniami KDE. A tak mają swobodę tworzenia własnego planu wydawniczego. Mimo tego rozróżnienia, wiele programów z Extragear jest bardzo popularnych.

Dostępne w KDE Extragear

Multimedia

amaroK

Zaawansowany, wszechstronny odtwarzacz muzyczny. Może odgrywać pliki MP3, WAV, OGG i wiele innych. Nie jest to miejsce na opisanie wszystkich funkcji amaroKa, ale domyślnie ten program potrafi ściągnąć okładki na płyty CD, wyświetlać słowa piosenki z lyrics i pokazywać estetycznie wizualizacje. amaroK używa całego potencjału KDE; jest wysoce dostosowywalny, korzysta z potężnego interfejsu skryptowego, a przeglądarka kontekstowa może zostać dostosowana przy pomocy arkuszy CSS. amaroK wspiera także różne silniki dźwięku, jak np. GStreamer, xine, NMM, MAS, aKode i aRts.

  • Strona domowa: http://amarok.kde.org

  • Zobacz podręcznik amaroKa, przez wpisanie help:/konqueror w pasku adresu Konquerora lub przez wyszukanie go w Centrum pomocy KDE. Jeśli nie masz jeszcze zainstalowanego amaroKa (a więc i podręcznika), możesz go przejrzeć, korzystając z Internetu.

K3b

Program do nagrywania płyt CD/DVD dla KDE. W K3b możesz tworzyć płyty z danymi, filmami i dźwiękiem (program zawiera wtyczki do obsługi formatów WAV, MP3, FLAC i Ogg Vorbis). Można zapisywać i ponownie otwierać projekty, K3b potrafi również zgrywać utwory z płyt CD oraz odpowiednio kopiować płyty CD/DVD.

Grafika

digiKam

Program do zarządzania kolekcją zdjęć, potrafi je również ściągnąć z aparatu cyfrowego. Znajdziesz w nim kompletny system oznaczania zdjęć, komentowania i wtyczek. digiKam robi użytek także z KIPI (KDE Image Plugin Interface czyli Interfejs wtyczek dla obrazków), włączając się tym samym do inicjatywy tworzenia wspólnej architektury wtyczek graficznych, co pozwala na ich współdzielenie we wszystkich programach graficznych, napisanych dla KDE, jak np. Gwenview, ShowImg i KimDaBa.

Gwenview

Kolejna zaawansowana przeglądarka grafiki, która potrafi otworzyć i zapisać wszystkie formaty obrazków, wspieranych przez KDE, jak również format GIMP-a (*.xcf). Gwenview potrafi wykonać kilka modyfikacji na obrazkach (obracanie, odbijanie)Posiada pełne wsparcie dla wtyczek protokołów (pozwalając tym samym działać na obrazkach, znajdujących się na serwerze FTP). Poza tym wspiera operacje zarządzania plikami, czyli kopiowanie, wklejanie, przenoszenie, usuwanie.

ShowImg

Bogata w funkcje przeglądarka, napisana dla KDE, pozwalająca na wyświetlenie bardzo wielu formatów np. JPEG, PNG, [animowany] GIF i MNG. Posiada panel nawigacji w widoku drzewa, ramkę widoku katalogu i ramkę podglądu obrazka. Ramka podglądu (ta większa) może zostać zamieniona z ramką widoku katalogu (tą mniejszą). ShowImg może wyświetlać obrazki z wielu katalogów i szukać identycznych obrazków. Potrafi także włączyć tryb pełnoekranowy, zmieniać powiększenie, używać protokołu przeciągnij i upuść z Konquerorem. Wspiera także obrazki w skompresowanych archiwach.

KimDaBa

KimDaBa (KDE Image Database czyli baza obrazków KDE) próbuje dostarczyć efektywnego rozwiązania do organizacji kolekcji setek (czy nawet tysięcy) obrazków. Program jest wysoce zoptymalizowany do komentowania zdjęć, więc KimDaBa pomoże Ci zlokalizować odpowiedni obrazek w ciągu kilku sekund.

Sieć

Konversation

Rozbudowany klient IRC, wspiera kodowanie na każdy kanał, pobieranie i wznawianie pobierania plików, dopełnianie pseudonimów i podświetlanie, jak również dobrze integruje się z Kontact i pozostałą częścią KDE.

KMldonkey

Nakładka na program MLDonkey, potężne narzędzie wymiany plików, bazujące na modelu P2P. KMldonkey jest wysoce konfigurowalny, pokazuje statystyki pasma i sieci w czasie rzeczywistym. Zawiera wiele innych funkcji.

KNemo

Wyświetla ikonkę dla każdego interfejsu sieciowego w tacce systemowej. Dymki i okna informacyjne dostarczają wiadomości na temat pracy interfejsu. Pasywne okienka informują o zmianach w połączeniu. Zintegrowano także wykres transferu.

Narzędzia

Filelight

Prosty, wreszcie idealny program do graficznego przedstawiania użycia miejsca na twardym dysku. Filelight pokazuje te informacje w formie zestawu koncentrycznych, rozdzielonych pierścieni.

Krecipes

Narzędzie do zarządzania bazą danych przepisów. Zawiera pełne wsparcie dla tworzenia i usuwania składników, jak również obliczania ilości kalorii, witamin, cukrów itd., co pomaga w stosowaniu diet. Inne zalety to elastyczność i możliwości dalszego rozszerzania.

Dodatkowe informacje
Dodatkowe informacje

Dodatkowe informacje

Informacje powiązane i odnośniki

  • Należy podkreślić, że powyższe informacje to tylko przegląd tego, co można znaleźć w KDE extragear. Jeśłi chcesz zobaczyć wszystkie programy i narzędzia, dostępne w KDE extragear, odwiedź http://extragear.kde.org, gdzie znajdziesz ich opisy.

  • Podręczniki dla wielu programów z extragear można przeglądać na stronie http://docs.kde.org, niektóre także w polskiej wersji językowej, na tej samej stronie, ale w dziale z polskimi tłumaczeniami.

  • Ponownie, bogactwo innych (niezależnych) programów dla KDE znajdziesz na popularnej stronie http://kde-apps.org.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 8. Multimedia w KDE
Multimedia w KDE

Rozdział 8. Multimedia w KDE

Dyski wymienne

Edward Haven

Żeby KDE mogło użyć dowolnego urządzenia, wymiennego czy też nie, trzeba je wpierw zamontować. Kiedy urządzenie jest zamontowane, KDE pobiera wszystkie potrzebne informacje na jego temat: jak z niego czytać, jak zapisywać na niego i wiele innych.

Używanie urządzenia odbywa się pod kontrolą systemu operacyjnego i ważne jest, żeby system operacyjny zawierał narzędzia do jego obsługi. KDE może również automatycznie montować urządzenia, pracując z HAL-em (Hardware Abstraction Layer - warstwa abstrakcji sprzętu). Twoja dystrybucja powinna była ustawić HAL automatycznie; jeśli nie, sprawdź dokumentację dostarczoną przez dystrybucję.

Istnieje wiele metod na znalezienie listy urządzeń będących nośnikami danych. Użyj sposobu, który najbardziej Ci odpowiada:

  • Wpisz media:/ lub system:/media w pasku adresu Konquerora.

  • Przenieś się do niego klikając na kartę Usługi w panelu nawigacyjnym Konquerora, a następnie wybierając Nośniki danych.

  • Wybierz Idź->Nośniki danych z menu Konquerora.

  • Kliknij na ikonę pulpitu System, a następnie w okienku, które się pojawi, kliknij Nośniki danych.

W nośnikach danych (znanych również jako protokół media:/) pojawią się wszystkie urządzenia rozpoznane przez KDE, włączając w to dyski twarde, napędy CD i DVD, jak również urządzenia USB i Firewire, zakładając, że Twoja dystrybucja jest skonfigurowana poprawnie, żeby była w stanie powiadamiać o nich KDE.

Możesz również kazać KDE pokazywać ikonkę urządzenia na pulpicie. Aby uruchomić lub skonfigurować tę właściwość w panelu sterowania, przejdź do Pulpit+Zachowanie i wybierz kartę Ikony urządzeń. Akcja ikony urządzenia może zostać użyta do pokazania urządzeń odmontowanych i zamontowanych albo tylko do utworzenia ikonki kiedy urządzenie jest wykryte i automatycznie zamontowane (tylko kiedy automatyczne montowanie zostało poprawnie skonfigurowane) poprzez niezaznaczanie opcji odmontowanych.

Automatyczne montowanie

Z KDE 3.5 i nowszymi, urządzenia mogą być automatycznie montowane, wymagając wyłącznie włożenia wymiennego dysku. KDE wyświetli okienko automatycznego montowania z pytaniem „"Co chcesz teraz zrobić?"” z nośnikiem. Aby skonfigurować listę opcji proponowanych dla urządzeń, otwórz Centrum sterowania KDE i przejdź do Urządzenia peryferyjne+Urządzenia przechowywania danych. Tutaj można dodawać i usuwać programy z list urządzeń.

Automatyczne montowanie będzie działać tylko wtedy, gdy zainstalowane są dbus, hal i udev, a jądro jest poprawnie skonfigurowane. Aby sprawdzić, czy są one uruchomione w Twoim systemie, dowiedz się, czy w tabeli procesów w Ksysguardzie występują hald, dbus-daemon i udevd. KDE nie dostarcza żadnego z tych komponentów. Musisz sprawdzić w swojej dystrybucji.

Informacje dodatkowe

Montowanie

Jeśli w Twoim systemie nie ma automatycznego montowania, KDE jest skonfigurowany tak, żeby montować i odmontowywać urządzenie, do którego bieżący użytkownik ma uprawnienia do montowania. Kiedy urządzenie jest zamontowane jako partycja root (tzn. /), a Ty logujesz się do KDE jako jakiś użytkownik, KDE nie może zamontować, ani odmontować go bez otrzymania większych uprawnień. Aby sprawdzić uprawnienia montowania urządzeń, obejrzyj plik /etc/fstab.

Aby w KDE zamontować lub odmontować ręcznie urządzenie, trzeba tylko kliknąć prawym przyciskiem myszy na ikonkę urządzenia w media:/ albo na pulpicie i wybrać Zamontuj lub Odmontuj. Urządzenia wymienne można również odmontować przy użyciu Usuń bezpiecznie urządzenie. KDE wciąż wymaga, żeby urządzenie było odpowiednio umieszczone w /etc/fstab.

Odtwarzanie muzyki
Odtwarzanie muzyki

Odtwarzanie muzyki

Lauri Watts

Wprowadzenie do serwera dźwięku aRts

Zwiększanie wydajności, współdzielenie urządzeń

Odtwarzacze muzyczne

W KDE jest wiele odtwarzaczy muzycznych. Różnią się od siebie funkcjonalnością i przeznaczeniem.

Noatun

Noatun jest domyślnym odtwarzaczem muzyki w KDE. Posiada wysoce konfigurowalny interfejs użytkownika, włączając w to wiele stylów dla listy odtwarzania, wtyczki, pozwalające na wyświetlanie wizualizacji i robienie innych rzeczy.

Noatun jest częścią pakietu kdemultimedia.



JuK

JuK pozwala na zarządzanie nagraniami, listami odtwarzania i na zapisywanie tagów. Program pozwala w bardzo efektywny sposób zarządzać wszystkimi plikami muzycznymi, tworzyć i modyfikować listy odtwarzania, a także operować na tagach w plikach muzycznych.

Juk nadaje się na podstawowy program do odtwarzania muzyki lub do przygotowania list odtwarzania i plików do użycia w innym programie.

JuK jest częścią pakietu kdemultimedia.



Kaboodle

Kaboodle jest "jednostrzałowym" odtwarzaczem. Oznacza to, że otworzy się, zagra plik i zatrzyma się. Kaboodle jest użyteczny, gdy chcesz przesłuchać jeden plik, bez konieczności ingerowania w aktualnie używaną listę odtwarzania innego programu.

Kaboodle jest częścią pakietu kdemultimedia.



amaroK

amaroK jest popularnym niezależnym programem. W Twojej dystrybucji powinny znajdować się odpowiednie paczki.



Większość odtwarzaczy filmów KDE jak np. Kaffeine i kmplayer jest także użytecznymi odtwarzaczami muzyki.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Zgrywanie płyt audio w KDE
Zgrywanie płyt audio w KDE

Zgrywanie płyt audio w KDE

Deepak Sarda

Konwencjonalnym sposobem na zgrywanie płyt audio do plików MP3 lub Ogg jest użycie osobnego programu, jak np. iTunes®, Winamp lub programu KDE - KAudioCreator. Jednak jeśli ugrzęźniemy w konwencjach, to gdzie zabawa?! W tym artykule pokażę Ci, jak poczuć się elitą podczas zgrywania płyt w sposób... hmm w sposób elitarny ;-)

Składniki

Czego potrzeba, żeby być cool? Zwyczajne KDE, bez żadnych specjalnych dodatków może zgrać Twoje płyty. Jednak żeby je zakodować, potrzebne są odpowiednie kodeki. Na dzień dzisiejszy wspierane są formaty Ogg Vorbis, MP3 i FLAC. Żeby móc kodować muzykę do tych formatów, musisz zainstalować odpowiednio libogg, lame i flac. Nie pomogę Ci ich zainstalować, ponieważ sposób instalacji jest zależny od Twojego systemu; przejrzyj jego dokumentację.

Gdy masz już zainstalowane swoje ulubione kodeki (lub jeden kodek), otwórz Centrum sterowania KDE i idź w kierunku Dźwięk i multimedia->Przeglądarka audio CD. Ustaw opcje na różnych zakładkach według upodobania. Możesz zostawić wszystko tak, jak jest, ale spojrzyj na nie przynajmniej, dowiesz się, co mogą Ci zaoferować. Kolejno, idź do Dźwięk i multimedia->Pobieranie CDDB. Zmień wszystko, cokolwiek Ci się nie podoba. Przy okazji, jeśli nie wiesz co to CDDB: jest to skrót od CD DataBase lub jeszcze dokładniej od Compact Disc DataBase, czyli baza danych CD. Do czego ona się przydaje? Pozwala na pobranie informacji na temat wykonawcy, albumu, ścieżki itp. z Internetu. Informacje te są zapisywane do tagów plików MP3 lub Ogg. Pliki te zaraz utworzysz z Twoich płytek.



Przepis

Bez dalszego zwlekania przystępujemy do "bycia cool". Najpierw wrzuć do napędu płytkę, którą chcesz zgrać (nic bardziej oczywistego!). (Od tłumacza: zgrywanie z użyciem nagrywarki daje zwykle lepsze efekty). Odpal okno Konquerora. Otwórz zakładkę Usługi w panelu nawigacji. Panel nawigacji znajduje się po lewej stronie okna, jak pokazano na zrzucie poniżej. Jeśli nie jest widoczny, możesz go wyprodukować z powietrza, naciskając magiczny klawisz F9.



Kliknij na Przeglądarka audio CD. Po kilku sekundach zobaczysz trochę katalogów, które możesz zacząć przeglądać. Czasem pokazanie wszystkiego zabiera trochę czasu, jest to spowodowane faktem, że program próbuje pobrać informacje z bazy danych CDDB, którą skonfigurowałeś wcześniej.

Na zrzucie poniżej znajduje się zawartość katalogu Ogg Vorbis. Ukazuje on wszystkie piosenki w formacie Ogg. Ba! Widać nawet ich rozmiary! Ale przecież oboje wiemy, że płyta audio nie zawiera plików Ogg. Co więc się stało?



Wszystkie katalogi, które widzisz w Przeglądarce audio cd to atrapy. Można powiedzieć, że pokazują one zawartość płyty po przepuszczeniu przez różne filtry. Gdy otworzysz katalog Ogg Vorbis, widzisz zawartość CD, która tak wyglądałaby, gdyby była przechowywana w formacie Ogg. Jeśli przejrzysz inne katalogi, znajdziesz reprezentacje zawartości płyty w formatach MP3, flac i wav. Masz oczywiście możliwość sprawdzenia ich rozmiaru po przekodowaniu do każdego z dostępnych formatów.

Chyba nie muszę już tłumaczyć, jak zgrać i przekodować zawartość płyty. Po prostu zdecyduj, w jakim formacie chcesz mieć pliki na dysku, wejdź do odpowiedniego katalogu i przeciągnij czy też przeklej pliki do docelowego katalogu. To wszystko! KDE zgra i zakoduje utwory w locie. Jeśli skopiujesz jakiś plik z katalogu Cała płyta CD, otrzymasz zawartość płyty jako jeden ciągły plik.



Dodatkowe informacje

  • Strona internetowa programu amaroK, znajdująca się pod adresem http://amarok.sf.net zawiera nowości i informacje o odtwarzaczu muzyki amaroK.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Odtwarzanie filmów
Odtwarzanie filmów

Odtwarzanie filmów

Wprowadzenie do wtyczki xine dla serwera dźwięku aRts

Inne programy (kaffeine, kmplayer)



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 9. KDE dla wielu użytkowników
KDE dla wielu użytkowników

Rozdział 9. KDE dla wielu użytkowników

O Twoim koncie KDE

KDE przechowuje informacje o Twoich osobistych ustawieniach w kilku różnych miejscach:

  • Ukryty katalog .kde (zwróć uwagę na kropkę na początku nazwy), znajdujący się w Twoim katalogu domowym, zawiera dużo plików z ustawieniami KDE. Niektóre z przydatnych podkatalogów to:.kde/share/config, w którym znajdują się pliki konfiguracyjne poszczególnych programów, .kde/Autostart, który zawiera skróty do programów, które mają być uruchomione przy każdym uruchomieniu KDE oraz .kde/share/apps/kabc, w którym znajduje się Twoja książka adresowa.

  • Zmienne środowiska KDEDIR i KDEDIRS określają, gdzie przechowywane są pliki KDE. Zwykle należy ustawić tylko zmienną KDEDIR na katalog, w którym zainstalowane jest KDE, ale czasem programy KDE są zainstalowane również gdzie indziej i wówczas należy użyć zmiennej środowiska KDEDIRS. Na zmienną KDEDIRS należy przypisać listę katalogów zawierających programy KDE, oddzielonych przecinkami. Na przykład, jeśli programy KDE znajdują się w katalogach /usr/local/kde i /home/phil/kde, należy użyć polecenia export KDEDIR=/usr/local/kde,/home/phil/kde (jeśli używasz bash) lub setenv KDEDIR=/usr/local/kde,/home/phil/kde (jeśli używasz sh).

Powiązane informacje

Używanie KDE jako administrator
Używanie KDE jako administrator

Używanie KDE jako administrator

Francis Giannaros

W systemach typu UNIX® często znajduje się większa ilość użytkowników, którzy mogą mieć różne uprawnienia. Zwykle w systemie znajduje się konto zwykłego użytkownika, którego pliki są zwykle składowane w /home/nazwa_użytkownika, a także konto roota (administratora). Konto roota posiada nieograniczone uprawnienia, więc można z niego zmodyfikować każdy plik w systemie.

Chociaż oznacza to, że możesz przeprowadzić wszystkie zadania administracyjne bez uprzykrzania sobie życia, oznacza także, że to konto nie posiada żadnych ograniczeń. A więc drobna literówka lub inny błąd może spowodować nieodwracalne uszkodzenie systemu.

Niektóre z systemów, w których znajduje się KDE, posiadają graficzny menedżer logowania, w którym istnieje możliwość zalogowania jako root. Mimo to, nie należy logować się do KDE jako root i zwykle nie ma takiej potrzeby. Twój system jest o wiele bardziej narażony na ataki, gdy przeglądasz zasoby Internetu jako root i dramatycznie zwiększają się szanse na uszkodzenie systemu.

Niektóre dystrybucje Linuksa próbowały uwydatnić ten problem tak bardzo, że zablokowały całkowicie konto roota, a w zamian używają polecenia sudo. Mimo to, podstawowy model bezpieczeństwa w sudo jest identyczny, jak w su, a więc metody te mają zasadniczo te same wady i zalety.

Jeśli kiedykolwiek zaistnieje potrzeba uruchomienia programu z prawami superużytkownika, zawsze zalecane jest użycie w tym celu KDE su. Z Konsoli lub okienku, które pojawi się po naciśnięciu klawiszy Alt+F2, wpisz kdesu nazwa_programu. Spowoduje to uruchomienie programu z prawami superużytkownika.

Nawet, jeśli Twój system jest skonfigurowany do używania sudo lub pracujesz w dystrybucji Linuksa, która używa sudo, jak np. Kubuntu™, ciągle powinieneś użyć KDE su. Program będzie odpowiednio zmodyfikowany przez programistów, więc będzie działał poprawnie. Mimo to, nie używaj nigdy sudo nazwa_programu w celu uruchomienia programu z prawami roota, ponieważ może to rozstroić uprawnienia w różnych plikach konfiguracyjnych tego programu. Uruchamianie graficznych programów jako root jest ogólnie złym pomysłem, ale użycie KDE su jest z założenia najbezpieczniejszym sposobem.

Dodatkowe informacje



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Przełączanie użytkowników
Przełączanie użytkowników

Przełączanie użytkowników

Christian Weickhmann

Począwszy od wersji 3.3, KDE udostępnia system zarządzania sesjami, który umożliwia przełączanie między kontami użytkowników na jednym komputerze. Oznacza to, że możesz pozostać zalogowanym, podczas gdy Twoja siostra, brat, żona, sąsiad czy ktokolwiek inny chce na chwilę skorzystać z komputera, by odczytać swoje e-maile. Wcześniej konieczne było wylogowanie (i w związku z tym zamknięcie programów i zapisanie dokumentów), a następnie zalogowanie nowego użytkownika.

Teraz jest to prawie tak proste jak przełączenie się na inny wirtualny pulpit.

Przełączanie użytkowników: Jak to działa

Menu Przełącz użytkownika

W Menu K pojawiła się nowa pozycja. Gdzieś na dole menu znajduje się podmenu Przełącz użytkownika. Zawiera ono polecenie zablokowanie bieżącej sesji i rozpoczęcia nowej sesji, co oznacza, że na Twoim pulpicie uruchomiony zostanie wygaszacz ekranu, a po kilku chwilach pojawi się ekran logowania KDM, jak zwykle przy uruchomieniu komputera. Użycie polecenia Rozpocznij nową sesję robi to samo, z wyjątkiem uruchomienia wygaszacza ekranu na Twoim pulpicie.

Kiedy jest już uruchomiona więcej niż jedna sesja, można naciskać klawisze Ctrl+Alt+F7 lub F8, i tak dalej (zwykle jest to tak skonfigurowane), żeby przełączać się między sesjami. Wygodniejszym sposobem jest wybranie sesji z listy aktywnych sesji na dole menu Przełącz użytkownika.

Przełączanie użytkownika, kiedy włączony jest wygaszacz ekranu

Jeśli włączony jest wygaszacz ekranu i inny użytkownik chce się zalogować, może on (lub ona) nacisnąć przycisk Przełącz użytkownika... i zalogować się w nowej sesji.

Przełączanie użytkowników w kdm

Jeśli uruchomiony jest kdm i chcesz przełączyć się na inną aktywną sesję, możesz nacisnąć przycisk Menu i wybrać menu Przełącznika, i użyć go podobnie, jak menu opisane powyżej.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 10. Sieć w KDE
Sieć w KDE

Rozdział 10. Sieć w KDE

Współdzielenie plików

Lauri Watts

Jak współdzielić pliki używając kpf

kpf umożliwia proste współdzielenie plików przy wykorzystaniu HTTP (Hyper Text Transfer Protocol), czyli protokołu używanego przez strony WWW do dostarczania danych do przeglądarek internetowych. kpf jest całkowiecie publicznym serwerem plików, co oznacza, że nie ma żadnych ograniczeń dostępu do współdzielonych plików: to, co wybierzesz do współdzielenia, jest dostępne dla każdego.

kpf został zaprojektowany do użycia przy współdzieleniu plików z przyjaciółmi, nie jako pełnoprawny serwer WWW taki jak Apache. kpf narodził się jako łatwy sposób udostępniania plików podczas rozmowy za pomocą IRC (Internet Relay Chat, lub „czat”.)

kpf działa jako aplet programu Kicker. To oznacza, że zabiera trochę miejsca na ekranie i jego status jest zawsze widoczny. Aby uruchomić aplet kpf kliknij Kicker prawym przyciskiem myszy i wybierz Dodaj aplet do panelu. Otworzy się okno Dodaj aplet. Wybierz z niego Publiczny serwer plików i kliknij przycisk Dodaj do panelu.

kpf wykorzystuje koncepcję współdzielonych folderów. Możesz wybrać jeden lub więcej i wszystkie pliki w nich zawarte (a także w folderach wchodzących w ich skład) będą współdzielone.

Notatka

Bardzo uważaj, które foldery współdzielisz. Pamiętaj, że cały świat ma dostęp do folderów i ich pełnej zawartości, także plików „ukrytych” („o nazwach rozpoczynających się kropką” dla bardziej zaawansowanych użytkowników). Dlatego sprawdź, czy na pewno nie udostępniasz ważnych informacji takich jak hasła, klucze kryptograficzne, książka adresowa, wewnętrzne dokumenty Twojej organizacji, itp..

Kiedy działa kpf widać kwadratowy aplet w cienką ramką i ikonę przedstawiającą balon z gorącym powietrzem. Balon jest dostępny, kiedy nie są współdzielone żadne foldery.

Aby dzielić folder kliknij prawym przyciskiem myszy ikonę z balonem. Pojawi się wtedy menu rozwijane zawierające tylko jeden element, Nowy serwer.... Wybranie go spowoduje pokazanie „asystenta”, który zada kilka prostych pytań. Po ich zakończeniu nastąpi konfiguracja folderu do współdzielenia.

Istnieje alternatywa dla bezpośredniego używania apletu, kiedy chce się współdzielić folder. kpf jest zintegrowany z programem Konqueror.

Kiedy w programie Konqueror jest widoczny folder, kliknij tło prawym przyciskiem myszy. Spowoduje to otwarcie okna „Właściwości”. Standardowo kpf dodaje do niego kartę Udostępnij. Masz tam możliwość uruchomienia kpf, jeśli jeszcze nie jest włączony. Wybranie przycisku Ok spowoduje wysłanie sygnału do apletu kpf w celu dodania nowego współdzielonego zasobu.

Więcej szczegółowych informacji, takich jak to, jak współdzielić różne foldery z różnymi osobami, znajduje się w podręczniku kpf.

Sieć z Windows
Sieć z Windows

Sieć z Windows

Gardner Bell

Ta sekcja jest pożyczoną i zmodyfikowaną wersją pliku README dotyczącego LISa, którego autorem jest Alexander Neundorf.

KDE zawiera dwa serwery o dużych możliwościach: Lan Information Server (LISa)oraz Restricted Lan Information Server (resLISa) używane do identyfikacji CIFS oraz innych serwerów w Twojej sieci lokalnej. Udostępniają one funkcjonalność podobną do „Otoczenia sieciowego” w Microsoft® Windows®.

Jak to działa

Lisa potrzebuje wyłącznie stosu TCP/IP, tak więc konfiguracja samby nie jest konieczna do jej działania, ale wymagany jest pakiet samba. Aby znaleźć komputery w Twojej sieci lokalnej ustaw zakres adresów IP w pliku konfiguracyjnym, który Lisa będzie sprawdzać. Kiedy uruchomisz serwer Lisa, zacznie on wysyłać wiadomości ICMP, Echo request (ping) do wszystkich adresów IP w tym pliku i czekać na odpowiedź.

Notatka

Serwer Lisa wymaga uprawnień administratora do otwierania gniazd, ale kiedy są one już otwarte, dodatkowe uprawnienia są natychmiast porzucane.

Można także uruchomić program Lisa używając nmblookup "*".

Notatka

Jeśli nie posiadasz tego polecenia, program nmblookup można znaleźć na stronie http://www.samba.org lub w pakietach dostępnych w Twojej dystrybucji

. Polecenie samby nmblookup "*" spowoduje rozgłoszenie wiadomości do dostępnej sieci i każdy komputer z działającą usługą smb wyśle odpowiedź z informacją, że przyjmuje połączenia.

resLISa

Jeśli Twoja sieć firmowa używa bardzo rygorystycznych zasad dotyczących tego, które porty mogą być otwarte, do komunikacji z innymi komputerami potrzebujesz programu ResLisa. Z powodu tego, że ResLisa nie może sprawdzać całych sieci i zakresów adresów przy pomocy polecenia ping, wszystkie adresy trzeba dodać ręcznie do pliku konfiguracyjnego. Obecnie można dodać tam do 64 adresów.

Notatka

ResLisa podaje informacje tylko przez gniazda domeny UNIX®, czyli nie przez sieć. Nazwą gniazda jest /tmp/resLISa-TwojaNazwaUżytkownika, tak więc ResLisa może być bezpiecznie uruchamiana na tym samym komputerze przez więcej niż jednego użytkownika.

Konfiguracja

Na starcie Lisa sprawdza plik konfiguracyjny w katalogu domowym użytkownika, plik $HOME/.lisarc. Jeśli on nie istnieje, Lisa sprawdzi globalną konfigurację znajdującą się w /etc/lisarc. Teraz przykład pliku konfiguracyjnego:

PingAddresses = 192.168.100.0/255.255.255.0;192.168.100.10-192.168.199.19;192.168.200.1;
PingNames = moj_komputer1;moj_komputer2    #Nazwy komputerów (wymagane przez resLISa)
AllowedAddresses = 192.168.0.0/255.255.0.0
BroadcastNetwork = 192.168.100.0/255.255.255.0
SearchUsingNmblookup = 1         #spróbuj także nmblookup
FirstWait = 30                   #30 setnych sekundy
SecondWait = -1                  #Tylko jedna próba
#SecondWait = 60                 #Dwie próby i czekanie 0,6 sekundy
UpdatePeriod = 300               #uaktualniaj co 300 sekund
DeliverUnnamedHosts = 0          #Nie pokazuj komputerów bez nazw
MaxPingsAtOnce = 256             #Wysyłaj jednocześnie maksymalnie do 256 wiadomości ICMP echo request

Lisa może także być konfigurowana graficznie w za pomocą dostępnego z Menu K Centrum sterowania KDE->Internet i sieć->Przeglądanie sieci lokalnej. Do użycia tej opcji trzeba jednak uruchomić program Lisa z opcją -K wiersza poleceń.

Powiązane informacje

  • Aby uzyskać pełną listę przełączników w wierszu poleceń i dodatkowe przykłady, zajrzyj do podręcznika programu Lisa, który jest dostępny po wpisaniu help:/lisa w programie Konqueror.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Sesje współdzielone
Sesje współdzielone

Sesje współdzielone

Współdzielenie pulpitu przy użyciu krfb i pals



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 11. Grafika, drukowanie i czcionki
Grafika, drukowanie i czcionki

Rozdział 11. Grafika, drukowanie i czcionki

Konfigurowanie drukarki

Zakładając, że drukarka jest podłączona, jak ją zainstalować, odniesienie do większej pomocy w razie problemów.

Drukowanie z programów
Drukowanie z programów

Drukowanie z programów

Drukowanie z programów należących do KDE

Drukowanie z programów nienależących do KDE



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Pliki PDF
Pliki PDF

Pliki PDF

Jak wydrukować plik do formatu PDF

Przeglądanie plików PDF



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Czcionki - instalacja i konfiguracja
Czcionki - instalacja i konfiguracja

Czcionki - instalacja i konfiguracja

Simon Vermeersch

Konfiguracja czcionek KDE jest łatwa. Otwórz Centrum sterowania (z K-Menu->Centrum Sterowania) i wybierz Instalator czcionek z Administracja systemu w drzewiastym menu.

Istnieją dwa rodzaje czcionek: osobiste i globalne. Czcionki osobiste są dostępne wyłącznie dla Ciebie, podczas gdy globalne - dla wszystkich. Kiedy otworzysz Instalator czcionek, znajdziesz się w trybie osobistym (widać to na pasku Położenie). Przejście do trybu globalnego, gdzie można zmieniać czcionki wszystkich użytkowników danego komputera, jest możliwe po wciśnięciu przycisku Tryb administratora i wpisaniu hasła użytkownika root (administratora).

Poza tym nie ma różnic między tymi dwoma rodzajami czcionek.

W środku znajduje się lista czcionek. Kliknięcie na czcionce powoduje pokazanie podglądu. W pasku narzędzi na górze znajdują się przyciski umożliwiające dostęp do katalogu wyżej, odświeżanie i zmianę widoku.

Jeśli chcesz, możesz umieszczać swoje czcionki w wielu katalogach w taki sposób, że późniejsze ich znalezienie jest łatwiejsze.

Aby zainstalować czcionkę kliknij przycisk Dodaj czcionki.... Pojawi się wtedy okno dialogowe, w którym możesz wybrać czcionkę.

Inna metoda to przeciągnięcie czcionki z okna programu Konqueror na listę. Aby usunąć czcionkę, kliknij ją prawym przyciskiem myszy i wybierz Usuń.

Konfiguracja (wygładzanie)

kfontinst i kfontview powinny także zostać wspomniane, skoro nie wydaje się,żeby miały jakąkolwiek dokumentację.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Tworzenie grafiki
Tworzenie grafiki

Tworzenie grafiki

Jak tworzyć grafikę przy użyciu programów z KDE..



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 12. Dostosowywanie wyglądu pulpitu KDE
Dostosowywanie wyglądu pulpitu KDE

Rozdział 12. Dostosowywanie wyglądu pulpitu KDE

Juan Carlos Torres

Zmiany wyglądu pulpitu KDE można dokonać całkiem łatwo i elastycznie. Odbywa się to albo przez osobne sterowanie różnymi elementami wyglądu, albo przy użyciu wcześniej zdefiniowanego motywu. Przewodnik ten objaśnia różne modyfikowalne części KDE i sposoby kontroli ich wyglądu.

Tło

Tło pulpitu, znane częściej jako tapeta, pozwala wyświetlać obrazki na pulpicie. Ustawienia tła znajdują się w Centrum sterowania KDE; można je wywołać również wciskając prawy klawisz myszy na pulpicie i wybierając Konfiguracja pulpitu...

Można w KDE zrezygnować z wyświetlania obrazka, pokazywać pojedynczy obrazek albo złożony z wielu pokaz slajdów. Kiedy wybrana jest opcja tła pulpitu Brak obrazka, używane zamiast tego są opcje Kolory. Można również wybrać, czy używać wspólnego tła dla wszystkich pulpitów wirtualnych, czy też na każdym pulpicie innego. Wyboru dokonuje się wybierając z rozwijanego menu Wszystkie pulpity albo nazwę określonego pulpitu.

Inne obrazki tła można pobrać z sekcji Tapety na KDE-Look.org.

Kolory
Kolory

Kolory

Ustawienia Kolorów Centrum sterowania KDE pozwalają kontrolować kolory wykorzystywane w różnych elementach okien, takich jak paski tytułowe, tła, tekst i przyciski. Można zmienić kolor każdego elementu okna wybierając go z listy rozwijanej i wybierając żądany kolor. Następnie istnieje możliwość zapisania zmian przez kliknięcie na Zapisz zestaw.... Spowoduje to zapisanie ustawień w pliku zestawu kolorów. Plik taki to plik tekstowy, z rozszerzeniem .kcsrc, zawiera kolor dla każdego widżetu, w formacie RGB. Równie proste jest dodanie zestawów kolorów pobranych z internetu. W tym celu trzeba kliknąć na Importuj zestaw... i wskazać plik .kcsrc. Przy pomocy zestawów kolorów można zapisać dokonane zmiany w jednym, wygodnym pliku albo łatwo przełączyć na zdefiniowane wcześniej ustawienie, bez potrzeby zmiany każdego elementu okna osobno.

Dodatkowe zestawy kolorów można pobrać z sekcji Zestawy kolorów na KDE-Look.org.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Ikonki
Ikonki

Ikonki

Motyw ikonek zawiera obrazki wykorzystywane do reprezentowania akcji, plików, urządzeń i aplikacji. Zarządzanie nimi odbywa się w prosty sposób przy użyciu modułu Ikony w Centrum sterowania KDE. Należy po prostu wybrać motyw ikonek, którego chce się używać i kliknąć na przycisk Zastosuj, żeby się na niego przełączyć. Natomiast żeby zainstalować nowe motywy ikonek, wystarczy kliknąć na Zainstaluj nowy motyw... i wskazać położenie archiwum motywu ikon. Nie trzeba tego archiwum rozpakowywać do katalogu. Właściwie to moduł Ikony akceptuje tylko skompresowane motywy ikon. Aby usunąć motyw ikon, należy wybrać go z listy i kliknąć na Usuń motyw. Trzeba zaznaczyć, że niemożliwe jest usunięcie aktualnie używanego motywu. Trzeba wpierw przełączyć się na jakiś inny motyw. Tak samo nie można usunąć motywów ikonek zainstalowanych uprzednio przez administratora (root) ani opiekuna pakietu dystrybucyjnego.

Inne motywy ikonek można znaleźć w podsekcji Zestawy ikon na KDE-Look.org.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Ekran powitalny
Ekran powitalny

Ekran powitalny


Domyślny ekran powitalny KDE

Domyślny ekran powitalny KDE


Ekran powitalny to animowany obrazek lub ekran wyświetlany podczas wczytywaniu KDE po zalogowaniu się do systemu. Każdy użytkownik może posiadać inny ekran powitalny. Zamiany ekranu powitalnego aktualnego użytkownika dokonuje się w module Ekran powitalny Centrum sterowania KDE. Należy w tym celu wybrać ekran przeznaczony do użycia i kliknąć na Zastosuj. Istnieje również możliwość przetestowania wyglądu wybranego ekranu po kliknięciu na Test. Instalowanie nowego ekranu powitalnego jest bardzo proste. Wystarczy kliknąć na Dodaj... i wskazać położenie archiwum ekranu powitalnego do dodania. Nie trzeba tego archiwum wcześniej rozpakowywać. Równie prosto usuwa się ekrany powitalne - należy je tylko zaznaczyć i kliknąć na Usuń. Należy zwrócić uwagę, że nie da się usunąć ekranów powitalnych zainstalowanych przez administratora (root) ani opiekuna pakietu dystrybucyjnego.

Motywy ekranów powitalnych można znaleźć na KDE-Look.org, w sekcji Ekrany powitalne. Należy wziąć pod uwagę, że niektóre ekrany powitalne wymagają zainstalowania określonego silnika KSplash.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Dekoracje okien
Dekoracje okien

Dekoracje okien

W KDE można zmieniać wygląd krawędzi okien, pasków tytułowych i przycisków przy pomocy dekoracji okien. Niektóre z dekoracji okien posiadają nawet zdolność pokazywania efektów, takich jak przezroczystość. Dekoracje okien muszą wykonywać wszystkie powyższe czynności bez uszczerbku dla prędkości i wydajności. To jest przyczyna, dla której dekoracje występują w formie kodu źródłowego, który musi zostać skompilowany albo pakietów binarnych, które muszą być zainstalowane. Generalnie, dekoracje okien to wtyczki lub niewielkie programy, które instruują KWin, menadżera okien KDE, w jaki sposób wyświetlać ramki okien.

Żeby dodać nową dekorację okna, trzeba ją skompilować z kodu źródłowego. W wypadku, gdy dostarczono pakiet binarny dla danego systemu lub dystrybucji, wystarczy go zainstalować przy pomocy menadżera pakietów. Sposób postępowania powinien być podany w podręczniku dystrybucji. Po zainstalowaniu dekoracja okna staje się dostępna w ustawieniach Dekoracji okien Centrum sterowania KDE. Na karcie Dekoracja okna można na liście rozwijanej obejrzeć listę zaistalowanych dekoracji. W celu użycia należy zaznaczyć daną dekorację i kliknąć na Zastosuj. Różne dekoracje charakteryzują się odmiennymi możliwościami i ustawieniami. Wskazane jest poeksperymentowanie z dostępnymi różnymi opcjami. Zakładka Przyciski pozwala kontrolować przyciski na pasku tytułowym okna. Po włączeniu opcji Użyj własnych pozycji przycisków na pasku tytułowym można przesuwać, usuwać i dodawać przyciski. Żeby dodać przyciski do paska, wystarczy przeciągnąć element z listy na podgląd paska powyżej. Odwrotnie, w celu usunięcia przycisku, trzeba przeciągnąć element z podglądu na listę. A zwykłe przesuwanie przycisków na podglądzie pozwala zmieniać ich kolejność.

O ile wszystkie dekoracje okien muszą być skompilowane z kodu źródłowego, o tyle niektóre dekoracje okien mogą wczytać pliki motywów oparte o bitmapy, które nie muszą być kompilowane. KDE jest dostarczany z dekoracją okna opartą o bitmapy, zwaną dekoracją okien IceWM. Inną dekoracją okien tego typu jest deKorator, którego można znaleźć na KDE-Look.org. Jak je zainstalować można dowiedzieć się z dokumentacji dystrybucji. Zaletą używania dekoracji opartych o bitmapy jest względna łatwość tworzenia dla nich motywów, przy pomocy obrazków i edycji pliku konfiguracyjnego. Mankamentem jest lekki spadek wydajności, którego na szybszych systemach można wcale nie odczuć.

Żeby dodać motyw IceWM, należy wybrać IceWM jako dekorację okna, a następnie kliknąć na odnośniku Otwórz katalog motywu IceWM KDE w obszarze opisu dekoracji okna. Spowoduje to otwarcie okienka Konquerora w $KDEHOME/share/apps/kwin/icewm-themes. Trzeba rozpakować do tego katalogu motyw IceWM; zostanie on dodany do listy motywów IceWM. Po wybraniu motywu, który chce się użyć, trzeba kliknąć na Zastosuj.

Żeby dodać motyw deKoratora po zainstalowaniu samego deKoratora, należy wybrać go z listy dekoracji okien i przejść do karty Motywy. Następnie trzeba kliknąć na Zainstaluj nowy motyw i zlokalizować archiwum motywu deKoratora. Wersja motywu musi pasować do wersji deKoratora zainstalowanego w systemie. Po dodaniu motywu można go zaznaczyć i kliknąć na Ustaw ścieżki motywu. Kliknięcie na Zastosuj spowoduje wejście zmian w życie.

Nieco więcej dekoracji okien znajduje się na KDE-Look.org, w podsekcjach the Native KDE 3.x i the Native KDE 3.2+. Motywy dla dekoracji okien IceWM-a i deKoratora posiadają własne podsekcje w kategorii Dekoracje okien.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Styl
Styl

Styl

Widżety to podstawowe elementy graficznego interfejsu użytkownika - przyciski, paski przewijania, karty, menu. Styl widżetu to wtyczka lub niewielki program, który instruuje KDE w jaki sposób wyświetlać dany widżet. Ponieważ widżety są podstawową częścią interfejsu, dostęp do nich odbywa się bardzo często, więc muszą reagować jak najszybciej. Dlatego ich style muszą przyjmować formę kodu źródłowego do kompilacji albo binarnych pakietów do zainstalowania, tak jak dekoracje okien. W dokumentacji dystrybucji można znaleźć informacje w jaki sposób skompilować źródła lub zainstalować binarne pakiety.

Po zainstalowaniu stylu widżetu zostanie on dodany do listy dostępnych w module Styl Centrum sterowania KDE. Karta Styl pozwala na wybranie stylu z listy oraz na skonfigurowanie go, jeśli styl dopuszcza możliwość Konfiguracji.... Różne style posiadają różne opcje. Podgląd zaznaczonego stylu jest dostępny w dolnej części karty. Karta Efekty pozwala kontrolować różnorodne efekty wizualne dla niektórych widżetów, jak listy rozwijane i podpowiedzi. Karta Pasek narzędzi udostępnia niektóre opcje ogólnego wyglądu pasków narzędzi.

Dodatkowe style widżetów można znaleźć w innej podsekcji KDE Motywów/styli na KDE-Look.org. Trzeba zaznaczyć, że style występują w postaci kodu źródłowego albo pakietu binarnego. To nie są pliki motywów KDE.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Motyw KDE
Motyw KDE

Motyw KDE

KDE pozwala zapisać różne zmiany dokonane w wyglądzie pulpitu do jednego pliku, przy użyciu Menadżera motywów w Centrum sterowania KDE. Po ustawieniu pulpitu w wybrany sposób należy kliknąć na Stwórz nowy motyw.... Trzeba wpisać szczegóły dotyczące motywu, takie jak nazwa, autor, wersja, itd., a po zrobieniu tego kliknąć OK. Spowoduje to dodanie motywu do listy dostępnych motywów i zapisanie ustawień w motywie KDE Motyw KDE (plik .kth) instruuje KDE jakie dekoracje okna, styl albo zestaw kolorów użyć dla tego szczególnego motywu. Żeby dodać motyw KDE z zewnątrz, należy kliknąć na Zainstaluj nowy motyw... i zlokalizować położenie pliku motywu. Usunięcie motywu odbywa się w prosty sposób przez kliknięcie na Usuń motyw. Jeśli dokonano zmian we własnym motywie, trzeba albo stworzyć dla niego nową nazwę, albo wpierw usunąć poprzednią wersję, żeby można było użyć tej samej nazwy motywu.

Oto ustawienia, które są zapisywane i pokazywane w motywie KDE:

  • Tło

  • Wygaszacz ekranu

  • Motyw ikonek

  • Powiadomienia systemowe

  • Zestaw kolorów

  • Motyw kursora

  • Dekoracja okna

  • Tło Konquerora (menadżer plików)

  • Tło panelu

  • Styl

  • Czcionki

Jedną bardzo istotną rzeczą wartą podkreślenia przy używaniu lub instalowaniu motywu KDE jest to, że określa on tylko jakich ustawień użyć dla powyższych. Motyw KDE zawiera w pakiecie tylko powiadomienia systemowe, tło pulpitu, tło panelu, tło Konquerora i zestaw kolorów. Pozostałe komponenty, jeżeli nie są dostarczane wraz z KDE, muszą być zainstalowane oddzielnie.

Motywy KDE można pobrać z podsekcji Menadżer motywów na KDE-Look.org, pod sekcją Motywy/Style.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Słowniczek
Słowniczek

Słowniczek

Tło

Tło/obraz tapety lub kolor pulpitu

Zestaw kolorów

(.kcsrc) Plik konfiguracyjny, określający przypisanie kolorów do widżetów

Ikonki

Obrazki reprezentujące aplikacje, pliki, urządzenia itd.

Ekran powitalny

Animowany obrazek lub ekran wyświetlany przez KDE po zalogowaniu

Dekoracja okna

Wtyczki lub malutkie programy instruujące menadżer okien w jaki sposób wyświetlać ramki okien

Styl

Wtyczka lub malutki program instruujący KDE w jaki sposób wyświetlać widżety

Motyw KDE

(.kth) Plik zawierający instrukcje jakich ustawień użyć dla różnych składników GUI

Widżety

Podstawowe elementy składające się na graficzny interfejs użytkownika: przyciski, paski przewijania, menu, tabulatory, itd.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 13. Wprowadzenie do Konsole
Wprowadzenie do Konsole

Rozdział 13. Wprowadzenie do Konsole

Gardner Bell

Bardzo pobieżne wprowadzenie do zarządzania przy pomocy powłoki

Procedury awaryjne: zatrzymywanie źle działających programów itd

SSH, sesje, zmienne środowiska i inne ciekawe rzeczy

Trochę sztuczek

Konsole to emulator terminala dla X Window. Bazuje na DEC VT100 i jego następcach. Konsole – nazywana także terminalem – jest podstawowym narzędziem używanym na komputerach z systemem Linux® i UNIX® do szybkiej i produktywnej pracy.

Procedury awaryjne:

W systemach Linux® i tych opartych na UNIX®-ie każdy proces działa niezależnie w swojej przestrzeni adresowej, nie może więc przez przypadek nadpisać pamięci innego procesu (inaczej, jeśli ma uprawnienia administratora, czyli działa jako użytkownik root). Jeśli jakiś proces w KDE zostanie zakończony z powodu błędu, nie należy się martwić tym, że mógł mieć dostęp do innych działających procesów.

Do śledzenia wszystkich procesów działających w systemie używa się poleceń top i ps przy użyciu Konsole. Narzędzia te ułatwiają znalezienie i zatrzymanie niepożądanych programów.

Przykład użycia sygnałów wraz z Konsole. Załóżmy, że Konqueror niespodziewanie zakończył działanie zostawiając proces nspluginviewer, który zajmuje 12% pamięci i zużywa 10% cyklów procesora. W programie top użyj klawisza k, żeby zatrzymać to zadanie. Nastąpi najpierw zapytanie o PID, a potem sygnał spowoduje zakończenie pracy programu. Więcej o tym, jak sygnały mogą być wysyłane do działających procesów znajdziesz w podręczniku sygnałów (użyj polecenia man signal w Konsole lub przejdź do #signal w programie Konqueror).

SSH, sesje, zmienne środowiska i inne ciekawe rzeczy

Jeśli używasz Konsole do zdalnej administracji, rozważ wykorzystanie oferowanej przez Konsole właściwości „Sesja”. Aby jej użyć kliknij w menu Ustawienia->Konfiguracja: Konsole. Tam wybierz kartę Sesja i wpisz nazwę swojej nowej sesji. Będzie ona teraz Twoją domyślną sesją, kiedy tylko włączysz Konsole.

Kiedy uruchamiana jest Konsole, zmienne środowiska specyficzne dla powłoki bash oraz KDE są wczytywane i uruchamiane z pliku ~/.bashrc lub ~/.bash_profile. Konfiguracja środowiska użytkownika jest zawarta w ~/.bash_profile. Do wyświetlenia bieżącej wartości zmiennych można wykorzystać polecenia printenv lub env. Ustawienie wartości zmiennej za pomocą powłoki odbywa się po wydaniu polecenia ZMIENNA=wartość. Pełną listę zmiennych, które można ustawić w KDE można przejrzeć w wiki .

Trochę sztuczek

Aby zmienić nazwę sesji programu Konsole użyj Ctrl+Alt+S, a potem wpisz nową nazwę.

Jeśli masz potrzebę uruchomienia jakiegoś programu z KDE z uprawnieniami administratora (czyli użytkownika root), możesz wykorzystać polecenie KDE su z parametrem -c. Wygląda to następująco: kdesu -c -n PROGRAM. Użycie parametru -n sprawi, że KDE nie będzie zapamiętywać Twoich haseł.

Powiązane informacje

  • Podręcznik Konsole zawiera dużo więcej wiadomości na temat możliwości udostępnianych przez program Konsole. Możesz go przeglądać za pomocą Centrum pomocy KDE albo wpisać help:/konsole w programie Konqueror, w pasku Adres.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 14. Nauka i rozrywka w KDE
Nauka i rozrywka w KDE

Rozdział 14. Nauka i rozrywka w KDE

Projekt KDE-edu udostępnia dzieciom, rodzinom i nauczycielom kilka programów edukacyjnych. Znajdziesz tu programy pomagające podnieść umiejętności językowe i poprawić słownictwo jak KVocTrain i kwordquiz. Programy naukowe jak bardzo zaawansowany KStars (planetarium) i Kig (interaktywna geometria), zabiorą Cię na granice wiedzy. Baw się dobrze podczas nauki bezwzrokowego pisania z KTouch. Nauczyciele poznają łatwy sposób prowadzenia swoich lekcji wykorzystując KEduca. Pełna lista oprogramowania edukacyjnego w KDE znajduje się na stronie KDE-Edu. Dalej znajduje się krótki opis niektórych z nich.

Podręcznik można obejrzeć wpisując help:/<appname> w pasku adresu Konquerora lub wybierając go w Centrum pomocy KDE.

Podnieś swoje umiejętności językowe

KHangMan

Łatwy w użyciu program będący klasyczną grą w wisielca. Można wybrać temat odgadywanych słów, a nawet poziom trudności. Program obsługuje dwadzieścia cztery języki, więc jest idealny do nauki pisowni podstawowych rzeczowników w innych językach.

KLettres

Program przeznaczony do pomocy w nauce alfabetu nowego języka i do nauki odczytywania prostych sylab. Idealny dla dzieci oraz osób pragnących zapoznać się z alfabetem obcego języka. Obsługiwane jest w tej chwili kilka alfabetów.

Kanagram

Prosta gra na ćwiczenie umysłu, w której trzeba odgadnąć słowo podane przez program. Litery słowa są nie po kolei i należy odgadnąć, jakie słowo można ułożyć przestawiając litery.

KVerbos

Prosty sposób na naukę form hiszpańskich czasowników. Program podaje czasownik i czas, a użytkownik podaje różne formy. W przypadku błędu, program poprawia go i informuje użytkownika. Użytkownik ma możliwość edycji listy słów do nauki. Program jest w stanie sam tworzyć formy czasowników odmienianych regularnie i formy najważniejszych grup czasowników. Czasowniki nieregularne można wprowadzić ręcznie.

KVocTrain

Kolejny program do nauki słówek, używający podejścia "pytanie-odpowiedź". Pliki ze słownictwem można pobrać z sieci i wczytać do programu.

Kiten

Narzędzie do nauki japońskiego i do pomocy w jego używaniu. Umożliwia wyszukiwanie i filtrowanie słów, zarówno angielskich, jak i japońskich, za pomocą protokołów słownikowych Edict i Kanjidic. Inne cechy Kiten to: zaawansowane funkcje wyszukiwania, historia poszukiwań oraz dział nauki, oferujący różnie tryby nauki.

KLatin

Program do pomocy przy powtarzaniu łaciny. Zawiera działy słownictwa, gramatyki i sprawdzania czasowników. Dodatkowo zawiera uwagi do powtarzania, przydatne przy samodzielnych powtórkach.

Matematyka
Matematyka

Matematyka

Kilka programów, które pomogą Ci z matematyką i geometrią.

KBruch

Program zawierający kilka rodzajów ćwiczeń działań na ułamkach. Ćwiczenia to między innymi obliczanie sumy dwóch ułamków, przekształcanie ułamków na postać dziesiętną, porównanie (większe, mniejsze) ułamków i nie tylko.

Kig

Wspaniały program do interaktywnej geometrii. Doskonały dla nauczycieli chcących rysować wykresy na komputerze lub dla uczniów, którzy chcą wiedzieć więcej i poznawać wykresy i krzywe. Obecnie program ma wiele możliwości i łatwo można konstruować różne obiekty geometryczne, od parabol i hiperbol do elips.

KPercentage

Program pozwalający doskonalić umiejętności obliczania procentów. Zawiera różne ćwiczenia, o różnych poziomach trudności, przeznaczonych dla ludzi o różnych możliwościach.

KmPlot

Program rysujący funkcje matematyczne. Zawiera zaawansowany analizator wyrażeń. Można rysować naraz wiele funkcji i składać je w nowe funkcje. KmPlot obsługuje funkcje z parametrami i funkcje o współrzędnych biegunowych. Można stosować różne rodzaje siatki, a wykresy mogą być drukowane z dużą precyzją we właściwej skali.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Nauka
Nauka

Nauka

KStars

Planetarium dla KDE. Tworzy dokładną symulację wyglądu nieba nocą, z dowolnego miejsca na ziemi, w dowolnym dniu i czasie. Symulacja zawiera 130,000 gwiazd, 13,000 obiektów głębokiego nieba, wszystkie 8 planet, Słońce i Księżyc oraz tysiące komet i asteroidów.

Kalzium

Układ okresowy o wielu możliwościach, z pełną listą wszystkich pierwiastków i dodatkowymi informacjami o każdym pierwiastku. Oprócz najważniejszych informacji o pierwiastku można zobaczyć jego dane chemiczne, model atomowy, energie, jak również nawet jego zdjęcie.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Narzędzia dla nauczyciela
Narzędzia dla nauczyciela

Narzędzia dla nauczyciela

KEduca

Program do testów, pozwalający tworzyć interaktywne testy w formie formularzy. Pozwala również dodawać serwery, z których można pobierać testy. Obsługiwane jest kilka języków.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Różne
Różne

Różne

KTouch

Program do nauki pisania bezwzrokowego. KTouch wyświetla na ekranie klawiaturę i kolor klawiszy zmienia się, kiedy mają być naciśnięte. Na ekranie pokazywany jest tekst i użytkownik ma go wpisać. Program zawiera standardowo kilka ćwiczeń o różnym poziomie trudności.

KWordQuiz

Program do testów, pozwalający tworzyć interaktywne testy w formie formularzy. Pozwala również dodawać serwery, z których można pobierać testy. Obsługiwane jest kilka języków.

KTurtle

Program do nauki programowania zawierający środowisko programistyczne języka Logo. Obecnie obsługiwanych jest kilka języków.

KGeography

KGeography to wchodzący w skład KDE program do nauki geografii. Za jego pomocą można przeglądać mapy, poznać nazwę obszaru po kliknięciu na nim, a także odpowiadać na kilka typów pytań. Program pokazuje wtedy na przykład obszar mapy, a Twoim zadaniem jest podanie jego nazwy.

blinKen

blinKen to gra Simon Says dla KDE. Gracz ma zapamiętać kolejność świateł w sekwencji. Następnie otrzymuje identyczną sekwencję z jednym dodatkowym krokiem.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Powiązane informacje
Powiązane informacje

Powiązane informacje

  • Strona KDE-Edu, dostępna pod adresem http://edu.kde.org zawiera wiadomości i informacje o programach do nauki i rozrywki w KDE.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 15. Dostępność
Dostępność

Rozdział 15. Dostępność

Gary Cramblitt

Projekt dostępności w KDE KDEAP (the KDE Accessibility Project) dąży do zapewnienia dostępności dla wszystkich użytkowników, włączając tych z fizycznymi dysfunkcjami. Poza modułami pomagającymi w dostępności w Centrum sterowania, KDE posiada inne narzędzia dostępności, które są dostępne w pakiecie KDE-Accessibility. Pakiet może nie być zainstalowany na Twoim komputerze, jeśli nie jest, możesz go ściągnąć stąd:

Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź stronę o dostępności w KDE.

KMouseTool

KMouseTool to wchodzący w skład KDE program, który klika za Ciebie myszą, więc Ty już nie musisz. KMouseTool działa z dowolną myszą lub urządzeniem wskazującym.

KMouseTool

Powiązane informacje

KMagnifier
KMagnifier

KMagnifier

KMagnifier (lub, używając nazwy z systemu UNIX®, kmag) jest niewielkim narzędziem do powiększania części ekranu. Powiększa obszar znajdujący się wokół pozycji kursora myszy lub, opcjonalnie, zdefiniowany przez użytkownika. Dodatkowo może zapisywać taki powiększony obraz ekranu na dysk.

KMag

Powiązane informacje



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

KMouth
KMouth

KMouth

KMouth to program wchodzący w skład KDE, który pozwala tym, którzy nie mogą mówić (np. niemym) sprawić, żeby robił to za nich ich komputer. Posiada tekstowe pole wejściowe i wypowiada wpisane zdanie. Obsługuje także zdefiniowane przez użytkownika książki wyrażeń.

Pierwszy zrzut ekranu KMouth

Drugi zrzut ekranu KMouth

Trzeci zrzut ekranu KMouth



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Program KTTS - Odczytywanie tekstu
Program KTTS - Odczytywanie tekstu

Program KTTS - Odczytywanie tekstu

KTTS jest programem, wchodzącym w skład KDE, służącym do konwersji tekstu pisanego do słyszalnej mowy. W tej chwili, począwszy od KDE 3.4, możesz używać programu KTTS w celu wymówienia każdego tekstu, znajdującego się w Klipperze, schowku KDE, każdego tekstu, znajdującego się w zwykłym tekstowym pliku (przy użyciu Kate lub innego edytora), wymówić dowolną część tekstu ze strony HTML w Konquerorze, itd.

Aby uruchomić program KTTS, musisz wpisać polecenie kttsmgr, uruchamiając menedżer usługi odczytywania tekstu KDE.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 16. KDE - "Grzebanie pod maską"
KDE - "Grzebanie pod maską"

Rozdział 16. KDE - "Grzebanie pod maską"

Ręczna edycja plików konfiguracyjnych

Nicolas Goutte

Wprowadzenie

W KDE można łatwo edytować pliki konfiguracyjne za pomocą prostego edytora tekstowego jak Kate, bowiem są one zapisane w formacie zwykłego tekstu.

Przykład pliku tekstowego:

[General]
AutoSave=1
LastFile=/var/tmp/test.txt

Pliki konfiguracyjne zalogowanego użytkownika są przechowywane w katalogu .kde/share/config (zamień .kde na ustawienie $KDEHOME), zaś pliki globalne znajdują się w podkatalogach share/config katalogu instalacyjnego KDE (możesz go znaleźć przez wydanie polecenia kde-config --prefix). Nazwy plików konfiguracyjnych są zwykle zakończone na literki rc np. kopeterc od multikomunikatora Kopete.

Ostrzeżenie

Ręczna edycja plików konfiguracyjnych może narazić KDE na utratę stabilności. Programy zwykle nie sprawdzają tego, co odczytują z plików konfiguracyjnych. Oznacza to, że przez niepoprawne ustawienia, program może pracować nieprawidłowo, a nawet wyłączyć się.

Kopie zapasowe

A więc pierwszą zasadą jest zrobienie kopii zapasowej pliku, który chcesz edytować. Kopie najlepiej przechowywać poza katalogiem .kde (lub odpowiednio $KDEHOME). Abstrahując, robienie kopii jest dobrym pomysłem w ogóle. Może się zdarzyć, że jakiś program się zawiesi i zniszczy plik konfiguracyjny (np. ustawienia Kmaila, które są przechowywane w pliku kmailrc. Teoretycznie nic takiego nie powinno mieć miejsca, ale lepiej dmuchać na zimne.

Edycja

Po co w ogóle modyfikować pliki konfiguracyjne? Np. po to, żeby włączyć tryb pracy w kawiarence internetowej. Być może programista poprosił Cię o dodanie jakiegoś wpisu przy próbie rozwiązania problemu z programem. A może chcesz naprawić jakiś problem bez konieczności usuwania całego katalogu .kde. Możliwe też, że chcesz zgłębić wiedzę na temat KDE.

Jakikolwiek masz powód, zakładamy, że chcesz zmodyfikować ręcznie plik konfiguracyjny.

Gdy planujesz wyedytować jakiś plik, upewnij się, że program korzystający z tego pliku jest w tej chwili wyłączony. Jeśli jest to plik używany przez ważne programy KDE, które nie mogą być wyłączone, rozważ edycję przy wyłączonym KDE.

Gotowy? Zrób więc kopię pliku (powtarzam się?), uruchom ulubiony edytor (powiedzmy, że będzie to Kate), otwórz w nim plik (zwróć uwagę na wybór kodowania, powinno być UTF-8, Kate wyświetla tą pozycję pod nazwą „utf8”).

Zobaczysz plik w postaci:

[Grupa]
Klucz1=Wartość1
Klucz2=Wartość2
Klucz3=Wartość3

Możesz teraz zmodyfikować ten plik (uważnie!), a później zapisać go (upewnij się, że zapisujesz w kodowaniu UTF-8).

Następnie możesz wypróbować działanie programu. Jeśli program nie działa poprawnie, zamknij go i przywróć kopię zapasową pliku.

Dodatkowe informacje

Zautomatyzowanie wykonywania zadań dzięki zastosowaniu skryptów
Zautomatyzowanie wykonywania zadań dzięki zastosowaniu skryptów

Zautomatyzowanie wykonywania zadań dzięki zastosowaniu skryptów

KDE zawiera potężny system komunikacji międzyprocesowej nazywany DCOP (Desktop COmmunication Protocol - protokół komunikacji na pulpicie).Za pomocą DCOP możesz sterować wieloma funkcjami KDE z linii poleceń lub za pomocą skryptu napisanego w Twoim ulubionym języku skryptowym. Możesz również uzyskać informacje z programów KDE: na przykład kilka z odtwarzaczy multimedialnych dla KDE umożliwia uzyskanie nazwy aktualnie odtwarzanego utworu.

Ogólnie mówiąc, każdy program KDE udostępnia jeden lub więcej interfejsów DCOP, które dalej zawierają metody (lub, jeśli wolisz taką nazwę, funkcje), które inne program może wywołać. Tak więc, pierwszym krokiem w używaniu DCOP jest znalezienie odpowiedniej metody do wybranego zadania. Najprostszym sposobem zrobienia tego jest użycie interfejsu graficznego do DCOP zwanego kdcop.

Uruchom kdcop z Konsoli lub mini-CLI (okienka, które pojawia się po naciśnięciu Alt+F2). Okno programu kdcop pokaże w postaci struktury drzewiastej obecnie działające programy, które udostępniają interfejsy DCOP,. Ogólnie rzecz biorąc, znalezienie odpowiedniej metody wymaga trochę poszukiwań w tym drzewie, ale użyteczną informacją jest to, że zwykle interfejs oznaczony jako „(domyślny)” zawiera najczęściej używane funkcje.

Aby sprawdzić, że funkcja działa zgodnie z oczekiwaniami, kliknij dwa razy na funkcji setColor. Aby ustawić kolor c, kliknij na przycisku wyboru koloru i wybierz kolor. Ustaw, czy kolor ma być kolorem A za pomocą opcji. Kliknij OK, aby ustawić kolor tła.

Aby użyć metod DCOP z Twojego ulubionego języka skryptowego, możesz użyć interfejsów językowych DCOP, o ile są dostępne w module kdebindings, lub możesz uruchomić program dcop z linii poleceń. Do prostych zastosowań używanie programu dcop wystarcza. Aby wywołać metodę DCOP z linii poleceń, konieczne jest podanie programu, interfejsu, w którym znajduje się metoda, nazwy metody i argumentów, w postaci odpowiedniej dla poleceń powłoki.

Podaje się kolejno: nazwę programu, nazwę interfejsu, nazwę metody, a po nich argumenty w takiej kolejności, jak są one pokazane w programie kdcop. dcop posiada mnóstwo innych opcji: aby je poznać, proszę zobaczyć wynik wykonania polecenia dcop --help.

Tyle teorii, czas na przykład:

Przykład 16.1. Skrypt zmieniający kolor tła za pomocą DCOP

Za pomocą programu dcop i odrobiny kodu Perla, stworzymy skrypt, który powoli zmienia kolor tła pulpitu przez całe spektrum.

Najpierw, szukamy odpowiedniej metody w kdcop. W tym przykładzie pominiemy wyszukiwanie i od razu idziemy tam, gdzie potrzeba: metoda, której szukamy to kdesktop->KBackgroundIface->setColor. Argumenty i typ zwracany przez funkcję są pokazane w stylu języka C++. Argumenty funkcji setColorto kolor, c, który określa nowy kolor tła, oraz wartość logiczna (prawda lub fałsz), isColorA, która określa, czy podany kolor to kolor pierwszy, czy drugi (używany do ustawienia gradientów, itp.).

Aby użyć metody setColor z linii poleceń, użyjemy następującego polecenia:

% dcop kdesktop KBackgroundIface setColor '#ffffff' false

Aby podać kolor, użyliśmy szesnastkowej wartości RGB, takiej jak używana w HTML-u. Proszę zauważyć, że wartość podana jest w apostrofach, aby zabezpieczyć # przed interpretacją przez powłokę.

Aby poznać szesnastkową wartość RGB dla koloru, otwórz jakiekolwiek okienko wyboru koloru w programie KDE (na przykład, w Centrum sterowania KDE, Wygląd i motywy->Kolory), wybierz kolor, który chcesz, a potem użyj wartości podanej w polu tekstowym HTML.

Tak więc, to wszystko czego potrzebujemy od DCOP. Teraz to po prostu sprawa napisania skryptu używającego go. Oto (bardzo) siermiężna implementacja:

$min=49;  # Minimum value of R, G, or B colour
$max=174; # Maximum value of R, G, or B colour
$step=5;  # Amount to step colour by on each step
$sleeptime=15; # Interval in seconds between each step

@start = ($max, $min, $min);
@colour = @start;

while (1) {
        foreach (0..5) {
                my $which = $_ % 3; # Which colour (R, G or B) to change
                my $updown = $_ % 2; # Whether to increase or decrease the colour value
                do {
                        if ($updown == 0) { $colour[$which]+=$step; }
                        if ($updown == 1) { $colour[$which]-=$step; }
                        my $dcopcall=sprintf "dcop kdesktop KBackgroundIface setColor '#%x%x%x' true\n", @colour;
                        system($dcopcall);
                        sleep $sleeptime;
                        } while (($colour[$which] 
>= $min) and ($colour[$which] <= $max));
                }
}

Po prostu uruchom ten skrypt bez argumentów, a będzie on zmieniał kolor przez prawie całe spektrum, dopóki nie zostanie przerwany. Voilà!

Oczywiście, Perl to nie jedyny język, w którym możesz pisać skrypty używające DCOP— jeśli wolisz użyć skryptów powłoki, można to też zrobić:

Przykład 16.2. Ustawianie tła z Internetu

Ten skrypt pobiera główny obrazek ze strony komiksowej „User Friendly” i ustawia go jako tapetę pulpitu, wykorzystując powszechnie dostępne narzędzia i odrobinę DCOP:

#!/bin/sh
COMICURL=`wget -qO - http://www.userfriendly.org/static/index.html | \
          grep Latest | sed -e "s,.*SRC=\",," -e "s,\"
>.*,,"`
TMPFILE=`mktemp /tmp/$0.XXXXXX` || exit 1
wget -q -O $TMPFILE $COMICURL
dcop kdesktop KBackgroundIface setWallpaper $TMPFILE 1

Pierwsza linia za #!/bin/sh wykorzystuje wget i trochę magii wyrażeń regularnych, aby uzyskać adres obrazka ze źródła HTML strony głównej. Druga i trzecia linia zajmują się pobraniem obrazka i w końcu polecenie dcop powoduje ustawienie pobranego obrazka jako tapety.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Dodawanie specjalnych skrótów klawiaturowych
Dodawanie specjalnych skrótów klawiaturowych

Dodawanie specjalnych skrótów klawiaturowych

Wiele nowoczesnych klawiatur posiada różne dodatkowe klawisze, które domyślnie nie są przyporządkowane żadnemu działaniu.

Klawisze multimedialne” często generują sygnał, który może być w łatwy sposób wykorzystany jako skrót klawiaturowy dla jakiegoś programu, tak, jak każdy inny klawisz na klawiaturze. Mimo to, niektóre klawisze nie są wykrywane i ich naciskanie w oknie Konfiguracja skrótów nie przynosi żadnego efektu.

Przykładowo niektóre laptopy firmy IBM posiadają dodatkowe klawisze koło strzałek, które wyglądają, jak ikony strona w lewo i strona w prawo.

  1. Użyj polecenia xev do ustalenia kodów przycisków. W tym przypadku będą to 233 i 234

  2. Wybierz jakieś kody klawisza. Istnieje wiele kodów, które nie są domyślnie używane, więc możesz je wykorzystać. Listę znajdziesz w pliku /usr/X11R6/include/X11/keysymdef.h (lub jego odpowiedniku w Twoim systemie).

  3. W katalogu domowym utwórz plik o nazwie .Xmodmap i dodaj do niego coś takiego:

    keycode 233 = Next_Virtual_Screen
    keycode 234 = Prev_Virtual_Screen
  4. Uruchom polecenie xmodmap ~/.Xmodmap

Teraz możesz uruchomić ponownie program xev i upewnić się, że przyciski generują kod klawisza, który został im przez Ciebie przypisany. Kody możesz teraz zwyczajnie przypisać do jakiegoś działania.

Dodatkowe informacje

  • Możesz przejrzeć pomoc programu xev przez wpisanie man:/xev w oknie Konquerora lub man xev w terminalu.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Dodawanie skrótów klawiaturowych dla nowych działań
Dodawanie skrótów klawiaturowych dla nowych działań

Dodawanie skrótów klawiaturowych dla nowych działań

Większość działań dostępnych na pulpicie lub w programach można też bardzo łatwo przypisać do skrótów klawiaturowych. Jeśli działanie, dla którego chcesz utworzyć skrót zostało napisane przez Ciebie lub nie jest dostępne, ciągle możesz utworzyć skrót.

Żeby zebrać razem 2 poprzednie sekcje, być może chcesz przypisać któryś z nieużywanych klawiszy do jakiegoś skryptu lub polecenia DCOP. Nasz przykład przypiszemy dwa klawisze, które dodaliśmy w sekcji „Dodawanie specjalnych skrótów klawiaturowych”, żeby służyły do przechodzenia do poprzedniego lub następnego wirtualnego pulpitu. Są to dwie funkcje, do których potrzebny będzie DCOP (który został omówiony w sekcji „Zautomatyzowanie wykonywania zadań dzięki zastosowaniu skryptów”).

Można łatwo uzyskać opisany efekt, korzystając z następującej metody:

  1. Otwórz KControl, w sekcji Regionalne i dostępność wybierz Skróty i gesty

  2. Wybierz Nowe działanie

  3. Nazwij je jakoś, np. Następny wirtualny pulpit

  4. Ustaw Typ działania: jako Skrót klawiaturowy -> Polecenie/URL (proste)

  5. Na zakładce Skrót klawiszowy wymyśl kombinację, którą chcesz uruchamiać polecenie. Dla naszego przykładu niech będzie to jeden z klawiszy z symbolem następny. Na ilustracji skrótu pojawi się napis Next_Virtual_Screen.

  6. Na zakładce Ustawienia poleceń/URL wpisz polecenie: dcop kwin default nextDesktop

Powtórz poprzednie czynności z klawiszem Prev_Virtual_Screen, ale wpisz tym razem: dcop kwin default previousDesktop.

Teraz, naciskając klawisze Prev_Virtual_Screen lub Next_Virtual_Screen możesz się przełączać odpowiednio do poprzedniego wirtualnego pulpitu lub do następnego.

Oczywiście możesz przypisać każdy wolny klawisz do każdego działania.

Dodatkowe informacje



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

KDebugDialog - Kontrola wyjścia debugowania KDE
KDebugDialog - Kontrola wyjścia debugowania KDE

KDebugDialog - Kontrola wyjścia debugowania KDE

Adriaan de Groot

Użycie podstawowe

KDebugDialognie znajduje się domyślnie w Menu K. Musisz więc użyć konsoli lub Alt + F2 i wpisać kdebugdialog. KDebugDialogwyświetli okno z długą listą pozycji do debugowania.Każda pozycja ma pole wyboru, które może być zaznaczone lub odznaczone odpowiednio w celu włączenia lub wyłączenia wyjścia debugowania przez program, który jest częścią KDE.

Lista pozycji jest posortowana numerycznie, nie alfabetycznie, więc kio (127) znajduje się przed artskde (400). Numery docierają do ok. 200000, ale tak naprawdę jest tylko 400 pozycji. Nie musisz przedzierać się przez całą listę, żeby znaleźć żądaną pozycję; powyżej znajdziesz wyszukiwarkę. Lista wyświetlanych wpisów jest filtrowana na bieżąco. Wpisanie k nie odfiltruje zbyt wielu pozycji, ale wpisanie kont pokaże tylko wpisy dotyczące Kontact. Jako jeszcze szybszy sposób włączania i wyłączania wyjścia debugowania, znajdziesz też przyciski Zaznacz wszystko i Usuń zaznaczenie, które nakazują KDE generowanie wielu informacji diagnostycznych, albo bardzo małej ilości.

KDebugDialog w trybie pełnym

W trybie pełnym, który można uzyskać, uruchamiając program kdebugdialog w sposób: kdebugdialog --fullmode, wyświetlana jest ta sama lista wpisów, co w trybie zwykłym, ale jednocześnie możesz wybrać tylko jeden wpis z listy rozwijalnej. Następnie możesz niezależnie ustawić wyjście dla różnych typów wiadomości, jak: Informacja, Ostrzeżenie, Błąd, Błąd krytyczny. Dla każdego z tych typów możesz wybrać, gdzie wiadomości zostaną wysłane. Wyborem mogą być:

Plik, który możesz nazwać. Plik zostanie zapisany do katalogu $HOME.

Komunikat. Każda wiadomość debugowania jest wyświetlana w oknie informacyjnym, gdzie trzeba kliknąć OK w celu kontynuacji pracy z programem.

Powłoka, domyślny wybór. Wiadomości są zapisywane do standardowego wyjścia błędów, czyli pojawiają w oknie powłoki, gdzie program został uruchomiony lub dodawane są do pliku .xsession-errors.

Syslog (dziennik systemowy). Ta opcja powoduje przesłanie wiadomości z wyjścia programu do systemowego demona syslog, który może dokonać dalszej obróbki wiadomości.

Brak. Ta opcja tłumi wyjście wiadomości wybranego typu.

Dla wiadomości wygenerowanych przez błędy krytyczne zwykle niedobrym pomysłem jest wybranie opcji Brak lub Syslog (dziennik systemowy), ponieważ dla tych wyborów zwyczajnie nie zobaczysz owych wiadomości i program, który napotka na błąd krytyczny, zniknie bez podania przyczyny. Zachowanie, czy program ma zostać zamknięty przy napotkaniu na błąd krytyczny można kontrolować za pomocą pola wyboru Przerwij przy krytycznych błędach, które domyślnie jest zaznaczone — jednak możesz chcieć, żeby program przerwał działanie (w brzydkim stylu), jeśli napotka na błąd krytyczny.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Poprzedni
Następny
Spis treści


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Część IV. KDE i Internet
KDE i Internet
Poprzedni
Następny

KDE i Internet

Rozdział 17. Konfiguracja połączenia internetowego
Konfiguracja połączenia internetowego

Rozdział 17. Konfiguracja połączenia internetowego

Lauri Watts

KDE posiada kompletny zestaw programów pozwalających wykorzystać to, co oferuje Internet: strony WWW, pocztę elektroniczną, grupy dyskusyjne Usenet i wiele innych. Zanim jednak zaczniesz wykorzystywać te zaawansowane właściwości KDE, trzeba połączyć się z Internetem. Oto jak to zrobić:

Jeśli używasz połączenia typu „dialup” (czyli przez modem podłączony do linii telefonicznej), potrzebujesz skonfigurować dostępny w KDE program do tego typu połączeń, KPPP. Jeśli to wygląda skomplikowanie, nie martw się. KPPP ma zaawansowanego asystenta, który zazwyczaj zajmuje się większością cięższej pracy związanej z konfiguracją połączenia wdzwanianego. Zajrzyj do następnych dwóch sekcji, aby dowiedzieć się więcej.

Jeśli używasz połączenia szerokopasmowego lub masz Internet przez sieć lokalną, jest łatwiej (od strony KDE). Kiedy Twoje połączenie jest już skonfigurowane po użyciu właściwych narzędzi z dystrybucji Linuksa lub Uniksa, KDE będzie automatycznie go używać.

Dostęp do Internetu w łatwy sposób

Kilka rzeczy, które należy przeczytać, zanim zaczniesz

Jeśli masz dość nową dystrybucję Linuksa, to reszta tego dokumentu może być Ci niepotrzebna. KPPP posiada asystenta z dużymi możliwościami, co powoduje, że w wielu wypadkach Twoje połączenie internetowe będzie działało w ciągu kilku minut.

Niezależnie od tego, czy będziesz korzystać z asystenta, czy też nie, zanim zaczniesz musisz posiadać kilka informacji:

  • Numer dostępowy Twojego dostawcy Internetu (ISP).

  • Twoją nazwę użytkownika i hasło dla tego ISP.

  • Serwery DNS Twojego ISP (jeden wystarczy, ale lepiej mieć dwa).

Inne opcjonalne informacje, których potrzebujesz, żeby w pełni korzystać z usług swojego ISP:

  • Adres serwera poczty przychodzącej (często pop.twojdostawca.pl lub mail.twojdostawca.pl).

    Sprawdź także, czy Twój dostawca (ISP) używa protokołu POP3, czy IMAP.

  • Adres serwera poczty wychodzącej (SMTP). Może być taki sam jak adres serwera poczty przychodzącej. Często wykorzystywana jest także nazwa podobna do smtp.twojdostawca.pl.

  • Adres serwera grup dyskusyjnych Usenet (NNTP) (często news.twojdostawca.pl lub nntp.twojdostawca.pl).

  • Wszystkie serwery proxy, których używa Twój ISP.

Te wszystkie dane znajdują się prawdopodobnie w dokumentach dostarczonych przez Twojego ISP przy podpisaniu umowy. Inną metoda ich uzyskania jest telefoniczna linia informacyjna Twojego ISP.

Posiadając dane z listy powyżej i w miarę nową domyślną instalację Linuksa możesz stwierdzić, że konfiguracja połączenia internetowego jest tak prosta jak uruchomienie asystenta KPPP.

Asystent KPPP
Asystent KPPP

Asystent KPPP

Uruchamianie asystenta.

Z okna początkowego KPPP można uruchomić asystenta. Uruchom KPPP z menu K, gdzie odpowiednia pozycja powinna znajdować się w menuInternet jako KPPP (Narzędzie do łączenia telefonicznego z Internetem).

Pojawi się następujące okno dialogowe:


Ekran początkowy KPPP

Ekran początkowy KPPP


Prawdopodobnie nie masz tam teraz żadnych wpisów i nimi się teraz zajmiemy.

Kliknij przycisk Konfiguruj, żeby rozpocząć konfigurację nowego połączenia internetowego.

Asystent udostępnia trzy opcje: Asystent, Ustawienia ręczne i Anuluj


Asystent pyta co chcesz zrobić...

Asystent pyta co chcesz zrobić


Anuluj

Wybierz tę opcję, jeśli nie chcesz teraz konfigurować nowego konta. Okienko zniknie, będzie widać główny ekran programu, tak jak wcześniej.

Asystent

Jeśli masz raczej standardowy modem i używasz jednego z większych dostawców Internetu w swoim kraju, ten asystent prawdopodobnie da radę bez problemu skonfigurować Twoje połączenie. Spróbuj tego przed rozpoczęciem ręcznego ustawiania.

Ustawienia ręczne

Jeśli nie udało się przy pomocy asystenta, albo po prostu wolisz konfigurować wszystko ręcznie, wybierz tą opcję. Asystent działa obecnie dobrze tylko dla niewielkiej części zbioru krajów i dostawców Internetu.

Dla potrzeb tego rozdziału założymy, że wybrana została opcja Asystent, a tryb ustawień ręcznych będzie opisany dalej.

Reszta asystenta

Pierwsze okno zawiera tylko krótki tekst wyjaśniający rzeczy, które opisane są w pierwszej sekcji tego rozdziału. Wciśnij Dalej, aby przejść do następnego ekranu.

W kolejnym oknie znajduje się pytanie o kraj, w którym mieszkasz. Nie wszystkie kraje znajdują się na liście. Jeśli Twojego tu nie ma, musisz wcisnąć Anuluj, a wtedy włączony zostanie tryb konfiguracji oparty na oknach dialogowych.

W następnym oknie masz możliwość wybrania jednego z dostawców Internetu, o którym wie KPPP, na podstawie wcześniejszego wyboru kraju. Znów, jeśli Twojego ISP nie ma na liście, musisz kliknąć Anuluj i dokończyć w trybie konfiguracji.

Teraz nastąpi pytanie o nazwę użytkownika i hasło dla Twojego połączenia. Weź pod uwagę, że w przypadku niektórych ISP różni się to od nazwy użytkownika i hasła używanego do poczty elektronicznej, wpisz więc właściwe dane. Kiedy to zrobisz, kliknij Dalej.

Na następnym ekranie masz możliwość wpisania specjalnych prefiksów - kiedy na przykład „0” powoduje przejście na linię zewnętrzną lub pewien prefiks jest używany do wyłączenia oczekiwania na połączenie. Aby przejść do następnego okna kliknij Dalej.

To wszystko! Jeśli chcesz zmienić niektóre wybory, wykorzystaj przyciski Poprzedni i Następny do przemieszczanie się w przód i tył między kolejnymi oknami. Kiedy już ustawienia są właściwe, wciśnij przycisk Zakończ, a konfiguracja zostanie zapisana.

Jeśli ta procedura nie działa, więcej informacji możesz znaleźć w pełnym podręczniku KPPP dostępnym w Centrum pomocy KDE lub po wpisaniu help:/kppp w polu Adres programu Konqueror.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 18. Rozpoczęcie pracy z pocztą elektroniczną
Rozpoczęcie pracy z pocztą elektroniczną

Rozdział 18. Rozpoczęcie pracy z pocztą elektroniczną

Daniel Naber

David Rugge

KDE posiada wielofunkcyjnego i łatwego w użyciu klienta poczty elektronicznej o nazwie KMail, który pozwala wysyłać, odbierać i porządkować e-maile szybko i efektywnie. Teraz zobaczysz, jak go skonfigurować. Jeśli napotkasz na problemy, sprawdź pełną pomoc Kmaila.

Zanim rozpoczniesz

Wiele ustawień może się różnić do przedstawionych dalej, zależnie od konfiguracji systemu, wymagań dostawcy Internetu lub konfiguracji sieci lokalnej. Musisz uzyskać odpowiednie informacje przed skonfigurowaniem konta e-mail:

Twój adres poczty elektronicznej

Powinien on być podany przez dostawcę usług internetowych lub administratora systemu.

Nazwa użytkownika i hasło do konta poczty elektronicznej

Nazwa użytkownika jest zwykle taka sama, jak część adresu e-mail przed „@” ale nie zawsze tak jest: zapytaj swojego dostawcę usług internetowych.

Nazwa serwera poczty wychodzącej (SMTP) i inne szczegóły

Ponownie, dostawca usług internetowych powinien był podać Ci te informacje. Jeśli tak się nie stało, spróbuj użyć smtp.nazwa-Twojego-dostawcy.com.

Nazwa serwera poczty przychodzącej (IMAP lub POP) i inne szczegóły

Jeśli nie posiadasz tych informacji, spróbuj użyć imap.nazwa-Twojego-dostawcy.com dla IMAP lub pop.nazwa-Twojego-dostawcy.com, jeśli używasz serwera POP3.

Kiedy posiadasz już te wszystkie informacje, możesz skonfigurować Kmaila. Otwórz Kmaila z menu K (znajdziesz go w podmenu Internet lub używając jednej z metod opisanych w „Uruchamianie programów”.) Kiedy KMail jest już otwarty, wybierz z menu Ustawienia->Konfiguracja KMail.... Kolejne sekcje pomocy opisują, jak używać okna konfiguracji Kmaila.

Ustawianie tożsamości
Ustawianie tożsamości

Ustawianie tożsamości

Ustawienia na stronie Tożsamości są bardzo przystępne. Wybierz domyślną tożsamość i kliknij przycisk Zmień.... Wpisz w poleTwoje imię Twoje prawdziwe imię i nazwisko (np. Jan Kowalski). Opcjonalnie możesz wypełnić pole Organizacja odpowiednią informacją.

Następnie w pole Adres e-mail wpisz Twój adres poczty elektronicznej (np. jan@kde.org).

To wszystkie informacje potrzebne w tym oknie, chyba że chcesz używać kryptografii, sygnaturki czy innych zaawansowanych możliwości programu. Możesz znaleźć więcej informacji o nich w pełnej pomocy Kmaila. Kliknij teraz przycisk OK, żeby zamknąć okno edycji tożsamości i przenieść się do kolejnej strony...



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Ustawianie konta
Ustawianie konta

Ustawianie konta

Kliknij na ikonę Konta, żeby przenieść się na stronę konfiguracji konta. Zawiera ona informacje, które pozwalają Kmailowi wysyłać i odbierać listy. Zobaczysz dwie zakładki: Odbieranie i Wysyłanie. Musisz zająć się oboma, a więc po kolei:

Wysyłanie wiadomości

Zakładka Wysyłanie wyświetla listę serwerów do wysyłania wiadomości. Pierwszy wpis jest domyślnym serwerem. Używając przycisku Dodaj... możesz wybrać między dwoma sposobami wysyłania wiadomości: SMTP i Sendmail. sendmail® to program do wysyłania e-maili, zainstalowany na Twoim komputerze. Jego skonfigurowanie uchodzi za trudne, więc jeśli nie masz działającej konfiguracji Sendmaila, wybierz SMTP i wypełnij pola Nazwa jakąś informacją (np. Konto służbowe), a Serwer nazwą i domeną serwera poczty (np. smtp.dostawca.com). Prawdopodobnie nie musisz zmieniać ustawienia Port (domyślny to 25).

Opis innych ustawień znajduje się w pomocy Kmaila. Kliknij na OK, żeby zamknąć okno sposobu wysyłania, a następnie kliknij na zakładkę Odbieranie.

Odbieranie wiadomości

W celu ustawienia serwera do odbierania wiadomości, kliknij na przycisk Dodaj... na zakładce Odbieranie. Zostaniesz zapytany o typ serwera; większość użytkowników powinna wybrać POP3 lub IMAP. Jeśli chcesz używać innego ustawienia, przeczytaj pomoc Kmaila.

Zostanie wyświetlone okno Dodaj konto. Najpierw w polu Nazwa konta wpisz dowolny tekst. Pola Użytkownik, Hasło, i Serwer powinieneś wypełnić informacjami, które zebrałeś wcześniej. Zwykle nie musisz zmieniać ustawienia Port (domyślny to 110).

Możesz już wysyłać i odbierać pocztę. Dla konta IMAP, po prostu otwórz Twój folder w drzewie folderów Kmaila. KMail połączy się z Twoim serwerem i wyświetli wiadomości, które znajdzie. Dla konta POP3 użyj menu Plik->Sprawdź pocztę.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Sprawdzanie konfiguracji
Sprawdzanie konfiguracji

Sprawdzanie konfiguracji

Najpierw spróbuj wysłać wiadomość do siebie. Żeby to zrobić wciśnij kombinację klawiszy Ctrl+N, wybierz ikonę Nowa wiadomość lub wybierz z menu Wiadomość->Nowa wiadomość.... Otworzy się okno edytora. Wpisz w pole Do: Twój adres e-mail i wpisz cokolwiek w pole Temat. Wyślij wiadomość, korzystając z menu Wiadomość->Wyślij.

Żeby sprawdzić, czy przyszły nowe wiadomości, wybierz z menu Plik->Sprawdź pocztę. W dolnym, prawym rogu głównego okna pokaże się pasek postępu z liczbą pobieranych wiadomości. Jeśli ściągnie się wiadomość, która właśnie została wysłana: gratulacje! Jeśli nic nie doszło, czasem wystarczy poczekać kilka minut. Jednak jeśli wyświetlone zostaną błędy, upewnij się, że połączenie z siecią funkcjonuje i sprawdź swoje ustawienia w oknie Ustawienia->Konfiguracja KMail....

Dodatkowe informacje

  • Podręcznik Kmaila zawiera pełen opis zaawansowanych ustawień i innych rzeczy. Możesz go przeczytać za pomocą programu Centrum pomocy KDE lub wpisując w programie Konqueror. w pasku adresu help:/kmail.

  • Strona domowa Kmaila http://kmail.kde.org zawiera nowiny, sztuczki, porady i wiele więcej (strona może być w j. angielskim).



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 19. Konqueror
Konqueror

Rozdział 19. Konqueror

Wprowadzenie do przeglądarki

Skróty internetowe

Simon Vermeersch

Skróty internetowe to bardzo przydatna właściwość programu Konqueror: kiedy się do nich przyzwyczaisz, będziesz się zastanawiać jak sobie można było bez nich radzić.

Aby zobaczyć czym są skróty internetowe, otwórz okno programu Konqueror i wpisz gg:kde w pasku Adres.

Nastąpi przejście do serwisu Google, z wyszukiwaniem KDE.

Jest wiele takich skrótów jak ggl: (Google Szczęśliwy traf), bug: (bugs.kde.org) i tak dalej.

Pełną listę uzyskasz po kliknięciu Ustawienia w menu programu Konqueror i wybraniu Skróty sieciowe. Tam znajdziesz pełną listę skrótów. Możesz tworzyć nowe, zmieniać istniejące i usuwać nieużywane. Istnieje też opcja do wyłączenia skrótów, jeśli Ci nie odpowiadają. Jeśli ustawisz opcję Domyślna wyszukiwarka, nie musisz już wpisywać jej skrótu. Na przykład, jeśli będzie nią Google, po prostu wpisz kde w pasek Adres i nastąpi wyszukiwanie terminu „KDE” za pomocą Google.

W polu Separator można wybrać, czy skróty od parametrów będą rozdzielane za pomocą dwukropka (gg: kde), czy odstępu (gg kde).

Ciekawe użycie skrótów internetowych jest związane z oknem Wykonaj polecenie. Otwórz je (przez Menu K lub za pomocą Alt+F2), wpisz polecenie, np. gg: kde i wciśnij Enter. Konqueror zostanie otwarty z wyszukiwaniem KDE przez Google.

Dostosowywanie przeglądarki
Dostosowywanie przeglądarki

Dostosowywanie przeglądarki

Przykład 19.1. Używanie własnych stylów dla stron WWW

Strony WWW używają najróżniejszych zestawów kolorów i czcionek, co nie zawsze daje najlepszy wynik. Jeśli ma się problemy ze wzrokiem, odczytanie tekstu przy niektórych kombinacjach koloru tła i czcionki może być niemożliwe. Konqueror daje możliwość wybrania swoich własnych kolorów i zastosowania ich do wszystkich stron. Oto jak się to robi:

  1. Uruchom program Konqueror i przejdź do Ustawienia->Konfiguracja: Konqueror....

  2. W oknie dialogowym, które się pojawi, wybierzArkusze stylów po lewej stronie.

  3. Tam wybierz Zastosuj arkusz stylów z karty "Arkusz użytkownika", przejdź do karty Arkusz użytkownika i wybierz ustawienia, które Cię satysfakcjonują.

  4. Zamknij wszystkie okna programu Konqueror (można dla pewności ponownie uruchomić KDE). Kiedy znów jest otworzysz, powinny być zastosowane Twoje ustawienia.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 20. Wiadomości grup dyskusyjnych
Wiadomości grup dyskusyjnych

Rozdział 20. Wiadomości grup dyskusyjnych

Grupy dyskusyjne to fora, na które możesz wysyłać wiadomości i dyskutować na różne tematy. Znajdziesz tam rozmowy na prawie każdy temat, który lubisz (i wiele, których nie lubisz!). Mimo to, usenet (druga nazwa grup dyskusyjnych) stał się mniej popularny, niż był kiedyś, ponieważ wzrosła popularność forów na stronach internetowych. Jednak nadal jest bardzo przydatnym narzędziem. KDE posiada potężny czytnik grup dyskusyjnych o nazwie Knode.

KNode znajdziesz w menu K w grupie Internet: pozycja menu KNode (Program do czytania list dyskusyjnych) uruchamia program.

Główne okno KNode powinno zostać wyświetlone teraz na Twoim pulpicie jak pokazano; przy pierwszym uruchomieniu zostanie wywołane okno dialogowe ustawień.


KNode po pierwszym uruchomieniu

KNode po pierwszym uruchomieniu


Ustawienia osobiste

Pierwsza strona okna dialogowego ustawień jest dla ustawień osobistych:


Wprowadzanie informacji osobistych

Wprowadzanie informacji osobistych


Nazwa

W polu Nazwa, wprowadź swoją nazwę użytkownika. Nazwa ta pojawi się później na grupach dyskusyjnych jako nadawca i będzie mogła być widziana przez każdego.

Wypełnienie pola Nazwa jest obowiązkowe.

Adres email

Adres email, który tu wprowadzasz, będzie użyty jako nadawca wiadomości tzn. jako aktualny adres autora w zestawieniu z jego nazwą (ustawioną w polu Nazwa).

Wypełnienie pola Adres email jest obowiązkowe.

Konfiguracja konta grup dyskusyjnych
Konfiguracja konta grup dyskusyjnych

Konfiguracja konta grup dyskusyjnych

Teraz trzeba powiedzieć Knode o tym, skąd będziemy otrzymywać wiadomości oraz gdzie wysyłać później własne wiadomości. W widoku drzewa po prawej stronie jest pozycja Konta; kliknij na niej myszą; wtedy kolejne pozycje zostaną otworzone. Wybierz opcję Wiadomości, ponieważ najpierw chcemy skonfigurować konto grup dyskusyjnych; lista kont jest wciąż pusta.

By stworzyć nowe konto, kliknij na Nowe... Pojawi się następujące okno dialogowe:


Okno dialogowe Nowe konto

Okno dialogowe Nowe konto


Nazwa

Pole Nazwa może być wypełnione dowolnym tekstem. będzie on widoczny w widoku folderów. Możesz, na przykład, wprowadzić nazwę swojego dostawcy usług internetowych; w naszym przykładzie wprowadzamy nazwę My News Account.

Serwer

Następne pole jest nazwane Serwer. W przeciwieństwie do pola Nazwa to co tutaj wprowadzisz jest ważne. Nazwa serwera grup dyskusyjnych jest stała i powinieneś ją zdobyć od swojego dostawcy usług internetowych; jeżeli nie masz nazwy serwera grup dyskusyjnych, powinienieś zdobyć ją teraz: bez tej informacji nie będziesz mógł czytać żadnych wiadomości. Jeżeli twój dostawca usług internetowych nie posiada serwera grup dyskusyjnych, możesz używać serwera publicznego (publiczne serwery grup dyskusyjnych posiadają często uczelnie wyższe).

W naszej przykładowej konfiguracji wprowadzimy nazwę news.server.com; Ty oczywiście wprowadzisz prawdziwą nazwę swojego serwera grup dyskusyjnych.

Port

Prawdopodobnie nie będziesz musiał zmieniać wartości domyślnych w większości przypadków.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Konfiguracja konta pocztowego
Konfiguracja konta pocztowego

Konfiguracja konta pocztowego

Czasami potrzebujesz odpowiedzieć autorowi wiadomości bezpośrednio, bez wysyłania wiadomości na grupę dyskusyjną; przykładowo kiedy chcesz przekazać bardzo osobisty komentarz lub gdy chcesz poprawić błąd. Jeżeli chcesz to zrobić wybierz opcjęPoczta w widoku drzewa. Pokaże się następujące okno dialogowe:


Konfiguracja konta pocztowego

Konfiguracja konta pocztowego


Serwer

Nazwa (adres) Twojego serwera pocztowego jaką dostarczył Twój dostawca usług internetowych lub administrator systemu; wszystko, co musisz tutaj zrobić to wprowadzenie nazwy serwera pocztowego w pole Serwer.

W naszym przykładzie wprowadzamy mail.server.de

Port

I ponownie, prawdopodobnie nie będziesz potrzebował zmieniać ustawienia Port.

Informacje powiązane

  • Grupa dyskusyjna comp.windows.x.kde jest podstawową grupą wsparcia KDE na usenecie. Inne źródła wsparcia dla KDE znajdziesz tu: „Szukanie pomocy”.

  • Gmane symuluje działanie grupy dyskusyjnej dla wielu list mailowych,włączając w to listy KDE, więc możesz je przeglądać w Knode.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 21. Wprowadzenie do komunikatorów
Wprowadzenie do komunikatorów

Rozdział 21. Wprowadzenie do komunikatorów

Peter Nuttall

Tom Albers

Podstawowym sposobem wysyłania wiadomości przy pomocy komunikatorów internetowych w KDE jest wykorzystanie klienta IM, Kopete. Jest to klient IM obsługujący wiele protokołów, między innymi MSN, Jabber, AOL oraz IRC. Ma także pewne użyteczne opcje takie jak wsparcie dla Książki adresowej, meta-kontakty, wsparcie szyfrowania i wiele innych.


Kopete, wchodzący w skład KDE klient komunikatorów.

Kopete, wchodzący w skład KDE klient komunikatorów.


Jak zacząć

Uruchom Kopete z menu (zazwyczaj znajduje się w folderze Internet). Powinno pojawić się okno z napisem Kopete na górze, menu i paskiem narzędzi w środku i kontaktami na dole. Należy teraz dodać konta po kliknięciu menu Ustawienia i wybraniu opcji Konfiguracja Kopete. Po wybraniu Konta powinny być widoczne wszystkie Twoje kontakty (na początku lista ta będzie pusta) i opcja dodawania nowego konta oraz modyfikacji i usuwania istniejących. Klikając na przycisku dodaj nowe konto, możesz dodać nowe konto z pomocą Asystenta. Kiedy konto zostanie utworzone, możesz się do niego podłączyć klikając na odpowiednią ikonę na dole okna Kopete. Twoje kontakty powinny się wtedy pojawić w okienku kontaktów.

Meta-kontakty
Meta-kontakty

Meta-kontakty

Meta kontakty to jedna z takich właściwości Kopete, które mają sens, kiedy wiesz, czym są. Wcześniej są irytujące. To metoda podbrania kontaktu z jednej sieci (jak MSN) i połączenia z innym kontaktem z innej sieci. Jest to użyteczne, kiedy jedna osoba ma kilka kont w różnych sieciach. Można rozmawiać z taką osobą bez wiedzy, z którego konta właśnie korzysta. Inne rozwiązanie to przyporządkowanie meta-kontaktom nazw, które nie zmieniają się, kiedy te osoby zmieniają nazwę swojego konta. Jest to użyteczne w przypadku osób, które koniecznie chcą posiadać swoją nazwę użytkownika na MSN w postaci czegoś podobnego do „=EF=81=8A”.

Z meta-kontaktami można robić wiele innych użytecznych rzeczy, takich jak łączenie ich z wpisami w książce adresowej. Zobacz „Łączenie poczty elektronicznej i komunikatorów”



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

IRC
IRC

IRC

Chat internetowy(IRC) ma dużo dłuższą historię niż większość systemów komunikatorów internetowych, ale jest nadal powszechnie używany. Został zaprojektowany głównie do komunikacji grupowej (wiele osób do wielu) w forach dyskusyjnych zwanych kanałami, ale pozwala również na komunikację jeden-do-jednego.

Kanał #kde znajduje się na serwerze IRC Freenode, serwerze dostarczającym interaktywnego środowiska do koordynacji i wsparcia projektów zarządzanych kolektywnie, w tym, i zwłaszcza, dla projektów związanych z wolnym oprogramowaniem i z oprogramowaniem o otwartych źródłach, takich jak KDE.

IRC jest dostępny dłużej niż większość systemów IM (komunikatorów) i ciągle jest powszechnie używany. Chociaż Kopete ma wtyczkę do IRC-a, która zajmuje się zarówno kanałami, jak i nazwami użytkowników, ale osoby używające IRC-a od dawna mogą woleć program przeznaczony tylko do tego. Takim programem jest Konversation. Obsługuje nadawanie i odbieranie statusu op, wyrzucanie z kanału, łatwą zmianę nazwy użytkownika, specjalną obsługę haseł i zaproszeń oraz inne rzeczy, których oczekują zaawansowani użytkownicy IRC-a. Znacznie lepiej radzi sobie także z dużymi kanałami, takimi jak #debian. Jeśli masz doświadczenie z jednym z zaawansowanych klientów IRC-a, nie powinno być problemów z używaniem Konversation.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Łączenie poczty elektronicznej i komunikatorów
Łączenie poczty elektronicznej i komunikatorów

Łączenie poczty elektronicznej i komunikatorów

Czy Ci się to zdarzyło? Dostajesz e-mail i pierwszą rzeczą, jaką chcesz zrobić, jest reakcja na niego, ale nie za pomocą poczty. Przełączasz się więc do swojego klienta komunikatorów i/lub IRC i sprawdzasz, czy ta osoba jest dostępna przez MSN, Jabbera lub IRC-a. KDE sprawiło, że jest to dużo łatwiejsze. Oto instrukcja krok po kroku:

Wymagania to KMail, KAddressBook i Kopete (można też użyć Konversation). Upewnij się, że KMail jest skonfigurowany i poczta dobrze działa oraz czy Kopete jest skonfigurowane do wykorzystania IRC, Jabber i/lub MSN i/lub dowolnego innego protokołu.

Jeśli e-mail pochodzi od osoby, którą znasz, to pierwszą rzeczą do zrobienia jest dodanie jej do książki adresowej. To robi się klikając adres prawym przyciskiem myszy i wybierając Dodaj do książki adresowej.

Jeśli znasz nazwę użytkownika wykorzystywaną przez daną osobę do, na przykład, rozmów na IRC-u, przełącz się na Kopete. Wybierz Plik->Dodaj kontakt. W asystencie zaznacz pole opisane Użyj dla tego kontaktu książki adresowej KDE i kliknij Dalej. Wybierz odpowiedni wpis książki adresowej dla tej osoby i kliknij Dalej. Teraz możesz wpisać wyświetlaną nazwę i grupę, do której będzie należeć w Kopete. Na następnym ekranie wybierz protokół, który ma być używany, jeśli został ustawiony więcej niż jeden. Można wybrać ich wiele. Potem, zależnie od protokołu, nastąpi kilka innych pytań, na które możesz odpowiedzieć tak, jak chcesz.

Mimo że wybieranie z książki adresowej zostało zaznaczone, Kopete nie dołączyło automatycznie nowego kontaktu do książki. Tak więc trzeba wybrać kontakt a potem Edycja->Właściwości. Na karcie Ogólnie zaznacz pole opisane Występuje w książce adresowej. Wciśnij ... i wybierz kontakt. Kiedy skończysz, zamknij te dwa okna.

Teraz przejdź do książki adresowej. Jeśli zaznaczysz kontakt, zobaczysz dodatkowe pole Obecność, a obok niego bieżący status. Status ten będzie automatycznie uaktualniany kiedy tylko dana osoba stanie się niedostępna, dostępna i tak dalej. Teraz przejdź do Kmaila (innymi słowami: ponownie odczytaj ostatni list). Obok adresu możesz teraz zobaczyć status tej osoby.

Jeśli chcesz porozmawiać z tą osobą, kliknij prawym przyciskiem myszy jej adres w KMail i wybierz Rozmawiaj z.... Twój komunikator rozpocznie połączenie z kontaktem.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Poprzedni
Następny
Spis treści


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Część V. Biuro
Biuro
Poprzedni
Następny

Biuro

Raphael Langerhorst

Rozdział 22. Wprowadzenie do KOffice
Wprowadzenie do KOffice

Rozdział 22. Wprowadzenie do KOffice

Wstęp

Projekt KDE stworzył także rozbudowany pakiet biurowy o nazwie KOffice, który przestrzega standardów i jest dopasowany do środowiska KDE. Ta sekcja została napisana na podstawie wersji 1.4 KOffice.

KOffice jest zintegrowanym ze środowiskiem pakietem biurowym. Działa wykorzystując bezpośrednio techniki właściwe dla KDE. Ma to wiele zalet pod względem integracji, funkcjonalności, wydajności, podobnego wyglądu, zachowania i tak dalej. Dostępne są bezpośrednio wszystkie techniki jak DCOP, KIO, KParts.

W szczególności, dla komponentów KOffice została rozbudowana technologia KParts tak, że pozwala na bardzo elastyczne wstawianie jednych dokumentów w inne.

Z powodu tego, że bardzo wiele technik jest obecnych w samym KDE, KOffice jest niedużym pakietem biurowym, co powoduje szybkie uruchamianie zawartych w nim programów i małe zużycie pamięci. To sprawia, że KOffice jest odpowiednim rozwiązaniem także do użytku na starszym sprzęcie, co w niektórych przypadkach może zaoszczędzić dużych wydatków.

KOffice zawiera bogaty zestaw programów. To nie tylko edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny i program do prezentacji, ale także komponenty do obróbki obrazów, tworzenia diagramów przepływu i raportów biznesowych oraz zarządzania bazami danych i projektami. Z powodu elastycznej integracji komponentów mniejsze narzędzia, jak te do diagramów i wykresów, czy edytor równań, są dostępne jako oddzielne programy.

Jak widać, KOffice udostępnia wiele elementów, które mogą ułatwić pracę. Proste i takie jak w KDE podejście do wyglądu i zachowania, jak również podobny sposób używania sprawia, że KOffice wydaje się dość użyteczne w codziennej pracy biurowej.

Właściwości
Właściwości

Właściwości

Ta lista pokazuje ogólny obraz właściwości KOffice. Pakiet KOffice jest zbyt duży, aby wymienić każdy szczegół.

Właściwości KOffice:

  • Zbudowany na bazie KDE, co powoduje, że dostępne tam techniki są łatwo dostępne.

  • Pełna integracja z KDE, co jest ważne w biznesie.

  • Techniki zawarte w KDE to między innymi abstrakcja lokalizacji dokumentu, skrypty DCOP, elementy i wtyczki...

  • Pełna swoboda dołączania komponentów.

  • Małe zużycie pamięci, szybki start, lekkość.

  • Duża liczba dostępnych komponentów.

  • Intuicyjność, ładny wygląd i łatwy do nauczenia się interfejs użytkownika.

  • Dostosowanie do standardów: format plików OASIS OpenDocument.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Format plików OASIS OpenDocument
Format plików OASIS OpenDocument

Format plików OASIS OpenDocument

Jest ważne, żeby pakiet biurowy używał standardów gdzie to tylko możliwe, szczególnie w przypadku formatu plików. Specyfikacja formatu OASIS OpenDocument jest takim otwartym standardem dla programów biurowych. Rozpowszechnia się on coraz bardziej. Jest to też ten sam format, którego używa OpenOffice.org, co oznacza, że wymiana plików z każdym użytkownikiem tego pakietu jest możliwa w prosty sposób.

Dostosowanie się do oficjalnych standardów to zawsze dobra rzecz. W przypadku biznesu znaczenie ma wiedza na temat swoich dokumentów.

KOffice zawiera więcej komponentów niż to przewiduje specyfikacja OASIS. Wszystkie komponenty w niej zawarte używają formatu plików OASIS OpenDocument.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 23. Ogólne spojrzenie na komponenty KOffice
Ogólne spojrzenie na komponenty KOffice

Rozdział 23. Ogólne spojrzenie na komponenty KOffice

Należy wziąć pod uwagę, że wszystkie te komponenty mogą się łączyć. W związku z tym arkusz kalkulacyjny może zawierać wszystko od wykresów do prezentacji, raportów, czy nawet dokumentów tekstowych. Tak więc prawie każdy komponent może zawierać prawie każdy inny.

KWord

KWord to komponent głównie do przetwarzania tekstu, ale zawiera wiele elementów programu do publikacji. To daje dość unikalną mieszankę właściwości, która pozwala na łatwe tworzenie ciekawych układów tekstu.

KSpread

Arkusz kalkulacyjny. KSpread to program arkusza kalkulacyjnego, który może być używany ze skryptów, dostarcza arkusze tabelowe i obsługuje skomplikowane funkcje matematyczne i statystyczne. Inne cechy to odnośniki, sprawdzanie poprawności danych w komórkach z konfigurowanymi ostrzeżeniami/działaniami, możliwość używania skryptów i specjalizacja komórek.

KPresenter

Program do prezentacji. Może być wykorzystywany do tworzenia prezentacji do oglądania na ekranie lub tworzenia i drukowania przeźroczy. Inne cechy to osadzanie obrazków i grafik, łatwa praca z obiektami i możliwość tworzenia pokazów slajdów w HTML-u lub XML-u.

Kivio

Program do tworzenia diagramów. Dodatkowe zestawy elementów mogą zostać użyte do specyficznych zastosowań, istnieje możliwość dodawania funkcjonalności za pomocą wtyczek, a nawet możliwe jest tworzenie diagramów UML.

Karbon14

Program do grafiki wektorowej.

Krita

Program do tworzenia i edycji obrazków. Krita łączy w sobie łatwość użycia i cechy zabawy, jak malowanie z przewodnikiem, z zaawansowanymi cechami jak obsługa obrazków 16-bitowych, CMYK, a nawet obrazków OpenEXR HDR.

Kugar

Program do tworzenia raportów biznesowych, które mogą być zaprojektowane za pomocą zaawansowanego modułu do projektowania. Inne cechy to drukowanie w PostScripcie, pełna kontrola nad czcionkami, kolorami, wyrównaniem i zawijaniem tekstu, jak również otwarte pliki definicji raportów (z układem przechowywanym w formacie XML).

KPlato

Program do zarządzania projektami, pozwalający na rozplanowanie zadań w różnych projektach.

Kexi

Program do zarządzania danymi. Można go użyć do tworzenia struktur baz danych, wstawiania danych, wykonywania zapytań i przetwarzania danych. Opcja budowania formularzy pozwala zapewnić własny interfejs dostępu do danych. Wszystkie obiekty bazy danych -- tabele, zapytania i formularze -- są przechowywane w bazie danych, co sprawia, że łatwo można współdzielić dane i projekt.

KChart

Program do rysowania wykresów. Jest używany do osadzania wykresów w innych programach wchodzących w skład KOffice. Łatwy w użyciu, pozwala na duży stopień dostosowania do własnych potrzeb poprzez zmiany wszystkich parametrów. Posiada elastyczny układ.

KFormula

Edytor równań, który dostarcza podstawowych mechanizmów wprowadzania danych i jest używany w innych programach KOffice. Niektóre z jego cech to inteligentne sterowanie kursorem, wielopoziomowe wycofywanie zmian i podświetlanie składni.

Powiązane informacje



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 24. Dodatkowe informacje
Dodatkowe informacje

Rozdział 24. Dodatkowe informacje

Podręczniki programów

Każdy program składowy KOffice posiada własny podręcznik. Te podręczniki zawierają najświeższe informacje o możliwościach programów i należy je przeczytać, żeby dowiedzieć się więcej o KOffice. Podręczniki programów można obejrzeć za pomocą wtyczki dokumentacji w Konquerorem (czyli wpisując help:/program w pasku adresu) lub wybierając odpowiedni podręcznik w Centrum pomocy KDE. Dobrym źródłem dodatkowych informacji jest również strona WWW, dostępna pod adresem http://www.koffice.org.

Zasoby internetowe
Zasoby internetowe

Zasoby internetowe

Główną stroną w Internecie jest http://www.koffice.org

Znajdziesz także informacje o grupach dyskusyjnych użytkowników i programistów, jak również dodatkowe zasoby dla tych drugich.

Projekt Kexi ma oddzielną stronę, którą można znaleźć pod adresem http://www.kexi-project.org



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Pisanie wtyczek
Pisanie wtyczek

Pisanie wtyczek

KOffice można łatwo rozszerzać przy pomocy wtyczek. Pisanie takich wtyczek nie jest trudne i może stać się metodą wspomagania swojej codziennej pracy. Takie możliwości są prawdopodobnie bardzo ciekawe w biznesie i dają możliwość sprawienia, żeby KOffice spełniał specjalne wymogi. Można albo przyjrzeć się istniejącym wtyczkom, albo przeczytać ogólne wprowadzenie na stronie dla programistów. Bardziej ogólna strona poświęcona tworzeniu KDE znajduje się pod adresem http://developer.kde.org.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Poprzedni
Następny
Spis treści


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Część VI. KDE dla administratorów
KDE dla administratorów
Poprzedni
Następny

KDE dla administratorów

Waldo Bastian

reviewer: Philip Rodrigues
Rozdział 25. Wnętrze KDE
Wnętrze KDE

Rozdział 25. Wnętrze KDE

Przegląd

do napisania

Rozmieszczenie katalogów
Rozmieszczenie katalogów

Rozmieszczenie katalogów

KDE definiuje hierarchię systemu plików, która jest używana zarówno przez samo środowisko KDE, jak i przez programy KDE. Ogólnie rzecz biorąc, KDE przechowuje wszystkie swoje pliki w drzewie katalogów o ustalonej strukturze.

Domyślnie, KDE używa dwóch drzew katalogów:

  • Jednego na poziomie systemowym (na przykład /opt/kde3).

  • Drugiego na poziomie użytkownika, w katalogu domowym użytkownika (zwykle ~/.kde)

Jako administrator możesz tworzyć dodatkowe drzewa. Takie dodatkowe drzewa mogą być używane do tworzenia profiles

Na przykład Linux® SuSE® używa:

  • $HOME/.kde

  • /opt/kde3. (Specyficzne dla SuSE®, inne dystrybucje mogą używać /usr lub /usr/kde3)

  • /etc/opt/kde3. (Zostało to dodane przez SuSE®).

Jeśli posiadasz zainstalowane narzędzie KIOSK Admin w wersji 0.7, lub późniejszej, możesz sprawdzić, które drzewa katalogów są wykorzystywane, komendą: kiosktool-kdedirs --check

KDE oraz programy KDE szukają plików przeszukując wszystkie drzewa katalogów KDE. Sprawdzanie następuje w kolejności według pierwszeństwa. Jeśli plik znajduje się w wielu drzewach, pierwszeństwo ma ostatnie drzewo. Zwykle drzewo położone w katalogu domowym użytkownika posiada najwyższe pierwszeństwo. Jest to także drzewo, do którego są zapisywane zmiany.

Aby uzyskać informacje o typie MIME text/plain, przeszukiwane są następujące pliki:

  • $HOME/.kde/share/mimelnk/text/plain.desktop

  • /opt/kde3/share/mimelnk/text/plain.desktop

  • /etc/opt/kde3/share/mimelnk/text/plain.desktop

Kiedy użytkownik dokonuje zmiany, jest ona zapisywana do $HOME/.kde/share/mimelnk/text/plain.desktop

Sytuacja wygląda nieco inaczej, jeśli chodzi o pliki konfiguracyjne. W momencie wystąpienia wielu plików konfiguracyjnych o tej samej nazwie w drzewach, ich zawartość zostaje połączona. Pierwszeństwo drzewa odgrywa tu rolę. Kiedy dwa pliki definiują ten sam klucz konfiguracji, plik o wyższym pierwszeństwie określa użytą dla niego wartość.

Na przykład, jeśli istnieją następujące dwa pliki, z tą zawartością:

$HOME/.kde/share/config/foobar
Color=red
Shape=circle
/etc/opt/kde3/share/config/foobar
Color=blue
Position=10,10

Pliki zostaną połączone i wynikiem będzie:

Color=red
Shape=circle
Position=10,10


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Określanie katalogów
Określanie katalogów

Określanie katalogów

Zmienna środowiskowa: KDEHOME
Przykładowe ustawienie(a): ~/.kde
Komentarz:
Zmienna środowiskowa: KDEROOTHOME
Przykładowe ustawienie(a): /root/.kde
Komentarz: Inna zmienna zabezpieczająca użytkownika root przed zapisaniem do $KDEHOME użytkownika po wykonaniu komendy su.
Zmienna środowiskowa: KDEDIR
Przykładowe ustawienie(a): /opt/kde3, /usr, /usr/kde3
Komentarz: Zależne od dystrybutora. Używane przez KDE 2. Jeśli nie określone, wraca do domyślnych ustawień określonych podczas kompilacji.
Zmienna środowiskowa: KDEDIRS
Przykładowe ustawienie(a): /opt/kde3, /usr, /usr/kde3
Komentarz: Nowość w KDE3. Może określać wiele miejsc położenia, oddzielonych dwukropkiem. Kiedy nie jest ustawiona, wraca do wartości $KDEDIR

Nie trzeba ustawiać, domyślna wartość świetnie działa.

Uruchamiasz KDE2 zamiennie z KDE3? Ustaw $KDEDIR na KDE 2, a $KDEDIRS na KDE 3.

Osoba z personelu uczelnianego mogłaby mieć następujące ustawienia:

KDEHOME='~/.kde3'
KDEROOTHOME='/root/.kde3'
KDEDIRS='/opt/kde_staff:/opt/kde3'


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Profile użytkownika
Profile użytkownika

Profile użytkownika

W poprzednim przykładzie /opt/kde_staff zawierało dodatkowe ustawienia i programy dla osób z personelu. „Profile użytkownika” pozwalają na dodanie tego katalogu tylko i wyłącznie dla określonych użytkowników. Dodaj do /etc/kderc:

[Directories-staff]
prefixes=/opt/kde_staff

Tworzy to profil o nazwie „staff”, co dodaje drzewo katalogów /opt/kde_staff. (Zwróć uwagę, że Linux® SuSE® używa nazwy pliku /etc/kde3rc zamiast /etc/kderc. Kiedy już mamy nazwany profil, może on zostać przypisany do użytkowników.

Aby przypisać profile do użytkowników, w pliku /etc/kderc powinien być określony plik przypisania:

[Directories]
userProfileMapFile=/etc/kde-user-profile

Teraz mamy możliwość przypisania profilu na podstawie nazwy użytkownika, lub grupy uniksowej, do której on należy.

Aby przypisać profil staff do wszystkich użytkowników, którzy są członkami uniksowej grupy staff_members, dodarj do /etc/kde-user-profile:

[General]
groups=staff_members
[Groups]
staff_members=staff

Można również przypisać profil pojedynczemu użytkownikowi:

[Users]
bastian=staff


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozmieszczenie katalogów - powtórka
Rozmieszczenie katalogów - powtórka

Rozmieszczenie katalogów - powtórka

Każde drzewo katalogów wykorzystywane przez KDE posiada ustaloną strukturę katalogów. Jednakże katalogi nieistotne z punktu widzenia danego drzewa, lub po prostu niewykorzystywane, mogą nie zostać dołączone. Na przykład katalogi używane dla plików tymczasowych można zwykle znaleźć w $KDEHOME, ale nie w żadnym innym drzewie.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Katalogi zależne od architektury
Katalogi zależne od architektury

Katalogi zależne od architektury

Katalogi zależne od architektury (system operacyjny i typ procesora):

bin

Używane dla plików wykonywalnych KDE.

lib

Używane dla bibliotek KDE.

lib/kde3

Katalog zawierający składniki, wtyczki i inne wczytywalne obiekty czasu wykonania używane przez programy KDE3.x.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Katalogi współdzielone
Katalogi współdzielone

Katalogi współdzielone

Współdzielone: niezależne od architektury, mogą być wspólnie wykorzystywane przez różne architektury.

share/applnk

.desktop pliki dla menu KDE (przestarzałe)

share/applications

.desktop pliki dla menu KDE (od KDE 3.2)

share/apps

Zawiera pliki danych specyficzne dla programów. Każdy program posiada tutaj swój podkatalog do przechowywania dodatkowych plików danych.

share/config

Pliki konfiguracyjne. Zwykle posiadają nazwy pochodzące od programów, do których należą, z dodanymi literami „rc”. Wyjątkowym przypadkiem jest kdeglobals. Ten plik jest czytany przez wszystkie programy KDE.

share/config/session

Katalog używany przy zarządzaniu sesjami i zwykle dostępny tylko pod $KDEHOME. Pod koniec sesji programy KDE zapisują tu swój stan. Nazwy plików składają się z nazwy programu z dołożonym numerem. ksmserver zarządzający sesjami przechowuje odniesienia do tych numerów podczas zapisywania sesji w ksmserverrc.

share/doc/HTML

Katalog zawierający dokumentację dla programów KDE. Dokumentacja jest sklasyfikowana zgodnie z językiem i programem, do którego należy. Zwykle mogą tu być znalezione co najmniej dwa pliki: index.docbook, który zawiera dokumentację w niesformatowanym formacie DocBook i index.cache.bz2, który zawiera tą samą dokumentację sformatowaną jako HTML spakowany bzip2. Wersja HTML jest wykorzystywana przez Centrum pomocy KDE. W przypadku braku wersji HTML zostanie ona wygenerowana przez Centrum pomocy KDE z wersji DocBook, ale jest to czasochłonny proces.

share/icons

W tym katalogu są przechowywane ikony. Są one poklasyfikowane wg motywu, wymiarów i kategorii użycia.

share/mimelnk

W tym katalogu,.desktop są przechowywane pliki opisujące typy MIME. KDE używa typów MIME do zidentyfikowania typu pliku.

share/services

Ten katalog zawiera pliki .desktop określające usługi. Usługi są jak programy, ale zwykle są uruchamiane przez inne programy zamiast przez użytkownika. Nie pojawiają się one w menu KDE.

share/servicetypes

Ten katalog zawiera pliki .desktop określające typy usług. Typy usług zwykle reprezentują pewien interfejs programistyczny. Programy i serwisy zawierają w w swoich plikach >.desktop typy serwisów, które udostępniają.

share/sounds

Katalog zawierający pliki dźwiękowe.

share/templates

Ten katalog zawiera szablony do tworzenia plików różnych typów. Szablon składa się z pliku .desktop, który opisuje plik i zawiera odniesienie do pliku w podkatalogu .source. Szablony w tym katalogu pojawiają się w menu Create New, dostępnym na pulpicie i w przeglądarce. Kiedy użytkownik wybiera szablon z menu, jego źródło jest kopiowane.

share/wallpapers

Ten katalog zawiera obrazki mogące zostać użyte jako obrazki tła.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Katalogi specyficzne dla komputera
Katalogi specyficzne dla komputera

Katalogi specyficzne dla komputera

Istnieją trzy katalogi specyficzne dla komputera; są one zwykle dowiązane symbolicznie do innych lokalizacji. Jeżeli katalogi jeszcze nie istnieją, następujące dowiązania symboliczne i katalogi zostaną utworzone z użyciem narzędzia lnusertemp:

$KDEHOME/socket-$HOSTNAME

Zwykle /tmp/ksocket-$USER/, jest to używane przez różnorodne gniazda uniksowe.

$KDEHOME/tmp-$HOSTNAME

Zwykle /tmp/kde-$USER/, używane dla plików tymczasowych.

$KDEHOME/cache-$HOSTNAME

Zwykle /var/tmp/kdecache-$USER/, używane dla plików pamięci podręcznej.

Ponieważ zarówno /tmp jak i /var/tmp są zapisywalne przez wszystkich użytkowników, istnieje możliwość, że jeden z powyższych katalogów już istnieje, ale jego właścicielem jest inny użytkownik. W takim wypadku narzędzie lnusertemp stworzy nowy katalog z alternatywną nazwą i utworzy dowiązanie właśnie do niego.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Pliki konfiguracyjne
Pliki konfiguracyjne

Pliki konfiguracyjne

KDE używa prostego, tekstowo-zorientowanego formatu plików dla wszystkich swoich plików konfiguracyjnych. Składa się on z par klucz-wartość, które są umieszczone w grupach. Wszystkie pliki konfiguracyjne KDE używają kodowania UTF-8 dla tekstu spoza zakresu ASCII.

Początek grupy jest oznaczony nazwą grupy umieszczoną w nawiasach kwadratowych. Wszystkie kolejne wpisy klucz-wartość należą do tej grupy. Koniec grupy ma miejsce po napotkaniu początku innej grupy, lub po osiągnięciu końca pliku. Wpisy na początku pliku, nie poprzedzone nazwą grupy, należą do grupy domyślnej.

Następujący przykład pokazuje plik konfiguracyjny składający się z dwóch grup. Pierwsza grupa zawiera klucze LargeCursor i SingleClick, a druga grupa Pokazuj ukryte pliki i Sortuj wg:

[KDE]
LargeCursor=false
SingleClick=true
[KFileDialog Settings]
Pokazuj ukryte pliki=false
Sortuj wg=Name

Na wpisy (pozycje) w grupie składają się klucze i wartości oddzielone znakiem równości. Klucz może zawierać spacje i mogą za nim być umieszczone opcje w nawiasach kwadratowych. Część wpisu po znaku równości jest wartością wpisu. Wszystkie białe znaki otaczające znak równości są ignorowane, tak jak kończące wpis białe znaki. Bardziej treściwie, format ma postać:

pozycja=wartość

Jeśli oczekuje się, że wartość będzie zawierać na początku, lub na końcu spację, może to zostać osiągnięte przez użycie znaku odwrotnego ukośnika (backslash) z następującą po nim literą „s”.

Istnieje wiele innych kodów z odwróconym ukośnikiem, oto kompletna lista:

  • \s może być użyty jako spacja

  • \t może być użyty do dołączenia znaku tabulacji

  • \r dla znaku powrotu karetki

  • \n dla znaku wysunięcia linii (nowa linia)

  • \\ do dołączenia samego znaku odwróconego ukośnika

W następującym przykładzie wartość wpisu Nagłówek rozpoczyna się dwoma spacjami, podczas gdy wpis Opis zawiera trzy linie tekstu. Znaki nowej linii w notacji z odwrotnym ukośnikiem są używane do oddzielenia odrębnych linii.

[Preview Image]
Nagłówek=\s My Caption
Opis=This is\na very long\ndescription.

Puste linie w plikach konfiguracyjnych są ignorowane, podobnie jak linie rozpoczynające się znakiem „#”. Znak ten może być używany dla dodania komentarzy do plików konfiguracyjnych. Trzeba zauważyć, że podczas uaktualniania przez program KDE plików konfiguracyjnych komentarze nie są zachowywane.

W podkatalogach share/config różnych drzew katalogów KDE może istnieć wiele plików konfiguracyjnych o tej samej nazwie. W takim wypadku informacja z nich wszystkich jest łączona klucz po kluczu. Jeśli taki sam klucz w pewnej grupie jest zdefiniowany w więcej, niż jednym miejscu, to zostanie użyta wartość przeczytana z drzewa katalogów z najwyższym pierwszeństwem. Pliki konfiguracyjne spod $KDEHOME zawsze są nadrzędne w stosunku do innych. Kiedy klucz zdefiniowano wiele razy w pojedynczym pliku, użyta zostanie wartość ostatniego wpisu.

Jeśli $HOME/.kde/share/config/foobar zawiera:

[MyGroup]
Color=red
Shape=circle
, a /etc/opt/kde3/share/config/foobar zawiera
[MyGroup]
Color=blue
Position=10,10
wynikiem połączenia będzie:
[MyGroup]
Color=red
Shape=circle
Position=10,10

Jeśli $HOME/.kde/share/config/foobar zawiera

[MyGroup]
Color=red
Shape=circle
[MyGroup]
Color=green
, /opt/kde_staff/share/config/foobar zawiera
[MyGroup]
Color=purple
Position=20,20
, a /etc/opt/kde3/share/config/foobar zawiera
[MyGroup]
Color=blue
Position=10,10
rezultatem połączenia będzie:
[MyGroup]
Color=green
Shape=circle
Position=20,20

Aby zabezpieczyć użytkowników przed nadpisaniem domyślnych ustawień, mogą one zostać oznaczone jako niezmienne. Może to być określone indywidualnie, dla grupy, lub dla pliku. Pojedynczy wpis może zostać zablokowany przez dodanie [$i] za kluczem, np.:

Color[$i]=blue

Grupa wpisów może zostać zablokowana przez umieszczenie [$i] za nazwą grupy, np.:

[MyGroup][$i]

Aby zabezpieczyć cały plik, powinien on rozpoczynać się [$i] w pojedynczej linii, np.:

[$i]

Jeśli $HOME/.kde/share/config/foobar zawiera:

[MyGroup]
Color=red
Shape=circle
, a /etc/opt/kde3/share/config/foobar zawiera:
[MyGroup][$i]
Color=blue
Position=10,10
w wyniku otrzyma się:
[MyGroup]
Color=blue
Position=10,10

Jeśli $HOME/.kde/share/config/foobar zawiera:

[MyGroup]
Color=red
Shape=circle
, /opt/kde_staff/share/config/foobar zawiera
[MyGroup]
Color=purple
Shape=rectangle
, a /etc/opt/kde3/share/config/foobar zawiera
[MyGroup][$i]
Color=blue
Position=10,10
rezultatem będzie
[MyGroup]
Color=purple
Shape=rectangle
Position=10,10

Tak zwane „rozszerzanie w powłoce” może zostać użyte dla zapewnienia bardziej dynamicznych wartości domyślnych. Z rozszerzaniem wartość klucza konfiguracyjnego może być skonstruowana z wartości zmiennej środowiskowej, lub z wyjścia polecenia powłoki. Dla włączenia rozszerzania w powłoce dla wpisu w konfiguracji, po kluczu musi wystąpić [$e]. Normalnie rozszerzona forma zostaje zapisana do pliku konfiguracji użytkownika po pierwszym użyciu. Aby tego uniknąć, zaleca się zablokować wpis konfiguracji używając [$ie]. Użytkownik naturalnie nie ma później możliwości jego zmiany.

W następującym przykładzie wartość wpisu Host jest określona przez wynik działania programu hostname. Ustawienie to zostało również zablokowane, żeby upewnić się, że zawsze jest określane dynamicznie.

Wartość wpisu Email jest określona przez wypełnienie wartości zmiennych środowiskowych $USER i $HOST. Kiedy joe jest zalogowany do joes_host, da to w sumie wartość joe@joes_host. Ustawienie nie zostało zablokowane.

[Mail Settings] 
Host[$ie]=$(hostname)
Email[$e]=${USER}@${HOST}

Większość wpisów konfiguracyjnych może być indeksowana kodem języka. W takim wypadku język, który został wybrany przez użytkownika do użycia na pulpicie, będzie również użyty do odnalezienia wartości klucza. W wypadku wybrania domyślnego języka (angloamerykański), lub kiedy nie ma indeksu odpowiadającego wybranemu językowi, zostanie użyty wpis bez indeksu.

W następującym przykładzie wartość wpisu Caption zależy od języka. Kiedy użytkownik wybierze jako język francuski (kod języka fr) wartość wpisu będzie równa „Ma Légende”. W każdym innym wypadku zostanie użyta wartość „My Caption”.

[Preview Image]
Caption=My Caption
Caption[fr]=Ma Légende

W tym przykładzie wartość wpisu Caption zależy od języka. Kiedy użytkownik wybierze jako język francuski (kod języka fr) wartość wpisu będzie równa „Ma Légende”. W każdym innym wypadku zostanie użyta wartość „My Caption”.

[Preview Image]
Caption=My Caption
Caption[fr]=Ma Légende

Ogólnie rzecz biorąc wpisy, które mogą się pojawić w pliku konfiguracyjnym, nie są udokumentowane. Od KDE 3.2 rozpoczął się proces mający na celu zmianę tego. W In $KDEDIR/share/config.kcfg można znaleźć pliki, które zapewniają formalny opis możliwych wpisów w pliku konfiguracyjnym. Są one używane przez nowy Edytor konfiguracji KDE kiedy jest to możliwe.

Oto przykładowy plik konfiguracyjny XML:


<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<!DOCTYPE kcfg SYSTEM "http://www.kde.org/standards/kcfg/1.0/kcfg.dtd">
<kcfg>
    <kcfgfile name="korganizerrc"/>
    <group name="General">
         <entry type="Bool" key="Auto Save">
             <label>Enable automatic saving of calendar</label>
             <default>true</default>
         </entry>
         <entry type="Int" key="Auto Save Interval">
             <default>10</default>
         </entry>
    </group>
</kcfg>

Ma to taki sam efekt, jak:

[General]
Auto Save=false
Auto Save Interval=25



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Sekwencja startowa KDE
Sekwencja startowa KDE

Sekwencja startowa KDE

kdm

Zawsze działa jako użytkownik root! Używa $KDEDIR/share/config/kdmrc i /etc/X11/xdm/Xservers. Ten drugi plik zawiera wpisy takie jak:

:0 local /usr/X11R6/bin/X :0 vt07

Istotne pliki startowe to również:

Sekcja [X-*-Core] w kdmrc
Ustawienia - /etc/X11/xdm/Xsetup
Użytkownik wpisuje nazwę użytkownika i hasło
Przy starcie - /etc/X11/xdm/Xstartup - przygotowanie jako root
Sesja - /etc/X11/xdm/Xsession - uruchamia sesję jako użytkownik
= dla sesji KDE: kde, lub startkde
= Jeśli obecne ~/.xsession, lub ~/.xinitrc
Kasowanie - /etc/X11/xdm/Xreset - po zakończeniu sesji

Skrypt uruchamiający KDE: startkde

Sekwencja startowa KDE rozpoczyna się skryptem startkde. W większości wypadków skrypt ten zostaje uruchomiony z menedżera wyświetlania (kdm) po potwierdzeniu tożsamości użytkownika. W skrypcie startkde znajdują się dwie bardzo ważne linie:

LD_BIND_NOW=true kdeinit +kcminit +knotify and kwrapper
ksmserver $KDEWM

Pierwsza linia uruchamia proces nadrzędny kdeinit. Jest on używany do uruchamiania wszystkich innych procesów KDE. Można go obejrzeć w wyniku działania polecenia ps aux jako kdeinit: Running.... Argumenty po kdeinit to nazwy dodatkowych procesów do uruchomienia. + oznacza, że kdeinit ma poczekać aż proces zostanie zakończony. kdeinit uruchamia również dcopserver, klauncher i kded.

Druga z linii prosi kdeinit o wystartowanie procesu menedżera sesji ksmserver. Menedżer sesji określa czas jej życia. W momencie zakończenia tego procesu użytkownik zostaje wylogowany.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Procesy drugoplanowe
Procesy drugoplanowe

Procesy drugoplanowe

Wszystkie procesy drugoplanowe KDE są uruchamiane dla danego użytkownika - w przeciwieństwie do demonów systemowych nie są współdzielone pomiędzy użytkownikami. Oprócz tego, że są unikalne dla użytkownika, są również unikalne dla danego ekranu X-serwera. Procesami tymi są:

dcopserver

Komunikacja pulpitu

kded

Generyczny demon usług.

Uruchamia uaktualnianie bazy danych Sycoca, jeśli jest taka potrzeba

kcminit

Usługa inicjalizacji

Więcej informacji w „kcminit”.

klauncher

Uruchamianie programu (to nie jest okienko Alt+F2!)

Więcej informacji w klauncher.

knotify

Powiadamianie użytkownika.

Więcej informacji w knotify.

ksmserver

Zarządzanie sesją

Więcej informacji w „KSMServer”.

kdeinit

kdeinit jest używany do uruchomienia wszystkich innych programów KDE.kdeinit może uruchamiać normalne programy binarne, jak również wczytywalne moduły kdeinit (KLM-y). KLM-y pracują tak jak zwykłe programy binarne, ale mogą być uruchomione w bardziej efektywny sposób. KLM-y żyją w $KDEDIR/lib/kde3

Ale minusem jest to, że programy uruchomione w ten sposób pojawiają się na wyjściu programów top i ps jako kdeinit. Należy użyć top -c, lub ps aux, żeby zobaczyć właściwą nazwę programu:

%ps aux

waba     23184  0.2  2.1 23428 11124 ?        S    21:41   0:00 kdeinit: Running...
waba     23187  0.1  2.1 23200 11124 ?        S    21:41   0:00 kdeinit: dcopserver --nosid
waba     23189  0.2  2.4 25136 12496 ?        S    21:41   0:00 kdeinit: klauncher
waba     23192  0.7  2.8 25596 14772 ?        S    21:41   0:00 kdeinit: kded
waba     23203  0.8  3.4 31516 17892 ?        S    21:41   0:00 kdeinit:
knotify

kdeinit: Running... oznacza nadrzędny proces kdeinit. Inne wyświetlone procesy to programy uruchomione jako KLM-y.

Kiedy kdeinit uruchamia się po raz pierwszy, uruchamia również dcopserver, klauncher, kded, jak również jakiekolwiek dodatkowe programy określone w linii poleceń w skrypcie startkde, zwykle kcminit i knotify.

dcopserver

dcopserver to demon, który dostarcza ułatwienia dla komunikacji międzyprocesowej (DCOP) dla wszystkich programów KDE. Ułatwienia te są dostępne z powłoki poprzez narzędzie linii poleceń dcop. DCOP jest istotny dla wszystkich programów KDE.

Kilka powiązanych plików:

$HOME/.DCOPserver_$HOSTNAME_$DISPLAY

np. .DCOPserver_linux__0. Kontrolowany przez $DCOPAUTHORITY

/tmp/.ICE-unix/dcoppid-number

Np. dcop7634-1069677856. Plik, na który wskazuje powyższy plik DCOPserver.

$HOME/.ICEauthority

Informacje na temat autoryzacji kontrolowane przez $ICEAUTHORITY

kcminit

kcminit wywołuje usługi inicjalizacyjne podczas startu. Usługi inicjalizacyjne są określone w plikach .desktop programów lub usług przez linię X-KDE-Init:

[Desktop Entry]
Encoding=UTF-8
Exec=kcmshell energy
Icon=energy_star
Type=Application
X-KDE-Library=energy
X-KDE-Init=energy

Usługi inicjalizacyjne są zwykle używane dla inicjalizacji sprzętu opartej o ustawienia określone dla użytkownika.

kcminit --list może być użyty dla pokazania wszystkich usług inicjalizacyjnych, kcminit service może zostać wykorzystany do wykonania określonego serwisu. Może to być użyteczne podczas namierzania problemów ze startem.

klauncher

klauncher jest demonem odpowiedzialnym za aktywację usług w obrębie KDE. Działa w ścisłym powiązaniu z procesem nadrzędnym kdeinit, żeby wystartować nowe procesy. Programy KDE, żeby uruchomić nowe programy lub usługi, komunikują się poprzez DCOP z demonem klauncher.

Najlepiej znany dzięki komunikatowi błędu: KLauncher nie jest osiągalny z poziomu DCOP , który albo oznacza poważny problem z dcopserver, albo że klauncher uległ awarii.

klauncher może być ponownie uruchomiony przez uruchomienie kdeinit z okna konsoli. Upewnij się, że $HOME, $DISPLAY i różne $KDEDIR(S) są ustawione poprawnie, kiedy coś takiego robisz!

knotify

Podstawowym zadaniem knotify jest przekazywanie powiadomień dźwiękowych do serwera dźwięku, zapewnia on również alternatywne metody powiadomień.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

KSMServer
KSMServer

KSMServer

ksmserver jest menedżerem sesji KDE. Podczas startu menedżer sesji uruchamia programy samostartujące i przywraca programy z poprzedniej sesji. Samostartujące programy są określone przez pliki .desktop w katalogu $KDEDIR/share/autostart. Ich automatyczne wystartowanie (lub nie) może zostać określone warunkowo na podstawie wpisu konfiguracyjnego określonego przez wpis X-KDE-autostart-condition w pliku .desktop.

Na przykład plik ktip.desktop zawiera:

X-KDE-autostart-condition=ktiprc:TipOfDay:RunOnStart:true

Oznacza to, że plik konfiguracyjny ktiprc jest sprawdzany pod kątem wystąpienia wpisu RunOnStart w sekcji [TipOfDay]. W wypadku nie znalezienia takiego wpisu, zostaje przyjęta wartość wartość true (prawda), która oznacza, że ktip jest jednym z programów przeznaczonych do automatycznego uruchomienia.

Niektóre z programów uruchamianych automatycznie przez ksmserver to:

kdesktop

Pulpit KDE

Kicker

Panel KDE

ktip

Program porad dnia

kwrited

Narzędzie do otrzymywania wiadomości systemowych przesyłanych do użytkownika

Klipper

Narzędzie schowka dokujące się na panelu

kalarm

Narzędzie przypominające o nadchodzących zdarzeniach i spotkaniach

kdesktop kolejno automatycznie uruchamia programy umieszczone w $KDEHOME/Autostart. kdesktop automatycznie otworzy dowolne pliki znajdujące się w tym katalogu, włączając dokumenty, pliki binarne, lub programy w formie plików .desktop.

Menedżer sesji KDE przywraca również jedną z poprzednich sesji. Sesja zawiera zbiór programów, jak również określone dla programu dane, które odzwierciedlają stan programu występujący w momencie zapisu sesji. Sesje przechowywane są pliku konfiguracyjnym ksmserverrc, który zawiera odniesienia do informacji na temat stanu specyficznego dla programu. Stan ten jest zapisywany w $KDEHOME/share/config/session. Informacja o stanie KWin zawiera położenie okien programu wszystkich innych programów w sesji.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Zmienne środowiskowe
Zmienne środowiskowe

Zmienne środowiskowe

Kilka przykładowych zmiennych środowiskowych wykorzystywanych przez KDE:

$KDEDIR

Musi być ustawiony, jeśli nie ustawiono KDEDIRS i powinien wskazywać na katalog główny drzewa instalacyjnego KDE. Umożliwia KDE odnalezienie swoich danych, takich jak ikony, menu i biblioteki.

$KDEDIRS

Nadpisuje KDEDIR i umożliwia określenie wielu katalogów, w których KDE szuka swoich danych. Użyteczne, jeśli chce, lub musi się mieć zainstalowane niektóre programy w innym prefiksie, niż reszta KDE.

$KDEHOME

Jeśli nie ustawione, KDE używa ~/.kde jako katalogu, w którym przechowywane są prywatne dane.

$KDEROOTHOME

Jeśli nie ustawione, KDE używa ~root/.kde jako katalogu dla danych prywatnych użytkownika root. Zostało wprowadzone, żeby zabezpieczyć KDE przed przypadkowym nadpisaniem danych użytkownika z prawami roota, kiedy użytkownik uruchamia program KDE po przełączeniu się poleceniem su na użytkownika root.

$KDEWM

Jeśli zmienna środowiskowa KDEWM została ustawiona, wtedy jej wartość będzie użyta jako menedżer sesji KDE wewnątrz skryptu startkde zamiast KWin.

$KDE_LANG

Nadpisuje konfigurację językową KDE, np. KDE_LANG=fr kprogram & uruchamia program z francuskim tłumaczeniem, jeśli niezbędne pliki są zainstalowane.

$KDE_MULTIHEAD

Ustaw tą wartość na true, aby zaznaczyć, że KDE działa na komputerze wieloekranowym.

$KDE_FORK_SLAVES

(Od KDE 3.2.3) Ustaw tą zmienną, żeby utworzyć procesy podrzędne KIO bezpośrednio z procesu programu. Domyślnie procesy podrzędne KIO są uruchamiane za pomocą klauncher/kdeinit. Opcja użyteczna, jeśli proces podrzędny KIO powinien pracować w tym samym środowisku, co program. Tak może być w przypadku Clearcase.

$KDE_HOME_READONLY

Ustaw tą zmienną, aby zasygnalizować, że Twój katalog domowy został zamontowany w trybie tylko-do-odczytu.

$KDE_NO_IPV6

(Od KDE 3.2.3) - ustaw tę zmienną, żeby wyłączyć wsparcie dla IPv6 i zapytania DNS IPv6.

$KDE_IS_PRELINKED

(Od KDE 3.2) - ustaw tę zmienną, żeby zaznaczyć, że Twoje pliki binarne KDE i biblioteki są wstępnie zlinkowane. Wyłączy to używanie kdeinit.

$KDE_UTF8_FILENAMES

Jeśli ta zmienna środowiskowa jest ustawiona, KDE przyjmuje, że wszystkie nazwy plików są zakodowane w UTF-8, niezależnie od aktualnych ustawień regionalnych C.

$KDE_FULL_SESSION

(Od KDE 3.2) Automatycznie ustawiane na true przy starcie KDE, używane np. przez Konquerora w celu określenia, czy powinno się rozważyć pozostanie w pamięci podczas zamykania dla przyszłego wykorzystania. Jeśli nie ustawione, Konqueror opuści pamięć po zamknięciu (np. KDE su tak robi, jest to również przydatne przy debugowaniu).

$KDESYCOCA

Pozwala określić ścieżkę i nazwę wygenerowanego systemowego pliku konfiguracji pamięci podręcznej KDE.

$KDETMP

Pozwala określić inną, niż /tmp ścieżkę, w której KDE przechowuje swoje pliki tymczasowe.

$KDEVARTMP

Pozwala określić inną, niż /var/tmp ścieżkę, w której KDE przechowuje swoje zmieniające się pliki.

$XDG_DATA_HOME

(Od KDE 3.2) Definiuje katalog bazowy, względem którego powinny być przechowywane specyficzne dla użytkownika dane. Domyślnie to $HOME/.local/share

$XDG_DATA_DIRS

(Od KDE 3.2) Określa uporządkowany według preferencji zbiór bazowych katalogów do przeszukania plików danych w uzupełnieniu do katalogu bazowego $XDG_DATA_HOME. Domyślna wartość to /usr/local/share/:/usr/share/

KDE dodaje również położenia z $KDEDIRS i profili. Używane dla .desktop i plików menu .directory. Pliki .desktop spod $XDG_DATA_DIRS/applications. Pliki .directory spod $XDG_DATA_DIRS/desktop-directories

$XDG_CONFIG_HOME

(KDE 3.2) - Definiuje katalog bazowy, względem którego powinny być przechowywane określone dla użytkownika pliki konfiguracyjne. Domyślna wartość to $HOME/.config.

$XDG_CONFIG_DIRS

(KDE 3.2) Określa uporządkowany według preferencji zbiór bazowych katalogów do przeszukania plików konfiguracyjnych w uzupełnieniu do katalogu bazowego $XDG_CONFIG_HOME. Domyślna wartość to /etc/xdg. KDE dodaje również położenia z $KDEDIRS i profili. Używane dla opisów .menu w $XDG_CONFIG_DIRS/menus.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Tajemnica kdeinit
Tajemnica kdeinit

Tajemnica kdeinit

kdeinit jest używany do uruchomienia wszystkich innych programów KDE.kdeinit może uruchamiać normalne programy binarne, jak również ładowalne moduły kdeinit (KLM-y). KLM-y pracują tak jak zwykłe programy binarne, ale mogą być uruchomione w bardziej efektywny sposób. KLM-y znajdują się w katalogu $KDEDIR/lib/kde3

Ale minusem jest to, że programy uruchomione w ten sposób pojawiają się na wyjściu programów top i ps jako kdeinit. Należy użyć top -c, lub ps aux, żeby zobaczyć właściwą nazwę programu:

% ps aux | grep bastian

bastian  26061  0.0  2.2 24284 11492 ?       S    21:27   0:00 kdeinit: Running...
bastian  26064  0.0  2.2 24036 11524 ?       S    21:27   0:00 kdeinit: dcopserver
bastian  26066  0.1  2.5 26056 12988 ?       S    21:27   0:00 kdeinit: klauncher
bastian  26069  0.4  3.2 27356 16744 ?       S    21:27   0:00 kdeinit: kded
bastian  26161  0.2  2.7 25344 14096 ?       S    21:27   0:00 kdeinit: ksmserver
bastian  26179  1.1  3.4 29716 17812 ?       S    21:27   0:00 kdeinit: kicker
bastian  26192  0.4  3.0 26776 15452 ?       S    21:27   0:00 kdeinit: klipper
bastian  26195  1.0  3.5 29200 18368 ?       S    21:27   0:00 kdeinit: kdesktop

Jak być może już wiesz, ma to inny efekt uboczny w postaci trudności w zabiciu procesu sprawiającego kłopoty:

% killall kdesktop
kdesktop: no process killed

Może najść Cię pokusa użycia polecenia killall kdeinit, ale zabicie wszystkich procesów kdeinit spowoduje zamknięcie całego KDE. Czyli - totalna zagłada!

Są na to dwa proste sposoby:

% kdekillall kdesktop
lub stare dobre
% kill 26195

kdekillall jest częścią pakietu KDE SDK.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 26. Dostrajanie KDE
Dostrajanie KDE

Rozdział 26. Dostrajanie KDE

Ikony pulpitu

KDE używa licznych typów ikon:

  • Dokumenty

  • Odnośniki do stron www (z użyciem pliku .desktop)

  • Odnośniki do programów (z użyciem pliku .desktop)

  • Urządzenia - dyski, partycje i peryferia:

    • Kategorycznie z użyciem pliku .desktop

    • Automatycznie przez io-slave dla devices://

  • Specyficzne dla dystrybutora (np. Mój komputer w SuSE®)

Strony www

Odnośniki do stron www przy użyciu pliku .desktop: Utwórz nowe->Plik->Skrót do adresu (URL). Zmień ikonkę przy pomocy okienka Właściwości. Wynikowy plik.desktop:

[Desktop Entry]
Encoding=UTF-8
Icon=/opt/kde3/share/apps/kdesktop/pics/ksslogo.png
Type=Link
URL=http://www.kde.org/

Programy

Dowiązania do programów przy użyciu pliku .desktop: Utwórz nowe->Plik->Skrót do programu. Samemu trzeba określić szczegóły. Przeciągnij z menu KDE: Skopiuj, lub utwórz dowiązanie, o wiele prostsze

[Desktop Entry]1
Encoding=UTF-8
GenericName=IRC Client2
GenericName[af]=Irc Kliët
GenericName[de]=IRC Programm
...
GenericName[zu]=Umthengi we IRC3
SwallowExec=4
Name=KSirc
Name[af]=Ksirc
Name[de]=KSirc
...
1

Do wielokrotnego wykorzystania

2

Przetłumaczony ogólny opis, nie używany na pulpicie

3

Odziedziczone, można usunąć

4

Przetłumaczona nazwa, taka, jaka pojawi się na pulpicie

Ikony na pulpicie

...
Name[zu]=Ksirc
MimeType=1
Exec=ksirc %i %m2
Icon=ksirc3
TerminalOptions=4
Path=5
Type=Application6
Terminal=07
X-KDE-StartupNotify=true8
X-DCOP-ServiceType=Multi9
Categories=Qt;KDE;Network10
1

Wspierane typy MIME, nie używane na pulpicie

2

Linia komend do wykonania

3

Ikona, z motywu, lub pełna ścieżka

4

Używane tylko wtedy, gdy potrzebny jest terminal

5

Katalog roboczy dla polecenia

6

Więcej dla wielokrotnego wykorzystania

7

Użyj, gdy potrzebujesz terminala, program działa w trybie tekstowym

8

Pokaż skaczący kursor, wyłącz, gdy nie działa.

9

Program uruchomił się poprawnie? Usuń, jeśli to nie działa

10

Kategorie menu KDE, nie używane na pulpicie

Opcja Exec w plikach .desktop

Po samym poleceniu może występować wiele miejsc, które zostaną zastąpione właściwymi wartościami, kiedy właściwy program jest uruchamiany:

%f

Pojedyncza nazwa pliku; używana podczas upuszczania pliku na ikonę, lub z powiązaniami pliku.

%F

Lista plików; do użycia przy programach, które mogą naraz otwierać wiele plików.

%u

Pojedynczy URL: jeśli program może sam obsłużyć URL-e, np. FTP, lub HTTP, w przeciwnym wypadku KDE.

%U

Lista URL-i; ściągnie najpierw plik, a do programu przekaże jego lokalną kopię(!!!)

%d

Katalog pliku do otwarcia; użyteczne, gdy program potrzebuje mieć plik w bieżącym katalogu roboczym.

%D

Lista katalogów, niezbyt praktyczna.

%i

Ikona; opcja --icon; program KDE użyje ikony z linii Icon= w pasku zadań.

%m

Mini-ikona - odziedziczone.

%c

Nagłówek; opcja --caption; program użyje nazwy z linii Name= na pasku zadań.

Przykłady:

Exec linia: ksirc %i
Polecenie wykonano: ksirc --icon ksirc
Exec linia: cd %d; kedit $(basename %f)
Polecenie wykonano: cd /tmp; kedit file.txt

Urządzenia

Dowiązania do urządzeń z wykorzystaniem pliku .desktop: Utwórz nowe -> Urządzenie

Gdzie definiować

Istnieje wiele miejsc do zdefiniowania ikon pulpitu:

  • ~/Desktop: kopiowany z /etc/skel/Desktop

  • $KDEDIR/apps/kdesktop/Desktop (łączone)

  • $KDEDIR/apps/kdesktop/DesktopLinks (kopiowany)

  • Ikony urządzenia (dynamicznie łączone)

  • Specyficzne dla dystrybucji SUSE Linux kopiuje pewne ikony w motywie startkde. z /opt/kde3/share/config/SuSE/default/

Menu KDE
Menu KDE

Menu KDE

Jak to działa

W KDE 3.2 zostaje zaprezentowany wspólny format menu: http://freedesktop.org/Standards/menu-spec/

Przed KDE 3.2:

  • Struktura katalogów pod share/applnk

  • Struktura katalogów reprezentuje strukturę menu

  • Każdy plik .desktop reprezentuje pojedynczy program

Przearanżowanie struktury w KDE 3.2 okazało się trudne, więc nowy format menu:

  • Określa strukturę w pojedynczym pliku .menu

  • Bazuje na kategoriach

  • jest współdzielone pomiędzy GNOME i KDE

  • Wspiera również style menu applnk

Przykład z applications.menu:


        <Menu>
            <Name>Office</Name>
            <Directory>suse-office.directory</Directory>
            <Include>
                <Filename>Acrobat Reader.desktop</Filename>
                <Filename>kde-kpresenter.desktop</Filename>
                <Filename>kde-kword.desktop</Filename>
            </Include>
        <Menu>

Wpis menu z 3 programami:

  • /usr/share/applications/Acrobat Reader.desktop

  • /opt/kde3/share/applications/kde/kpresenter.desktop

  • /opt/kde3/share/applications/kde/kword.desktop

Gdzie przechowywane?

Pliki .menu opisujące strukturę menu. Pliki te są przechowywane w $KDEDIR/etc/xdg/menus i /etc/xdg/menus. One przechowują systemową strukturę menu i są kontrolowane przez $XDG_CONFIG_DIRS. $HOME/.config/menus przechowuje zmiany użytkownika w stosunku do struktury menu i jest kontrolowany przez $XDG_CONFIG_HOME. Aby uzyskać więcej informacji, zerknij do http://www.freedesktop.org/Standards/basedir-spec.

Pliki .desktop opisują programy i są umieszczone w: $KDEDIR/share/applications, /usr/share/applications i /usr/local/share/applications. Są one plikami systemowymi programów .desktop, które są kontrolowane przez$XDG_DATA_DIRS.

$HOME/.local/applications zawiera specyficzne dla użytkownika pliki .desktop i zmiany. Jest kontrolowane przez $XDG_DATA_HOME. Aby uzyskać więcej informacji zobacz http://www.freedesktop.org/Standards/basedir-spec

Pliki .directory opisujące podmenu znajdują się w: $KDEDIR/share/desktop-directories, /usr/share/desktop-directories i /usr/local/share/desktop-directories. Są one systemowymi plikami menu .directory, kontrolowanymi przez $XDG_DATA_DIRS. Zmiany specyficzne dla użytkownika znajdują się w $HOME/.local/desktop-directories. Są one kontrolowane przez $XDG_DATA_HOME. Aby uzyskać więcej informacji, obejrzyj http://www.freedesktop.org/Standards/basedir-spec

Przykład z applications.menu:


             <Menu>
                        <Name>Art</Name>
                        <Directory>suse-edutainment-art.directory</Directory>
                        <Include>
                                <Category>X-SuSE-Art</Category>
                        </Include>
                </Menu>

Art to wewnętrzna nazwa tego menu. suse-edutainment-art.directory określa nazwę i ikonę dla tego menu, a menu dołącza wszystkie programy posiadające w liście kategorii wyszczególnione X-SuSE-Art, np.:

Categories=Qt;KDE;Education;X-SuSE-Art

suse-edutainment-art.directory określa nazwę i ikonę dla tego menu:

[Desktop Entry]
Name=Art and Culture
Icon=kcmsystem

Częste pułapki

Programy nie znajdujące się w menu nie występują w odniesieniu do innych programów, lub powiązań typów plików: jeśli usuniesz program z menu, KDE przyjmuje, że nie chcesz go używać.

Kiedy programy w menu staną się niepożądane, umieść je albo w menu .hidden, albo w dedykowanym menu z

NoDisplay=true
w pliku .directory

Istotne menu

$KDEDIR/etc/xdg/menus/applications-merged/ zawiera kde-essential.menu który dołącza niektóre istotne menu, które normalnie nie są pokazywane w samym menu KDE:

  • Centrum sterowania ma ukryte menu Ustawienia, którego zawartość jest definiowana przez kde-settings.menu, a ikona i nazwa są zdefiniowane przez kde-settings.directory.

  • Centrum informacji ma ukryte menu Informacje, którego zawartość jest definiowana przez kde-information.menu, a ikona i nazwa są zdefiniowane przez kde-information.directory.

  • Wygaszacze ekranu zawierają ukryte menu System/Wygaszacze ekranu, którego składniki są definiowane przez kde-screensavers.menu, a ikona i nazwa przez kde-system-screensavers.directory. $KDEDIR/share/desktop-directories/kde-system-screensavers.directory zawiera:

    NoDisplay=true
    

Menu w starym stylu

KDE ciągle wspiera menu w starym stylu, które określone są przez strukturę katalogów w $KDEDIR/share/applnk (systemowe) i $HOME/.kde/share/applnk (specyficzne dla użytkownika). Obserwuje się to dopóki plik .desktop nie zawiera linii Categories=. W takim wypadku kategorie określają położenie menu.

KSycoca

KSycoca przechowuje w pamięci podręcznej strukturę menu i informacje na temat wszystkich dostępnych programów. Można przebudować jego bazę za pomocą kbuildsycoca. Zbudowana baza jest umieszczona w /var/tmp/kdecache-${USER}/ksycoca. Jest automatycznie aktualizowana przez KDED, sprawdzana podczas logowania KDE, a KDED obserwuje zmiany między zalogowaniem, a wylogowaniem.

Aby wyłączyć obserwowanie zmian (gdyż może to obniżać wydajność przy pracy z NFS), dodaj do kdedrc:

[General]
CheckSycoca=false

Aby wymusić ponowne utworzenie bazy, uruchom touch $KDEDIR/share/services/update_ksycoca.

KMenuEdit

KMenuEdit został przystosowany do modyfikacji ustawień dla pojedynczego użytkownika. Zmiany w strukturze menu są zapisywane do ~/.config/menus/applications-kmenuedit.menu, zmiany odnośnie programów do ~/.local/share/applications/, a zmiany w podmenu (ikona, nazwa) do ~/.local/share/desktop-directories/. Narzędzie administracji KIOSK używa KMenuEdit i kopiuje powyższe zmiany do lokacji związanych z profilem, lub ogólnosystemowych.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Panel KDE
Panel KDE

Panel KDE

Panel KDE jest również znany jako Kicker. Jego cechą jest modularność, a składa się on z następujących komponentów:

  • Applety

  • Przyciski programów

  • Specjalne przyciski

Domyślnie panel zawiera następujące applety:

  • Przełącznik i przeglądarka pulpitów - pokazuje wirtualne pulpity

  • Pasek zadań

  • Tacka systemowa

  • Zegar

i następujące przyciski specjalne:
  • Menu KDE

  • Przycisk pulpitu

Różne przyciski programów są również dodawane, o ile jest wolna przestrzeń:

  • Katalog domowy

  • Przeglądarka WWW

  • Przycisk KMail



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Powiązania plików
Powiązania plików

Powiązania plików

Powiązania plików kojarzą typ pliku z programem, lub programami. Typ pliku zostaje ustanowiony przez określenie jego typu MIME. Typy MIME rozpoznawane przez KDE przechowywane są w $KDEDIR/share/mimelnk, a plik każdego programu .desktop zawiera listę typów MIME obsługiwanych przez ten program.

kview.desktop:

MimeType=image/gif;image/x-xpm;image/x-xbm;image/jpeg;
image/x-bmp;image/png;image/x-ico;image/x-portable-bitmap;
image/x-portable-pixmap;image/x-portable-greymap;
image/tiff;image/jp2

kuickshow.desktop:

MimeType=image/gif;image/x-xpm;image/x-xbm;image/jpeg;
image/png;image/tiff;image/x-bmp;image/x-psd;image/x-eim;
image/x-portable-bitmap;image/x-portable-pixmap;
image/x-portable-greymap

Obie mogą otwierać image/gif. Która z nich zostanie użyta do otwarcia pliku .gif?

Program o wyższym pierwszeństwie! kview.desktop zawiera

InitialPreference=3
, podczas gdy kuickshow.desktop zawiera
InitialPreference=6
. Dlatego KuickShow zostanie użyty do otwarcia plików .gif.

Jak można domyślnym zrobić KView?

Użytkownik może zmienić powiązania plików w Centrum sterowania KDE. Zmiany te są przechowywane w $HOME/.kde/share/config/profilerc. Aby użyć tych samych ustawień dla wielu użytkowników, należy je przechować w katalogu profilu użytkownika, lub globalnym katalogu konfiguracyjnym KDE w celu użycia jako domyślnych dla wielu użytkowników.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 27. Blokowanie KDE
Blokowanie KDE

Rozdział 27. Blokowanie KDE

Niezmienne opcje konfiguracyjne
Niezmienne opcje konfiguracyjne

Niezmienne opcje konfiguracyjne

Blokowanie KDE

Opcje niezmienne pozwalają administratorowi systemu na dostarczenie opcji domyślnych, które nie mogą być zmieniane przez użytkownika.

Istniejące wcześniej opcje konfiguracyjne użytkownika będą ignorowane od momentu uczynienia opcji konfiguracyjnej niezmienną.

Opcje mogą być kontrolowane w ramach pojedynczego wpisu, w ramach grupy, lub plik po pliku.

Kiedy plik, lub grupa są niezmienne, wszystkie opcje konfiguracyjne, które do nich należą, są niezmienne, nawet te, dla których administrator systemu nie dostarczył wartości domyślnych.

Notatka

Wsparcie ze strony programu dla niezmiennych opcji może się wahać od programu do programu. Jakkolwiek użytkownik nie będzie w stanie dokonać permanentnych zmian w niezmiennych opcjach konfiguracyjnych, ciągle może mieć zaprezentowany interfejs użytkownika do zrobienia takiej zmiany.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Ograniczenia akcji
Ograniczenia akcji

Ograniczenia akcji

Programy KDE są zbudowane wokół pojęcia akcji. Akcje mogą być aktywowane w różnoraki sposób, typowo przez pasek menu, jeden z pasków narzędzi albo skrót klawiszowy. Zapisz dokument jest przykładem akcji. Jeśli znasz wewnętrzną nazwę akcji, jest możliwe jej ograniczenie. Kiedy akcja jest ograniczona, nie pojawia się w pasku menu, lub pasku narzędziowym. Wewnętrzną nazwą dla Zapisz dokument jest action/file_save. Struktura blokowania zapewnia również zestaw bardziej abstrakcyjnych ograniczeń, które mogą zostać użyte do wyłączenia funkcjonalności nie pokrytej przez pojedynczą akcję. Przykładem może być ograniczenie shell_access, które wyłącza całą funkcjonalność, która mogłaby udostępnić użytkownikowi powłokę UNIX®-ową.

Przykład 27.1. Ograniczenie dostępu do powłok

Aby uniemożliwić dostęp użytkownika do powłoki poleceń można uniemożliwić akcję shell_access dodając do kdeglobals:

[KDE Action Restrictions]
shell_access=false

Ponieważ ma to wpływ na menu KDE i dostępne programy, trzeba wymusić aktualizację bazy sycoca:

touch $KDEDIR/share/services/update_ksycoca

Teraz ponownie zaloguj się do KDE i sprawdź następujące rzeczy:

  • Menu K

  • W Konquerorze Narzędzia->Otwórz terminal

  • Alt+F2 wykonaj polecenie

Pełną dokumentację na temat dostępnych akcji można znaleźć na http://www.kde.org/areas/sysadmin/.

Kilka bardziej interesujących akcji wypisano poniżej:

action/options_configure

Opcja Konfiguruj z menu Ustawienia

action/help_report_bug

Opcja Raport o błędzie z menu Pomoc.

action/kdesktop_rmb

Menu prawego przycisku myszy na pulpicie.

action/kicker_rmb

Menu prawego przycisku myszy na panelu.

user/root

Ukryj wszystkie akcje, lub programy, które wymagają praw użytkownika root.

shell_access

Ukrywa wszystkie akcje, lub programy, które udostępniają powłokę.

print/system

Wyłącza opcję wybierania systemu drukowania (silnik).

lock_screen

Czy użytkownik będzie mógł zablokować ekran

start_new_session

Czy użytkownik może uruchomić drugą sesję X (zobacz również kdm)

opengl_screensavers

Czy można używać wygaszaczy ekranu OpenGL.

manipulatescreen_screensavers

Zezwól na wygaszacze ekranu, które nie ukrywają całego ekranu



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Restrykcje URL
Restrykcje URL

Restrykcje URL

Istnieją trzy typy ograniczeń, które można zastosować w stosunku do URL-i:

list

Do kontroli, czy wyświetlanie spisu zawartości katalogu jest dozwolone.

open

Do kontroli, czy pewne URL-e mogą być otwierane

Redirect

Do kontroli, czy jeden URL może otworzyć inny URL - automatycznie, lub poprzez odnośnik.

Reguły sprawdzane są w kolejności ich zdefiniowania. Ostatnia reguła, którą można zastosować w stosunku do URL-a, określa, czy można uzyskać do niego dostęp.

Następujące reguły wyłączają otwieranie URL-i http i https poza domeną .ourcompany.com:

[KDE URL Restrictions]
rule_count=2
rule_1=open,,,,http,,,false
rule_2=open,,,,http,*.ourcompany.com,,true
1

Pierwsze cztery przecinki pozwalają ominąć kryteria wyboru w stosunku do początkowego URL-a. Ta część potrzebna jest tylko w wypadku reguł przekierowania.

2

rule_1 zabrania otwierania jakiegokolwiek URL-a http, lub https

3

rule_2 pozwala na otwarcie dowolnego URL-a http, lub https w domenie .ourcompany.com. Zauważ, że znak zastępczy * może zostać użyty na początku nazwy domeny.

Następujące reguły powodują, że użytkownik nie może już przeglądać katalogów na lokalnym systemie plików, położonych poza jego katalogiem $HOME:

[KDE URL Restrictions]
rule_count=2
rule_1=list,,,,file,,,false
rule_2=list,,,,file,,$HOME,true
1

rule_1 zabrania wyświetlania zawartości jakiegokolwiek katalogu lokalnego

2

rule_2 pozwala na wyświetlanie zawartości katalogów znajdujących się pod katalogiem $HOME.

$HOME i $TMP są specjalnymi wartościami określającymi katalog domowy użytkownika i tymczasowy katalog użytkownika w KDE, np. /tmp/kde-bastian

Następujące reguły powodują, że użytkownik nie może już otwierać plików na lokalnym systemie plików, położonych poza jego katalogiem $HOME:

[KDE URL Restrictions]
rule_count=3
rule_1=open,,,,file,,,false
rule_2=open,,,,file,,$HOME,true
rule_3=open,,,,file,,$TMP,true
1

rule_1 zabrania otwierania lokalnych plików w ogóle

2

rule_2 pozwala na otwieranie lokalnych plików znajdujących się pod własnym katalogiem $HOME użytkownika.

3

rule_3 pozwala na otwieranie plików w tymczasowym katalogu użytkownika w KDE. Niektóre programy KDE tego wymagają, na przykład te, które wpierw ściągają plik, lub dokument do katalogu tymczasowego, a potem otwierają go w programie.

Opcja przekierowania ma wpływ na to, czy dokumenty z określonej lokalizacji mogą odnosić się (automatycznie, lub przez odnośnik) do pewnej innej lokalizacji. Zestaw domyślnych reguł jest obecny jako ogólny wyznacznik bezpieczeństwa. Na przykład dokumenty zlokalizowane na Internecie nie mogą odwoływać się do dokumentów przechowywanych lokalnie.

Na przykład, jeśli chcemy dać serwerowi intranetowemu www.mycompany.com możliwość odnoszenia się do lokalnych plików, możemy dodać następującą regułę:

[KDE URL Restrictions]
rule_count=1
rule_1=redirect,http,www.mycompany.com,,file,,,true

Zamiast wypisywania protokołów po nazwie, jest możliwość określenia całej grupy protokołów. Zdefiniowane zostały w tym celu następujące grupy:

:local

Protokoły, które korzystają z przechowywanej lokalnie informacji, przykłady to: file:/, man:/, fonts:/, floppy:/

:internet

Często wykorzystywane protokoły internetowe, takie jak http i ftp

Informacja na temat protokołów jest przechowywana w plikach *.protocol umieszczonych w $KDEDIR/share/services.

Wpis Class= określa grupę, której częścią jest protokół: grep Class= $KDEDIR/share/services/*.protocol

Ogólne reguły:

  • Protokoły :local mogą odwoływać się do każdego innego protokołu

  • Zawsze można się odwołać do protokołu :internet

  • Nie wszystkie protokoły są częścią grupy, na przykład fish:/.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Moduły konfiguracyjne
Moduły konfiguracyjne

Moduły konfiguracyjne

KDE posiada moduły konfiguracyjne do konfigurowania różnych aspektów swojego środowiska. Moduły konfiguracyjne występują w Centrum sterowania, w oknie dialogowym konfiguracji programu, albo w obydwu powyższych miejscach.

Moduł konfigurujący serwer pośredniczący (proxy) jest obecny w Centrum sterowania, ale również jako część okna dialogowego Konfiguruj konquerora w Konquerorze

Indywidualne moduły konfiguracyjne mogą być uruchomione przy pomocy kcmshell module

Aby uruchomić moduł konfiguracyjny serwera pośredniczącego (proxy) użyj:

  • kcmshell kde-proxy.desktop

  • kcmshell proxy

Notatka

Nie wszystkie programy używają modułów konfiguracyjnych, często okno dialogowe konfiguracji jest integralną częścią samego programu.

Wszystkie moduły konfiguracyjne są, ściśle rzecz biorąc, częścią menu KDE.

  • Moduły widoczne w Centrum sterowania zwykle mają plik .desktop w $KDEDIR/share/applications/kde i są posortowane po ukrytym menu Settings-Modules przez kde-settings.menu, dołączony z kde-essential.menu

    kbuildsycoca --menutest 2> /dev/null | grep Settings-Modules
  • Moduły specyficzne dla programów zwykle mają plik .desktop pod $KDEDIR/share/applnk/.hidden, który odpowiada ukrytemu menu .hidden, dołączonemu jako rezultat <KDELegacyDirs/>

    kbuildsycoca --menutest 2> /dev/null | grep .hidden
  • W KDE 3.3. istnieje możliwość edycji Centrum sterowania przy pomocy kcontroledit. kcontroledit działa po prostu jak kmenuedit, zmiany tylko dla aktualnego użytkownika. Użyj kiosktool, żeby dokonać zmian dla wszystkich użytkowników.

Indywidualne moduły konfiguracyjne mogą zostać wyłączone przez dodanie do kdeglobals:

[KDE Control Module Restrictions]
module-id=false

Na przykład żeby wyłączyć moduł serwera pośredniczącego użyj

[KDE Control Module Restrictions]
kde-proxy.desktop=false

Sprawdź w Centrum sterowania i oknie dialogowym Konfiguruj konqueror, czy konfiguracja serwera pośredniczącego jest tam ciągle obecna.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 28. Leniwa administracja
Leniwa administracja

Rozdział 28. Leniwa administracja

Współdzielenie zdalnego pulpitu

Zdalne współdzielenie pulpitu pozwala zdalnym użytkownikom oglądać, i opcjonalnie kontrolować pulpit aktualnego użytkownika. Zdalny użytkownik musi przysłać zaproszenie i jest możliwe stałego zaproszenia zabezpieczonego hasłem. Jest to doskonałe rozwiązanie dla zespołów wsparcia technicznego i administratorów, aby mogli dostać się do pulpitów użytkowników w celu rozwiązania problemu lub przeprowadzenia użytkownika przez jakąś procedurę.

Zdalne współdzielenie pulpitu używa dwóch programów: Desktop Sharing ( serwera VNC dla KDE) i Remote Desktop Connection (klienta VNC dla KDE)

Desktop Sharing może być używane przez każdego użytkownika do tworzenia i zarządzania zaproszeniami. Utworzenie zaproszenia powoduje utworzenie jednorazowego hasła, które umożliwia odbiorcy połączenie z Twoim pulpitem. Domyślnie jest ono ważne tylko na jedno pomyślnie rozpoczęte połączenie i wygasa po jednej godzinie.

Nadchodzące połączenia są obsługiwane przez moduł kinetd w kded. Możesz użyć polecenia dcop kded kinetd services, aby zobaczyć czy jest uruchomiony. Desktop Sharing domyślnie oczekuje na połączenia na porcie 5900. Kiedy nadejdzie połączenie, pojawi się okienko dialogowe z prośbą o zgodę aktualnego użytkownika.

KDE Zrób To Sam - Budowanie własnych narzędzi
KDE Zrób To Sam - Budowanie własnych narzędzi

KDE Zrób To Sam - Budowanie własnych narzędzi

DCOP

Protokół komunikacji pulpitu (Desktop COmmunication Protocol, DCOP), to prosty sposób komunikacji międzyprocesowej. DCOP pozwala użytkownikowi komunikować się z aktualnie uruchomionymi programami. KDE udostępnia dwa programy pozwalające używać bezpośrednio DCOP: dcop - program uruchamiany z linii poleceń oraz kdcop, program z graficznym interfejsem użytkownika.

Kilka uwag na temat używania dcop:

  • dcop [options] [application [object [function [arg1] [arg2] ... ] ] ]

  • Programy, które mogą otwierać na raz więcej, niż jedno okno, będą wypisane jako <program>-PID

  • Wszystkie argumenty są wrażliwe na wielkość znaków. setFullScreen i setfullscreen to dwie różne funkcje.

  • Element wyrażenia regularnego * może zostać użyty w programach i argumentach obiektowych.

    % dcop kon*
    konqueror-16006
    konsole-8954
    

Poniżej kilka przykładowych komend i ich rezultatów działania:

% dcop konsole*
konsole-8954

Jeden z programów Konsole działa z numerem PID równym 8954.

% dcop konsole-8954
KBookmarkManager-.../share/apps/kfile/bookmarks.xml
KBookmarkManager-.../share/apps/konqueror/bookmarks.xml
KBookmarkNotifier
KDebug
MainApplication-Interface
konsole (default)
konsole-mainwindow#1
ksycoca
session-1
session-2
session-3
session-4

Można tu zobaczyć cztery działające sesje.

% dcop konsole-8954 konsole
QCStringList interfaces()
QCStringList functions()
int sessionCount()
QString currentSession()
QString newSession()
QString newSession(QString type)
QString sessionId(int position)
void activateSession(QString sessionId)
void nextSession()
void prevSession()
void moveSessionLeft()
void moveSessionRight()
bool fullScreen()
void setFullScreen(bool on)
ASYNC reparseConfiguration()

Oto opcje dla głównego programu Konsole.

% dcop konsole-8954 session-1
QCStringList interfaces()
QCStringList functions()
bool closeSession()
bool sendSignal(int signal)
void clearHistory()
void renameSession(QString name)
QString sessionName()
int sessionPID()
QString schema()
void setSchema(QString schema)
QString encoding()
void setEncoding(QString encoding)
QString keytab()
void setKeytab(QString keyboard)
QSize size()
void setSize(QSize size)

Oto opcje dla pierwszej sesji, session-1.

% dcop konsole-8954 konsole setFullScreen true

To ustawia Konsole na pełny ekran.

Kiedy istnieje więcej, niż jeden program/obiekt, które powinno zostać użyte? To z odniesienia?

% echo $KONSOLE_DCOP
DCOPRef(konsole-7547,konsole)

% dcop $KONSOLE_DCOP newSession
session-6

% dcopstart konsole
konsole-9058


#!/bin/sh
konsole=$(dcopstart konsole-script)
session=$(dcop $konsole konsole currentSession)
dcop $konsole $session renameSession Local

session=$(dcop $konsole konsole newSession)
dcop $konsole $session renameSession Remote

session=$(dcop $konsole konsole newSession)
dcop $konsole $session renameSession Code
dcop $konsole $session sendSession 'cd /my/work/directory'

KDialog

KDE Zrób To Sam - Tworzenie własnych narzędzi

Można używać okien dialogowych KDE z wnętrza własnych skryptów, aby połączyć moc skryptów powłoki UNIX® z łatwością użycia KDE.

kdialog --msgbox 'Masz nową pocztę!'
kdialog --title 'Nowa poczta' --msgbox 'Masz nową pocztę!'

Część KDialog może zostać zastąpiona przy użyciu opcji --caption

kdialog --title 'Nowa poczta' --msgbox 'Masz nową pocztę!' --dontagain myfile:mykey

Zapisuje w $KDEHOME/share/config/myfile, czy pokazać ponownie (zapisując do wymienionego pliku następujące linie):

[Notification Messages]
mykey=false

Zamiast --msgbox można również użyć --sorry i --error, w odpowiednim kontekście. Na przykład można użyć kdialog --sorry 'Sieć docelowa jest nieosiągalna', lub kdialog --error 'Nie da się otworzyć skrzynki pocztowej'.

Można również stworzyć okienka wiadomości, które akceptują odpowiedź tak, lub nie.

kdialog --yesno 'Czy chcesz połączyć się
z internetem?' echo $?
Wartości zwracaneZnaczenie
0Tak, OK, Dalej
1Nie
2Anuluj

Nie zapomnij zachować wyniku w zmiennej. Jeśli nie zostanie użyte bezpośrednio, następne polecenie ustawi nową wartość $?. Można tutaj również użyć opcji --dontagain, spowoduje ona zapamiętanie wyboru użytkownika i zwrócenie tej wartości następnym razem bez pokazywania okienka dialogowego.

Dalsze możliwości to:

--warningyesno

tak jak --yesno, ale z inną ikoną

--warningcontinuecancel

Z przyciskami Dalej i Anuluj.

--warningyesnocancel

Z przyciskami Tak, Nie i Anuluj. Na przykład:

kdialog --warningyesnocancel 'Czy chcesz
zapisać zmiany?'
kdialog --inputbox "Wpisz swoje imię:" "YourName"

Rezultat jest wypisywany na standardowe wyjście, aby umieścić go w zmiennej można użyć name=$(kdialog --inputbox "Wpisz swoje imię:" "YourName"). Ostatni argument nie jest obowiązkowy, używa się go do wstępnego wypełnienia pola.

password=$(kdialog --password "Wpisz hasło:")

Opcja --dontagain nie działa z --inputbox, ani --password

Istnieją dwa dialogi, które pozwalają użytkownikowi dokonać wyboru na podstawie listy:

--menu

Pozwala użytkownikowi wybrać z listy pojedynczą wartość.

--checklist

Pozwala użytkownikowi wybrać jedną, lub więcej wartości z listy.

city=$(kdialog --menu "Wybierz miasto" a Londyn b Madryt c Paryż d Berlin)

$city zwróci a, b, c lub d.

city=$(kdialog --checklist "Wybierz miasta" a Londyn off b Madryt on c Paryż on d Berlin off)

Madryt i Paryż będą wstępnie zaznaczone. Rezultatem przy ich zostawieniu będzie "b" "c".

Kiedy dodasz opcję --separate-output, spowoduje to umieszczenie b i c w osobnych liniach, ułatwiając przetworzenie wyniku.

file=$(kdialog --getopenfilename $HOME)
file=$(kdialog --getopenfilename $HOME "*.png *.jpg|Image Files")
file=$(kdialog --getsavefilename $HOME/SaveMe.png)
file=$(kdialog --getexistingdirectory $HOME)


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 29. Współdzielenie danych z Kontact poprzez IMAP
Współdzielenie danych z Kontact poprzez IMAP

Rozdział 29. Współdzielenie danych z Kontact poprzez IMAP

Marco Menardi

Polskie tłumaczenie: Adrian Brosz

Wprowadzenie

Przez długi okres czasu poszukiwałem dla mojego małego biura PIM (organizatora), który pozwoliłby mi udostępniać dane, tak aby moja sekretarka mogła współdzielić ze mną kontakty, przypomnienia i tak dalej. Będąc użytkownikiem KDE słyszałem o projekcie Kroupware i oczekiwałem na jego ukończenie. Jednak, kiedy zobaczyłem stopień skomplikowania architektury i ustawień programu Kolab server 1.0 (część serwerowa projektu), dałem sobie spokój, oczekując jednocześnie na łatwiejszy w instalacji Kolab 2.0. W każdym razie Kolab był zdecydowanie zbyt obszerny dla moich potrzeb. Na szczęście w Wiki KDE znalazłem kawałek rozmowy z IRC gdzie dyskutowane było udostępnianie danych bez infrastruktury projektu Kolab....mmm, to brzmi interesujaco!

Dla małych biur i potrzeb, możesz używać Kontact w celu współdzielenia danych bez konieczności instalowania serweraKolab lub innego systemu pracy grupowej. Wystarczy tylko serwer IMAP, dający się bardzo łatwo skonfigurować.

W moim scenariuszu występuje serwer działający na Debianie z gałęzi unstable i KDE 3.4. Mam dostęp spod windows do programu Kontact i pozostałych bajecznych programów GNU/Linux przy użyciu Cygwin/X, w oczekiwaniu aż emulator Wine będzie potrafił uruchamiać najnowsze programy Windows, których potrzebuję, a nie są pod GNU/Linux dostępne. Chcę współdzielić kontakty, zdarzenia, zadania i notatki z moją sekretarką.

Co to jest IMAP
Co to jest IMAP

Co to jest IMAP

Definicja pochodzi z ComputerUser.com High-Tech Dictionary:

Internet Message Access Protocol. Protokół pozwalający użytkownikowi wykonywać pewne funkcje dotyczące poczty elektronicznej na zdalnym serwerze, zamiast na komputerze lokalnym. Poprzez IMAP użytkownik może tworzyć, usuwać lub zmieniać nazwy skrzynek pocztowych, pobierać nowe wiadomości, usuwać wiadomości, oraz wykonywać operację wyszukiwania. Dla wysyłania poczty niezbędny jest oddzielny protokół. Skrót IMAP rozwijany jest też jako Internet Mail Access Protocol.

Może więc być on uważany za miejsce przechowywania danych. Aby go użyć, potrzebujesz serwer IMAP, jak na przykład Cyrus, Courier lub UW.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Kolab czy IMAP?
Kolab czy IMAP?

Kolab czy IMAP?

Kolab udostępnia możliwość współdzielenia danych pomiędzy różnych klientów. Pozwala on Twojej sekretarce na używanie programu Outlook podczas gdy Ty używasz Kontact, na przykład.

Dostajesz interfejs konfiguracyjny, obsługujący zarządzanie użytkownikami, konfigurację konta poczty elektronicznej, scentralizowane dane konfiguracyjne LDAP, serwer książki adresowej, filtry antyspamowe i antywirusowe,skrypty wakacyjne, obsługa list wolny-zajęty, obsługa zasobów (pokoi, samochodów), grupy, listy dystrybucyjne, automatyczna obsługa zaproszeń, itp.

Jednak może to być powodem problemów z wstępną konfiguracją. Dla nowicjusza, takiego jak ja, oznacza to długi, frustrujący koszmar i o wiele za dużo skomplikowania, aby tylko zaczęło wszystko działać. Dlatego nie, dziękuję, wybiorę prostotę - IMAP.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Jak skonfigurować serwer IMAP Cyrus
Jak skonfigurować serwer IMAP Cyrus

Jak skonfigurować serwer IMAP Cyrus

Wybrałem program Cyrus, będący częścią pakietu Kolab, więc jeśli przeniosę się na Kolab w przyszłości, będę chociaż z nim zaznajomiony.

Zaczynajmy więc instalację i konfigurację!

Uzyskaj uprawnienia roota.

# apt-get install cyrus21-imapd cyrus21-common cyrus21-admin cyrus21-client sasl-bin sasl2-bin 
Installing cyrus21-imapd...Instalator zapytał o coś czego nie zrozumiałem, na temat adresu wyszukiwania... Nacisnąłem tylko Enter.

Instalator stworzył także użytkownika cyrus będącego członkiem (automatycznie stworzonej) grupy sasl, która jest „właścicielem” wszystkich plików cyrusa. Po zakończeniu operacji, za pomocą polecenia ps -A możesz odszukać nowe procesy: cyrmaster i notifyd.

Prawdziwym problemem w konfiguracji programu Cyrus jest autoryzacja, a to dlatego że nie jest trywialna, a ja jestem nowicjuszem, posiadającym ograniczoną wiedzę o tym co robię.

Cyrus może używać różnych mechanizmów SASL (Simple Authentication and Security Layer) , domyślnym jest sasldb (przechowuje on nazwy użytkowników i hasła w utajnionym pliku SASL sasldb), jednakże obsługiwane są również getpwent, kerberos4, kerberos5, PAM, rimap, shadow i LDAP.

Ponieważ nie chcę definiować użytkowników i haseł innych niż te których używam w systemie Linux®, wybrałem mechanizm „shadow”, dzięki czemu Cyrus będzie korzystał z haseł Linux® dla uwierzytelniania.

Aby tego dokonać musimy nakłonić sasl, by używał saslauthd jako metody potwierdzania hasła, a następnie ustawić saslauthd aby używał mechanizmu „shadow” (lub „getpwent”) do celów uwierzytelniania.

OK, do roboty!

Jako root, zmień hasło Linuksa użytkownika cyrus:

# passwd cyrus

Wpisz hasło, jakie Ci odpowiada (i które zapamiętasz) używane w tym przykładzie „cyrusa” jako hasło administracyjne cyrus .

# vi /etc/imapd.conf
sasl_pwcheck_method: saslauthd zamiast domyślnej auxprop

usuń znak # z linii:

#admins: cyrus

w ten sposób możesz administrować programem cyrus logując się jako użytkownik cyrus (ale mam fantazję!)

# vi /etc/default/saslauthd

Usuń znak komentarza w linii:

# START=yes

(w przeciwnym przypadku saslauthd nie uruchomi się podczas bootowania, nawet jeśli jego wywołanie jest zawarte w jednym z plików /etc/rcx.d!)

i zamiast MECHANISMS="pam" wstaw MECHANISMS="shadow" w ten sposób podczas bootowania będzie uruchomiona komenda saslauthd -a shadow.

Zaraz po wyjściu z edytora uruchom ponownie programy sasl i cyrus.

Aby przetestować IMAP:

su cyrus
$ imtest -m login -p imap localhost

System pyta o hasło użytkownika cyrus, więc je wpisz.

Jeśli autoryzacja użytkownika cyrus powiedzie się, zostaną wyświetone poniższe linie:

S: L01 OK User logged in
Authenticated.

Aby wyjść, wpisz . logout (tzn. kropka, spacja, „logout”)

Teraz dodaj użytkownika o nazwie groupware i ustaw hasło dla niego za pomocą standardowych narzędzi systemowych. Użytkownik powinien znaleźć się w nieuprzywilejowanej grupie, takiej jak nobody i nie wymaga domyślnej powłoki logowania ani katalogu domowego.

Teraz muszę również utworzyć użytkownika oraz IMAP w programie cyrus:

# cyradm --user cyrus localhost
po wprowadzeniu hasła dla administratora cyrus, otrzymasz prompt localhost>
localhost> cm user.groupware
localhost> lm  wyświetla właśnie stworzoną skrzynkę poczty
user.groupware (\HasNoChildren))
localhost> quit

Możesz wpisać help, aby uzyskać listę dostępnych poleceń.

Możesz sprawdzić co się wydarzyło poprzez:

# ls -l /var/spool/cyrus/mail/g/user/groupware
total 12
-rw------- 1 cyrus mail          4 Oct 29 20:55 cyrus.cache
-rw------- 1 cyrus mail 155 Oct 29 20:55 cyrus.header
-rw------- 1 cyrus mail 76 Oct 29 20:55 cyrus.index

Teraz powinieneś mieć możliwość połączenia się z klientem IMAP jako użytkownik groupware i zobaczyć INBOX(wiadomości przychodzące).

Notatka

Wybór skrzynki INBOX w protokole IMAP jest swego rodzaju magicznym słowem, typem „aliasu” dla powyższej struktury katalogu. Klient widzi INBOX, a serwer IMAP mapuje katalog i strukturę plików do /var/spool/cyrus/mail/....



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Jak skonfigurować klientów Kontact
Jak skonfigurować klientów Kontact

Jak skonfigurować klientów Kontact

Łączę się z moim biurowym serwerem GNU/Linux (będącym rodzajem "czarnej skrzynki" bez monitora i klawiatury) z dwóch komputerów z Windows® 2000 ze środowiskiem Cygwin/X, używając go jako serwera X-Window (w niedalekiej przyszłości mam nadzieję zastąpić je dwoma klientami mini-itx thin używając LTSP). W tej konfiguracji każdy klient uruchamia Kontact na tej samej maszynie gdzie zainstalowany i uruchomiony jest program Cyrus (localhost).

Aby sprawić by Kontact współpracował z IMAP, trzeba podjąć następujące kroki:

  1. Utwórz konto IMAP w programie Cyrus dla sztucznego użytkownika groupware (już wcześniej zrobione!)

  2. Utwórz/konfiguruj konto IMAP w KMail aby się logować jako ten użytkownik

  3. Użyj kresources, by umożliwić współpracę komponentów programu Kontact z danymi pobranymi ze źródła IMAP

  4. Włącz funkcjonalność pracy grupowej i utwórz powiązane podfoldery INBOX'uIMAP ) (jeśli nie są już stworzone)

  5. I już możesz cieszyć się programem Kontact i współdzieleniem danych poprzez IMAP Cyrusa

Zaloguj się więc do KDE z konta „rzeczywistego użytkownika”, któremu chcesz umożliwić korzystanie z pracy grupowej.

Stwórzmy konto IMAP w Kmailu.

Uruchom Kontact i wybierz Poczta (komponent KMail). Z menu wybierz Ustawienia->Konfiguracja KMail +Ustawienia sieci+Odbieranie, kliknij przycisk Dodaj.... Program zapyta o rodzaj konta poczty elektronicznej, gdzie musisz wybrać rozłączony IMAP (nie samo IMAP). Następnie w zakładce Ogólne wpisz następujące dane:

Nazwa Konta: office_gwdata

Nazwa używana dla folderu „lokalnego” wskazującego na konto IMAP.

Logingroupware

Użytkownik programu Cyrus którego wybraliśmy jako „właściciela” wszystkich danych biurowych

Hasło:

Hasło dla użytkownika groupware .

Host: localhost

Pamiętaj, że w naszym przykładzie klient Kontact jest uruchomiony na tym samym komputerze co serwer IMAP

Port:143

Domyślny

Zaznacz zapisz hasło IMAP dzięki czemu nie będziesz pytany o nie następnym razem kiedy uruchomisz Kontact. Zaznacz Sprawdzanie poczty co pewien czas i ustaw wartość w minutach.

Zauważ, że wybraliśmy typ konta rozłączony IMAP . To powoduje że kopia danych pracy grupowej jest przechowywana „lokalnie” u klienta (w katalogu domowym), i jest synchronizowana za każdym razem, gdy klient się łączy. Wygląda to na bardzo niewydajne, gdyż Twoje dane są wiele razy zduplikowane (n.p. jeśli masz 10 klientów używających Kontact, dane powtórzone są 10+1 razy), jednak jest to jedyna droga, by przyspieszyć działanie, ponieważ przy każdym połączeniu Kontact musi pobrać dane i dostarczyć je do programów KOrganizer i KAddressBook dla interpretacji. Jeśli używasz„rozłączony IMAP” dane są przechowywane w pamięci podręcznej - lokalnie i tylko „delta” (n.p. dane które się zmieniły) są przesyłane.

Z drugiej strony jeśli Twoi użytkownicy uruchamiają Korganizera na tym samym komputerze na którym działa serwer IMAP, byłoby rozsądnie użyć typu IMAP (zwanego połączonym „(online) IMAP”), aby oszczędzać miejsce, ponieważ szybkość transferu nie powinna być kwestią problemową. Niestety to nie działa, gdyż Kontact nie uaktualnia automatycznie katalogu Kalendarz w przypadku użycia typu „online IMAP”, więc nie otrzymujesz aktualizacji, gdy ktoś dodaje zdarzenia (musisz ręcznie przełączyć się do program KMail i kliknąć na katalog Kalendarz). Dodatkowo, przy starcie, kiedy czytany jest katalog Kalendarz, możesz auważyć ogromne "migotanie" i powolne aktualizacje danych.

Teraz musimy poinformować Kontact aby używał IMAP jako źródło danych dla różnych swoich komponentów. Z Menu K, wybierz Wykonaj polecenie, uruchom kcmshell kresources. Z listy rozwijanej wybierz Kontakty i kliknij przycisk Dodaj... , następnie wybierz Książka adresowa na serwerze IMAP przez KMail. Po tym zaznacz tą nową linię i kliknij przycisk Użyj jako domyślnego . Powtórz powyższe kroki dla pozycji Kalendarz i Notatki.

Teraz musimy włączyć funkcjonalność pracy grupowej w programie KMail (i w konsekwencji w całym Kontact):

  1. Wybierz z menu Ustawienia->Konfiguracja KMail+Różne+Praca grupowa

  2. Zaznacz Włącz funkcjonalność źródła danych IMAP

  3. Wybierz Angielski jako Język folderów grupowych (w przypadku gdy już masz katalogi na serwerze IMAP utworzone za pomocą innego programu w odmiennym języku).

  4. Teraz przejdź do Foldery grupowe są podfolderami: i wybierz podfolder inbox folderu office_gwdata.

    Pozostaw Ukryj foldery grupowe na razie odznaczone, dzięki czemu zobaczymy że to działa. Możesz później wrócić i zanaczyć to pole ponownie kiedy wszystko już będzie gotowe.

  5. Kiedy klikniesz OK otrzymasz komunikat: KMail utworzy teraz wymagane foldery źródeł danych IMAP jako podfoldery Inbox

    Jeśli tego nie chcesz kliknij przycisk Nie, co spowoduje że źródła danych IMAP będą wyłączone. Kliknij Tak (trzeba to zrobić tylko za pierwszym razem z pierwszym „rzeczywistym użytkownikiem”). Od razu możesz zobaczyć, że w drzewku folderów Kmaila , pod office_gwdata+Inbox utworzone zostały powyższe foldery:

    Kalendarz
    Kontakty
    Notatki
    Zadania
    Dziennik

    jeśli teraz wykonasz:

    # ls -l /var/spool/cyrus/mail/g/user/groupware/
     drwx------ 2 cyrus mail 144 Oct 31 16:36 Dziennik
    drwx------ 2 cyrus mail 144 Oct 31 16:36 Kalendarz
    drwx------ 2 cyrus mail 144 Oct 31 16:36 Kontakty
    drwx------ 2 cyrus mail 144 Oct 31 16:36 Notatki
    drwx------ 2 cyrus mail 144 Oct 31 16:36 Zadania
    -rw------- 1 cyrus mail      4 Oct 31 15:28 cyrus.cache
    -rw------- 1 cyrus mail 155 Oct 29 20:55 cyrus.header
    -rw------- 1 cyrus mail 76 Oct 31 15:28 cyrus.index

    Jak widzisz office_gwdata Inbox jest przechowywany w folderach IMAP użytkownika groupware a nie lokalnie w katalogu domowym bieżacego użytkownika Kontact.

W tym momencie Kontact jest już gotowy do pracy i przechowywania w tym miejscu danych. W programie kalendarza, jeśli konto IMAP Kmaila było typu „niepodłączony”, okno źródło danych powinno wyświetlać element źródło danych Imap z 3 podelementami, będącymi ścieżkami do lokalnych plików "domowych". W przeciwnym wypadku program Kontakt nie pokazuje podelementów pod źródłem danych Imap.

Możesz teraz zalogować się do KDE jako inny użytkownik i ustawić jego/jej klienta Kontact w bardzo podobny sposób:

  1. Otwórz Kontact i w komponencie Poczta dodaj konto IMAP podając jako host komputer, gdzie uruchomiony jest serwer Cyrus (w moim przypadku: 192.168.1.3).

    Pamiętaj, aby zaznaczyć Włącz okresowe sprawdzanie poczty i ustawić wartość w minutach. Kiedy potwierdzisz, nie będziesz zapytany o tworzenie podfolderów (ponieważ można je znaleźć na serwerze IMAP), natomiast będziesz je widział w drzewku folderów.

  2. Aktywuj funkcjonalność pracy grupowej, aby mieć możliwość zapisywania danych na serwerze IMAP.

Pamiętaj, że w przypadku „niepodłączonegoIMAP”, dane są transmitowane od klienta na serwer IMAP tylko wtedy, gdy klient łączy się by sprawdzić nową pocztę. Jeśli więc ustawisz programy klienckie Kontact z parametrem sprawdzanie poczty co pewien czas na, dajmy na to 5 minut, w najgorszym wypadku będziesz miał 10 minut opóźnienia między napisaniem zdarzenia a jego pojawieniem się dla innych użytkowników.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Jak ustawić Dostęp Tylko Do Odczytu (read-only)
Jak ustawić Dostęp Tylko Do Odczytu (read-only)

Jak ustawić Dostęp Tylko Do Odczytu (read-only)

Notatka

Potwierdziły się moje przypuszczenia, że implementacja Notatek IMAP w programie Kontact w wersji wcześniejszej niż 1.01 jest uszkodzona, więc cała ta konfiguracja dla niego nie zadziała, czyli jeśli chcesz go używać, musisz użyć konfiguracji poprzedniej.

Podczas poprzedniej konfiguracji mieliśmy tego samego „sztucznego” użytkownika, nazwanego groupware, używanego przez wszystkich „rzeczywistych” użytkowników programu Kontact (tzn. tony, rohn, amanda, itp.) poprzez konto na serwerze IMAP powiązane z loginem i hasłem. Ale w ten sposób każdy rzeczywisty użytkownik ma takie same prawa do zapisu i odczytu, ponieważ wszyscy łączą się jako użytkownik groupware do serwera IMAP.

Aby ograniczyć dostęp niektórym użytkownikom (zwyczajowo udostępniając im dostęp tylko do odczytu), możemy użyć list kontroli dostępu ACL (Access Control Lists).

Wybierz w Kmailu podfolder w office_gwdata inbox, na przykład Kalendarz, i kliknij na nim prawym przyciskiem myszy. Wybierz Właściwości i zakładkę Kontrola dostępu. Tu możesz wprowadzić użytkowników, którym chcesz dać dostęp do tego folderu i określić co mogą robić.

W ramach eksperymentu, próbując wymieniać zdarzenia, damy uprawnienie „Wszystko” użytkownikowimary

Na poziomie programu cyrus (na komputerze na którym jest uruchomiony serwer cyrus IMAP, z narzędziami cyrusa tools), potrzebujemy wpierw dodać użytkownika mary, aby stał się użytkownikiem rozpoznawanym przez IMAP i stworzyć dla niego folder IMAP.

Następnie logujemy się do GNU/Linux jako mary i uruchamiamy Kontact. Jak poprzednio pokazano, ustawimy konto IMAP w Kmailu z tymi samymi danymi, lecz z konkretnym użytkownikiem (zamiast sztucznego użytkownika groupware i jego hasła, użyjemy użytkownika mary i jego hasła).

W drzewku katalogów Kmaila tym razem widać następującą strukturę: office_gwdata->user->groupware->Kalendarz i zadania. Sprawdź pocztę (Plik->Sprawdź pocztę) i będziesz miał również folder „inbox” pod „office_gwdata”.

Teraz włącz funkcjonalność pracy grupowej w Kmailu i w Foldery grupowe są podfolderami: wprowadź inbox, który jest subfolderem „office_gwdata”.

Teraz włącz funkcjonalność pracy grupowej w Kmailu i w Foldery grupowe są podfolderami: wprowadź inbox, który jest subfolderem office_gwdata.

Teraz masz dwa rozgałęzienia katalogu pod „office_gwdata”:

  1. inbox” z Kalendarzem, Kontaktami, Notatkami, Zadaniami i Dziennikiem, zapisanymi w folderach IMAP mary na serwerze IMAP

  2. użytkownik”, z podfolderem „groupware” i podfolderami do których mary ma dostęp (w tym przykładzie Kalendarz i Zadania)

Kliknij prawym przyciskiem myszy na „user” „Calendar” i sprawdź czy jest on typu Kalendarz (jeśli nie ustaw go, by był), również jeśli„user”„Tasks” jest typu Zadania.

W tym momencie w Kalendarzu są dostępne dwa źródła danych IMAP do zapisu, więc jeżeli tworzysz nowe zdarzenie, system zapyta którego z nich użyć (jeśli pozostawiłeś jako dostępne lokalne źródło danych, masz do wyboru 3!).

Musisz przejść do lewego dolnego okna w Kalendarzu, tego które pokazuje dostępne źródła danych i odznaczyć te, które nie wskazują na .groupware.director (możesz to rozpoznać na podstawie końcowej części ścieżki każdego źródła danych).



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Zasługi
Zasługi

Zasługi

Jestem nowicjuszem i włożyłem w to HOWTO tylko mój czas i dobrą wolę. Chciałbym bardzo podziękować za wiedzę, którą posiadam paru ludziom z kanałów freenode za ich kompetencję, cierpliwość i pomoc.

Specjalne podziękowania dla:

  • W sprawach dotyczących programuCyrus IMAP uczestnikom kanału #cyrus:

    • [protagonist] Andy Morgan

    • [plixed] Okke Timm

  • W sprawach dotyczących programu Kontact uczestnikom kanału #kontact:

    • [till] Till Adam

    • [dfaure] David Faure

    • [mdouhan] Matt Douhan

Dziękuję bardzo, chłopaki!

No i poza tym jestem też ja, [markit] Marco Menardi



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Wskazana lektura
Wskazana lektura

Wskazana lektura

Odnośniki



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Poprzedni
Następny
Spis treści


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Część VII. Więcej narzędzi
Więcej narzędzi
Poprzedni
Następny

Więcej narzędzi

Rozdział 30. Przewodnik po programach dla zmieniających system
Przewodnik po programach dla zmieniających system

Rozdział 30. Przewodnik po programach dla zmieniających system

Francis Giannaros

KDE zawiera wiele programów, często o nazwach zaczynających się od litery "K". Nazwy zazwyczaj objaśniają przeznaczenie programu, jednak nadal czasem trudne jest znalezienie odpowiednich pakietów. Osoby zmieniające system z Microsoft Windows® lub Apple Macintosh® mogą mieć problem ze znalezieniem programu do wykonania określonego zadania. Poniższa tabela przedstawia programy z Menu K i ich odpowiedniki z Windows/Mac-a.

Tabela 30.1. Tabela przykładowa

Pozycja Menu K

Program KDE

Odpowiednik z Windows®

Odpowiednik z Macintosh®

Notatki

Menedżer plików

Konqueror (Katalog domowy)

Eksplorator Windows

Zintegrowany program do przeglądania systemu plików, zawartości plików oraz stron WWW

 

Ustawienia systemu i użytkownika

KControl

Centrum sterowania

  

Biuro

Pakiet biurowy:

  1. Procesor tekstu

  2. Arkusze kalkulacyjne

  3. Prezentacje

  4. Diagramy i przepływy

  5. Grafika wektorowa

  6. Przetwarzanie zdjęć

  7. Generator raportów

  8. Wykresy

  9. Tworzenie baz danych

  10. Edytor równań

  1. KWord

  2. KSpread

  3. KPresenter

  4. Kivio

  5. Karbon14

  6. Krita

  7. Kugar

  8. KChart

  9. Kexi

  10. KFormula

  1. MS Word

  2. MS Excel

  3. MS Powerpoint

  4. Adobe Illustrator

  5. Adobe Photoshop

  6. Generator raportów

  7. Wykresy

  8. MS Access

  

Zarządzanie informacjami osobistymi:

  1. Poczta

  2. Książka adresowa

  3. Organizator

  4. Czytnik wiadomości

  5. Notatki

  6. Czytnik RSS

  1. KMail

  2. KAddressBook

  3. KOrganizer

  4. KNode

  5. KNotes

  6. Akregator

MS Outlook

Menedżerem informacji osobistych jest Kontact - wszystkie inne programy zarządzające informacjami osobistymi w KDE integrują się z nim.

 

Internet

Przeglądarka WWW

Konqueror

MS Internet Explorer

Safari

Zintegrowany menedżer plików, przeglądarka WWW, klient FTP i uniwersalna przeglądarka plików.

Komunikatory

Kopete

  • AIM

  • MSN

  • ICQ

  • Jabber

  • Novell GroupWise

  • Yahoo

  • IRC

  • SMS

MSN Messenger

Rozbudowany komunikator internetowy zgodny z wieloma sieciami

 

Pogawędki (IRC)

KSirc

mIRC

  

Multimedia

Muzyka/Audio

JuK

Windows® Media Player

  

Nagrywanie CD/DVD

K3b

Nero

  

Odtwarzacz wideo

Noatun

Windows® Media Player

  

Zgrywanie CD Audio

KAudioCreator

   

Kontrola dźwięku

KMix

   

System

Centrum informacji systemowych

KInfoCenter

   

Terminal

Konsole

CMD

  

Zarządzanie użytkownikami

KUser

Zarządzanie użytkownikami

  

Zarządzanie pakietami

KPackage

Dodaj/Usuń programy

  

Użytkowe

Archiwizator

Ark

WinZip

  

Zarządzanie hasłami

KWallet

   

Edytor tekstowy

Kate

Notepad

  

Powiązane informacje



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 31. Słownik dla migrujących
Słownik dla migrujących

Rozdział 31. Słownik dla migrujących

Tablica różnic w terminologii



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 32. Standardowe pozycje menu
Standardowe pozycje menu

Rozdział 32. Standardowe pozycje menu

Philip Rodrigues

Jednym z głównych sposobów obsługi programów w KDE jest korzystanie z menu programów. Zapewniają one dostęp do prawie wszystkich potrzebnych opcji związanych z programem. By łatwiej było ci zapamiętać, gdzie się znajdują różne pozycje menu i by pomóc ci w nauce nowych programów, menu mają standardowy rozkład pozycji. Oznacza to, że gdy raz nauczysz się, gdzie otwiera się plik w jednym programie, będziesz wiedzieć jak otworzyć plik w dowolnym programie KDE. Przypatrzmy się standardowym menu:

Menu Plik

Nowy (Ctrl+N)

Ta opcja otworzy nowy, czysty dokument właściwy programowi którego używasz. Na przykład w Kate (Zaawansowany Edytor Tekstu KDE) ta opcja stworzy nowy plik tekstowy.

Otwórz... (Ctrl+O)

Pozycja menu Otwórz... wyświetli okno dialogowe KDEOtwórz plik”, w którym możesz wybrać plik do otwarcia w programie, którego używasz. Okno dialogowe „ Otwórz Plik” jest także standardowe, takie samo dla wszystkich programów KDE. Na temat używania tego okna dialogowego znajdziesz więcej informacji w innym miejscu tego przewodnika.

Prawdopodobne zauważyłeś, że ta pozycja menu ma w nazwie wielokropek (...). Oznacza to, że klikając na tę pozycję menu otworzy się jakieś okno dialogowe. Jeżeli w oknie dialogowym, które się pojawi, dokonasz jakichkolwiek zmian, nie przyniosą one efektu dopóki nie naciśniesz przycisku OK. Zawsze możesz zignorować zmiany, których dokonałeś i zamknąć okno dialogowe naciskając przycisk Anuluj.

Zapisz (Ctrl+S)

Ta pozycja menu zapisze wszystkie zmiany, których dokonałeś w pliku, na którym aktualnie pracujesz. Jeżeli jest to pierwszy raz, gdy zapisujesz ten plik, pojawi się okno dialogowe KDEZapisz plik” i zostaniesz poproszony o nazwę pliku i jego lokalizację.

Zapisz jako...

Pozycja menu Zapisz jako... zapisze plik, na którym aktualnie pracujesz pod inną nazwą. Pojawi się okno dialogowe„Zapisz plik”, w którym możesz jak zwykle wybrać nazwę pliku i jego lokalizację. Zauważ, że po zapisaniu pliku poprzez Zapisz jako... będziesz pracował na nowym pliku. Jeśli zapisujesz zmiany, będą one zachowane pod nową nazwą. By trochę to rozjaśnić, posłużmy się przykładem:

  1. Pracujesz na pliku o nazwie hello.txt, który zawiera tekst „ Witaj Świecie!

  2. Używasz opcji Zapisz jako..., by zapisać plik pod nową nazwą newhello.txt.

  3. Dodajesz tekst „Miło Cię widzieć!” i uzywasz opcji Zapisz, by zapisać tę zmianę.

.Teraz plik newhello.txt zawiera tekst „Witaj Świecie! Miło Cię widzieć!”, podczas gdy plik hello.txt zawiera tylko tekst „Witaj Świecie!”.

Drukuj... (Ctrl+P)

Ta pozycja menu wyświetla okno dialogowe KDEDrukuj”, gotowe do wydruku bieżącego dokumentu. Więcej informacji na temat opcji dostępnych w tym oknie dialogowym znajdziesz w „Drukowanie z programów”.

Zamknij (Ctrl+W)

Ta pozycja menu zamyka bieżący dokument. Jeżeli dokonałeś jakichkolwiek zmian od czasu ostatniego zapisywania dokumentu, zostaniesz zapytany o to, czy chcesz zmiany te zapisać. Możesz wybrać opcję Zapisz lub Porzuć. Jeżeli w rzeczywistości nie chciałeś zamykać tego pliku, po prostu kliknijAnuluj.

Zakończ (Ctrl+Q)

Użyj tej pozycji menu, by zamknąć program, którego używasz. Jeżeli w którymkolwiek pliku masz nie zapisane zmiany, zostaniesz zapytany o to czy chcesz je zapisać.

Menu Edycja

Cofnij (Ctrl+Z)

Użyj tej pozycji menu, by usunąć efekt ostatniej akcji, która została wykonana w bieżącym programie. Na przykład, jeżeli skasowałeś linię tekstu, pozycja menu Cofnij przywróci tę linię.

Przywróć (Ctrl+Shift+Z)

Użyj tej pozycji menu, by wykonać ostatnią akcję, która została usunięta poprzez pozycję menu Cofnij. Na przykład, jeżeli, jak w przykładzie powyżej, przywróciłeś skasowaną linię tekstu przy pomocy Cofnij, pozcyja menu Przywróć ponownie wywoła akcję kasowania linii.

Wytnij (Ctrl+X)

Ta pozycja menu wycina do schowka zawartość bieżącego zaznaczenia. Zobacz „Używanie schowka”, by uzyskać więcej informacji.

Kopiuj (Ctrl+C)

Ta pozycja menu kopiuje do schowka zawartość bieżącego zaznaczenia. Zobacz „Używanie schowka”, by uzyskać więcej informacji.

Wklej (Ctrl+V)

Ta pozycja menu wstawia zawartość schowka do bieżącego dokumentu. Zawartość schowka jest wstawiana w miejscu, w którym jest obecnie kursor.

Zaznacz wszystko (Ctrl+A)

Użyj tej opcji, by zaznaczyć całość bieżącego dokumentu.

Znajdź... (Ctrl+F)

Ta pozycja menu wyświetla okno dialogowe Znajdź tekst , które możesz użyć do znalezienia pojedynczego słowa lub wyrażenia w bieżącym dokumencie.

Znajdź następne (F3)

Użyj tej pozycji menu, by znaleźć następne wystąpienie tekstu, którego ostatnio szukałeś używając opcji Znajdź....

Menu Ustawienia

Konfiguracja skrótów...

W oknie dialogowym wywoływanym przez tę pozycję menu możesz zmienić skróty klawiaturowe używane przez program. Zobacz „Konfiguracja skrótów klawiszowych”.

Konfiguracja pasków narzędzi...

W oknie dialogowym wywoływanym przez tę pozycję menu możesz zmienić przyciski, które pojawiają się na paskach narzędzi aplikacji. Zobacz „Konfiguracja pasków narzędzi”.

Konfiguracja powiadomień...

W oknie dialogowym wywoływanym przez tę pozycję menu możesz zmienić powiadomienia (dźwięki, komunikaty błędów, itp.) używane przez program. Zobacz „Konfiguracja powiadomień”.

Konfiguracja programu

W oknie dialogowym wywoływanym przez tę pozycję menu możesz zmienić ustawienia związane ogólnie z tym jak program działa.

Pomoc->Podręcznik programu ... (F1)

Uruchamia System pomocy KDE na stronie pomocy programu (czyli na tym dokumencie).

Pomoc->Co to jest? (Shift+F1)

Zmienia kursor myszy w strzałkę ze znakiem zapytania . Kliknięcie na elemencie programu spowoduje otworzenie okna pomocy objaśniającego funkcję tego elementu (o ile taka pomoc istnieje).

Help->Raport o błędzie...

Otwiera okienko zgłoszenia błędu, w którym możesz zgłosić błąd lub prośbę o dodanie nowej funkcji.

Pomoc->O programie ...

Wyświetla informację o autorach i wersji programu.

Pomoc->Informacje o KDE

Wyświetla informację o wersji KDE i inne podstawowe informacje.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 33. Lista terminów
Lista terminów

Rozdział 33. Lista terminów

Terminy związane z KDE/GUI/UNIX-em, które są warte wyjaśnienia.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 34. Rozwiązywanie problemów
Rozwiązywanie problemów

Rozdział 34. Rozwiązywanie problemów

Problemy, które nie są

Zamrożone programy (jak je zakończyć)

Rzeczy, które się nie otwierają

Przerażające okienko awarii programu

Zgłaszanie błędów

Więcej informacji

Sieć i X

J Hall

Zła konfiguracja sieci może powodować długi czas uruchamiania programów KDE lub, w najgorszym przypadku, programy mogą się wcale nie uruchamiać. Twój X-Server ma bardzo potężny interfejs klient/serwer i bardzo silnie jest związany z siecią.

X używa nazwy komputera do stworzenia unikalnego klucza do uwierzytelniania, jak również do określenia (poprzez zmienną środowiska $DISPLAY) gdzie mają być wyświetlone okna. Jeśli Twój komputer nie zna swojej nazwy, będzie spędzał mnóstwo czasu próbując znaleźć swoją nazwę, czego można łatwo uniknąć, po prostu mówiąc mu, jaka jest jego nazwa.

Zajrzyj do swojego pliku /etc/hosts i upewnij się, że znajduje się tam na początku pliku (za komentarzami) wpis dla localhost , który wygląda mniej więcej następująco.

127.0.0.1        localhost

Powinno się również ustawić pełną kwalifikowaną nazwę domeny dla Twojego komputera, nazwę skróconą, a także domyślny adres IP, o ile ten adres jest statyczny. Jeśli Twój adres IP jest przydzielany dynamicznie (np. za pomocą DHCP), należy użyć adresu zwrotnego interfejsu sieciowego (loopback).

127.0.0.1        hal.btl                hal                 (dla DHCP)
192.168.0.1        hal.btl                hal                (dla statycznego IP)

Upewnij się, że Twoja zapora sieciowa (firewall) nie ogranicza przesyłania pakietów do zwrotnego urządzenia sieciowego (loopback). Na przykład może tak być, jeśli domyślna reguła w łańcuchu INPUT dla tego urządzenia jest ustawiona na inną wartość niż >ACCEPT. Wówczas mogą się pojawić problemy z wydajnością X. Aby to sprawdzić, wpisz w konsoli:

%iptables-save | grep lo
-A INPUT -i lo -j  ACCEPT 

Reguła -A INPUT -i lo -j ACCEPT powinna zawsze zadziałać, chyba że są inne źle ustawione reguły (na przykład DROP w łańcuchu OUTPUT)

Gdy program nie chce się otworzyć
Gdy program nie chce się otworzyć

Gdy program nie chce się otworzyć

Lauri Watts

Czasem, gdy otwierasz program, nie wyświetla on żadnego okna. W tej pomocy znajdziesz pytania, na które musisz sobie odpowiedzieć, oraz kroki, które należy podjąć, żeby dowiedzieć się, co jest nie tak.

Czy program uruchomił się kiedykolwiek przy załączaniu w ten sposób?

Jeśli tak, przykładowo po kliknięciu na ikonkę na pulpicie, która działała, nie jest to zwykle problem z samym skrótem.

Mimo to, gdy możesz normalnie uruchomić program z ikony na panelu i tym razem program wystartuje ze skrótu, powodem może być nieprawidłowa ikona.

Ale widzę powiadomienie o uruchamianiu, podskakujący kursor i wpis na pasku zadań.

Dokumentacja niedokończona w oryginale



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Rozdział 35. Branie udziału w tworzeniu KDE
Branie udziału w tworzeniu KDE

Rozdział 35. Branie udziału w tworzeniu KDE

Podstawowe informacje jak zachęcić ludzi do brania udziału w rozwijaniu KDE, informacje jak co można robić i od czego zacząć.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Poprzedni
Następny
Spis treści


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Dodatek A. Podziękowania i licencje
Podziękowania i licencje
Poprzedni
Następny

Dodatek A. Podziękowania i licencje

Podziękowania

KDE zostało napisane przez (także copyright) Zespół KDE.

Ten dokument: copyright 2006 Zespół dokumentacji KDE. Indywidualne podziękowania:

Tom Albers
Waldo Bastian
Gardner Bell
Gary Cramblitt
David Faure
Nicolas Goutte
Francis Giannaros
Adriaan de Groot
J Hall
Anne-Marie Mahfouf
  • Korekta i aktualizacja różnych rozdziałów.

Richard J. Moore
  • Napisanie sekcji kstart oraz ksystraycmd.

Peter Nuttall
Steven Robson
Philip Rodrigues
Deepak Sarda
Robert Stoffers
Juan Carlos Torres
Simon Vermeersch
Lauri Watts
Christian Weickhmann

Licencja
Licencja

Licencja

Adrian Brosz

Robert Gomułka

Marcin Kocur

Krzysztof Lichota

Marta Rybczyńska

Tomasz Sitek

Ta dokumentacja jest rozprowadzana na zasadach Licencji GNU Free Documentation License.



Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Poprzedni
Następny
Spis treści


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Indeks
Indeks
Poprzedni

Indeks

Symbols

Śmietnik, Kosz
Źródło nowości związanych z KDE., Więcej informacji

L

List e-mailowa użytkowników KDE, Listy e-mailowe
Lista e-mailowa kde-linux, Listy e-mailowe
Listy e-mailowe, Listy e-mailowe
logowanie, Logowanie w trybie graficznym
Lupa, KMagnifier

M

Maksymalizacja okien, Zmiana rozmiaru okien
Pionowo, Zmiana rozmiaru okien
Poziomo, Zmiana rozmiaru okien
Menu okna, Przenoszenie okien
Minimalizacja, Ukrywanie okien
Mowa, KMouth
Muzyka, Odtwarzanie muzyki
Mysz
automatyczne klikanie, KMouseTool

P

Panel, Podstawy, Kicker, Panel KDE
Panel nawigacyjny, Panel nawigacyjny (zwany również „Paskiem bocznym”)
Pasek boczny, Panel nawigacyjny (zwany również „Paskiem bocznym”)
Podgląd, Katalogi
Podpowiedzi, Podpowiedzi w dymkach
Podręcznik użytkownika, Podręczniki użytkownika
Podręcznik, Podręczniki użytkownika
Powiadomienia, Konfiguracja powiadomień
Przenoszenie okien, Przenoszenie okien
Przenoszenie plików, Ikony
Przełącznik pulpitów, Dodawanie apletów i dodatków
Przyklejone okna, Okna i wirtualne pulpity
Przywoływanie okien na wierzch, Przełączanie się między oknami
Pulpit, Podstawy

T

Tapeta, Podstawy
Tło, Podstawy

U

Ukrywanie okien, Ukrywanie okien

W

Wiele pulpitów, Używanie wielu pulpitów
Wiki KDE, Więcej informacji
Wirtualne pulpity, Używanie wielu pulpitów
Wklejanie, Schowek
Wodotryski dla KDE, Więcej informacji
Współdzielenie plików, Jak współdzielić pliki używając kpf
Współdzielone foldery, Jak współdzielić pliki używając kpf
Wycinanie, Schowek
wylogowywanie, Wylogowywanie

Z

Zamykanie okien, Zamykanie okien
Zarządzanie oknami, Podstawowe operacje na oknach
Zarządzanie plikami, Menedżer plików
Zaznaczenie, Zaznaczenie
Zmiana rozmiaru okien, Zmiana rozmiaru okien
Zwinięcie okna, Ukrywanie okien
Poprzedni
Spis treści


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team

Następny
 


Would you like to make a comment or contribute an update to this page?
Send feedback to the KDE Docs Team